จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน นิทานโกหก (1)
1
เรื่องมีอยู่ว่า กาลครั้งหนึ่ง นมนานมาแล้ว เล่ากันต่อๆมาเป็นมุขปาฐะว่า แต่เดิมนั้นบนโลกนี้ยังไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ ส่วนที่ว่ามนุษย์มาจากไหนนั้น ตามตำนานเก่าแก่กล่าวว่า พระเจ้าเป็นผู้สร้าง โดยสร้างผู้ชายขึ้นมาจากดินก่อน ชื่อว่า อาดัม จากนั้นจึงสร้างผู้หญิงจากกระดูกซีโครงของชาย ชื่ออีฟ ส่วนตำนานของพวก
นอร์ทหรือพวกไวกิ้งกล่าวว่า พระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้นมาจากขอนไม้ 2 ท่อน และสร้างขึ้นมาพร้อมกัน ส่วนนิทานเรื่องนี้ไม่ได้บอกว่ามนุษย์นั้นมาจากไหน กล่าวแต่เพียงว่า มนุษย์ประกอบด้วยสองส่วนคือ ส่วนร่างกาย กับ ส่วนจิตวิญญาณหรือวิญญาณ ข้อสังเกตที่ว่าวิญาณและร่างกายเป็นคนละส่วนกันก็คือ วิญญาณมัก จะหนีออกไปเที่ยวเล่นเสมอๆในขณะที่ร่างกายนอนหลับ ในรูปแบบของความฝัน
แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งส่วนร่างกายและส่วนวิญญาณส่วนไหนจะมาก่อนมาหลังไม่สามารถสรุปได้ เช่นเดียวกับไก่เกิดก่อนไข หรือไข่เกิดก่อนไก่ แต่ได้มีการเล่าต่อๆกันมาว่า พระผู้เป็นเจ้าได้มอบวิญญาณที่เป็นอมตะให้มนุษย์ก่อน ทั้งนี้จะเห็นได้ว่า เมื่อร่างกายเสื่อมสะลายไปแล้ว วิญญาณจะยังอยู่และออกจากร่างกายเดิมไปเพื่อหาร่างกายใหม่ เมื่อวัฏจักรเป็นเช่นนี้ วิญญาณจึงน่าจะมาก่อนร่างกาย และเนื่องจากพระผู้เป็นเจ้าได้มอบแต่วิญญาณให้แก่มนุษย์เท่านั้น มนุษย์จึงยังไม่สมบูรณ์ จะสมบูรณ์ได้ก็ต่อเมื่อมีร่างกายแล้ว ดังนั้น วิญญาณจึงต้องเที่ยวเร่ร่อนไปในที่ต่างๆเพื่อเสาะแสวงหาร่างกาย ซึ่งจะใช้เวลายาวนานเท่าไรนั้นไม่สามารถจะทราบได้ แต่ก็หาไม่ได้อยู่ดีเพราะร่างกายมนุษย์ไม่มี พระผู้เป็นเจ้าเจ้าเห็นความเพียรพยายามของวิญญาณจึงได้มอบร่างกายมนุษย์ให้ เมื่อวิญญาณได้ร่างกายมาแล้ว ร่างกายยังไม่มีชีวิต เนื่องจากยังไม่มีเวลา เพราะ “เวลาคือชีวิต เสียชีวิตก็หมดเวลา” ดังนั้นวิญญาณจึงต้องพาร่างกายไปเอาเวลา ณ วิหารทองคำบนสรวงสวรรค์ จากนั้นร่างกายและวิญญาณจึงหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เดินไปไหนมาไหน ดีบ้างชั่วบ้าง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันอยู่บนโลกนี้ตามเวลาที่ร่างกายได้มา
2
สรุปว่าร่างกายของมนุษย์จะมีชีวิตได้ก็ต่อเมื่อมีเวลา ซึ่งได้มาจากวิหารทองคำบนสรวงสวรรค์ ที่น่าสังเกตตรงนี้ก็คือ เวลาของวิญญาณนั้นเป็นอมตะ ส่วนเวลาของร่างกายได้มาจากวิหารทองคำ ซึ่งได้มาจำนวนหนึ่ง แต่ไม่ทราบว่าเท่าไร รู้แต่เวลาเริ่มต้น ไม่รู้เวลาสิ้นสุด ซึ่งไม่เกี่ยวกับเวลาตามนาฬิกาหรือปฏิทิน แต่เวลาที่ร่างกายมนุษย์ได้มานั้น มีความยืดหยุ่นสามารถทำให้ยาวหรือสั้นได้ ซึ่งขึ้นอยู่กับมนุษย์ในการดูแลรักษา ถ้าดูแลรักษาร่างกายดี เวลาก็ยืดยาวออกไป แต่ถ้าดูแลรักษาร่างกายไม่ดี เวลาก็หดสั้นลง อย่างไรก็ตามตอนที่ร่างกายได้เวลามาจากวิหารทองคำในสรวงสวรรค์นั้น ปรากฏว่ามีปีศาจขโมยเวลาติดตามมาด้วย ปีศาจขโมยเวลานี้มีหน้าที่ขโมยเวลาทำให้ร่างกายอ่อนแอและตายเร็วขึ้น เพื่อจะได้นำเอาเวลาที่เหลือกลับคืนไปยังวิหารทองคำตามเดิม ดังนั้นปีศาจขโมยเวลาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ร่างกายหมดเวลาเร็วๆ ให้มนุษย์เหลือเวลาน้อยที่สุด โดยจะใช้กลวิธีต่างๆที่แนบเนียนหลอกล่อ ซึ่งถ้ามนุษย์ไม่สังเกตก็จะไม่รู้ ด้วยเหตุนี้ มนุษย์บางคนจึงตายเร็วเพราะประมาทไม่สนใจดูแลร่างกายตนเอง แต่บางคนตายช้าเพราะไม่ประมาท คอยดูแลรักษาร่างกายไว้เป็นอย่างดี
………
รออ่านต่อ