จิปาถะ

เรื่องสั้น  หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ดวงดาว

256

“คุณชวด  เรื่องราศีสิงห์พอแค่นี้แล้วกันนะ  เพราะพูดไปก็มีแต่จะทะเลาะกันเปล่าๆ  อยากรู้เรื่องราศีอื่นๆ รวมทั้งทางช้างเผือกด้วย”

“เรื่องของกลุ่มดาวต่างๆบนท้องฟ้าตลอดจนทางช้างเผือกนั้น มีเรื่องราวและตำนานกล่าวถึงมากมาย ซึ่งยังต้องศึกษาค้นคว้าอีกมาก ฉันแค่รู้นิดๆหน่อยๆเท่านั้น…  ฉันว่า คืนนี้ เรากลับเข้าไปในยุ้งข้าวก่อนดีกว่า วันหลังค่อยออกมาใหม่ อยู่อย่างนี้เป็นอันตราย”

“ฉันอยากอยู่อีกนิดหนึ่งนะ คุณชวด ได้ไหมจ้ะ  นะ..นะ”

“ก็ตามใจเธอ”

ขณะที่คุณชวดและหนูแต้มกำลังเพลินดูดาวอยู่นั้น เจ้านกแสงซึ่งแอบเกาะอยู่ข้างยุ้งข้าวและคอยโอกาสอยู่  เมื่อได้โอกาสเหมาะก็โฉบลงมายังหนูแต้ม คุณชวดร้องบอกหนูแต้มให้หลบ   แต่ช้าไปเสียแล้ว นางนกแสกได้ใช้เท้าจับลำตัวและใช้จะงอยปากที่แหลมคมจิกที่คอหนูแต้ม   หนูแต้มร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด และยังไม่ทันที่นางนกแสกจะจัดการกับเหยื่อ  คุณชวดได้ใช้เท้าเหยียบขาหนูแต้มไว้ ร้องตะโกนไล่นางนกแสกด้วยภาษามนุษย์ อีกทั้งปรากฏเงาดำคล้ายรูปคนโบกมือไล่ ทำให้นางนกแสกตกใจกลัวบินหนีไป แต่ก็พยายามที่จะคาบเหยื่อไปด้วย แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะคุณชวดเหยียบขานางแต้มไว้ เธอจึงรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด

257

คุณชวดพาหนูแต้มกลับเข้าไปข้างในยุ้งข้าวอย่างทุลักทุเล นางร้องไห้โอดครวญด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลพราก  เนื้อตัวแดงเถือกไปด้วยเลือดสดๆ โดยเฉพาะที่คอมีแผลเหวอะหวะ นางแต้มหน้าตาบูดบึ้งด้วยอาการโกรธจัดจนตัวสั่น บริภาษ คุณชวดอย่างสาดเสียเทเสีย

“อ้ายสาระเลว  ไปให้พ้น   ฉันไม่อยากคบกับแกแล้ว”

“เธอนึกว่าฉันอยากคบกับเธอรึ  ความจริงฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนกับผู้หญิงที่ใจคอดำอัมหิตอย่างนี้มาตั้งแต่แรก

แล้ว”

“แล้วเธอมายุ่งกับฉันทำไมล่ะ”

“ฉันไม่รู้ ฉันรู้แต่ว่าฉันต้องมา”

ทั้งคู่เงียบไป  หนูแต้มจึงเอ่ยขึ้นว่า “ที่นี้ว่ามาซิ ฉันน่ารังเกียจอย่างไร”

“เธอไม่ใช่มนุษย์ เธอเป็นแค่คน แถมเป็นคนเลวเสียด้วย  เพราะใช้ตำแหน่งหน้าที่ทำร้ายครอบครัวคนอื่น  ซึ่งเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวก็ชั่วช้าเลวทรามสุดๆแล้ว  ส่วนไอ้พวกที่คบค้าสมาคมด้วยและช่วยสนับสนุนเธอเพื่อประโยชน์ตัวเองก็เลวชาติพอๆกัน”

นางแต้มนิ่งเงียบ   “ฉันเกือบตายไปแล้วนะ  ทำไมแกไม่บอกฉันว่า เจ้านกแสกนั้นมันชอบกินหนูท้องขาว” นางแต้มเปลี่ยนเรื่องและทำเสียงอ่อนลง

“ฉันเตือนเธอแล้วนี่”

“อย่างไงแก ก็เลวอยู่ดี ไอ้หนูจัญไร นางระเบิดอารมณ์ขึ้นมาใหม่  เพราะแกแท้ๆมาช่วยฉันไว้ ทำให้ฉันต้องแย่อย่างนี้  ถ้าแกไม่ช่วยฉัน  ป่านนี้ก็จบเรื่องไปแล้ว  ฉันจะได้ตายให้รู้แล้วรู้รอดไป นี่เพราะแกทีเดียว  ฉันจึงต้องกลับมาทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างนี้อีก สารเลวจริงๆ  ไปให้พ้นหน้าฉันนะ  อย่าได้กลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไอ้ชาติชั่ว”

คุณชวดไม่ได้พูดจาโต้ตอบอะไร  ค่อยๆเดินช้าๆออกไปจากยุ้งข้าว และมีเสียงเล็กแหลมตะโกนไล่ตามมาว่า “ไปลงนรกซะไอ้เวร”

258

ขณะนั้นท้องฟ้าซึ่งดำมืออยู่แล้วดำมืดขึ้นไปกว่าเดิมอีก  ดวงดาวที่ก่อนหน้านี้ส่องแสงระยิบระยับทั่วท้องฟ้าหายไปจนหมดสิ้น ต้นไม้ใหญ่ดำทะมึนสงบนิ่งเหมือนยืนไว้อาลัย  เสียงหรีดเรไรที่ร้องกันเซ็งแซ่ ปลาสนาการไปสิ้น มีกลุ่มควันหนาทึบดำแน่นเหมือนควันจากการเผายางรถยนต์ ลอยขึ้นมาจากพื้นดิน  ทันใดนั้นประตูยุ้งข้าวก็เปิดออก ลูกไฟสีดำเพลิงจากกลุ่มควันนรกใต้พิภพพุ่งเข้าไปในยุ้งข้าวสว่างจ้า และค่อยๆดับวูบลง จากนั้นประตูยุ้งข้าวก็ปิด ทุกสิ่งทุกอย่างกลับสู่สภาพปกติ นี้คือการปฏิบัติการลงโทษจากภูตผีมหานรก

…………

จบภาคหนึ่ง