วันพุธที่ 27 เมษายน 2565
เรื่องสั้น ซีซั่น 2 อย่าเอาไว้ 10 (ไม่ครบโล)
10
มีนา จัน บ่นว่า เมื่อคืนเมา ไม่รู้ว่าหลับหรือตื่น มีเสียงกระซิบว่า “ บุคลากรของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ได้โปรด.. …สนใจและตรวจสอบการทำงานของกรรมการสภาจากผู้ทรงคุณวุฒิรวมทั้งกรรมการสภาที่เป็นตัวแทนของท่านด้วยว่า มีพฤติกรรมที่แสดงว่าไร้สมองหรือน่าขยะแขยง,น่ารังเกียจและน่าทุเรศ หรือไม่” … มีนา จัน ตกใจ “ตื่นอยู่นี่หว่า ใครมากระซิบวะ?” เขาบ่น “นอนดีว่า”
“นี่หรือ??? …สภามหาลัยสารขัณฑ์ที่ว่าโปร่งใส ตรวจสอบได้ ก็แค่ขอรายงานการประชุมสภาฯ ที่รับรองโดย จนท. ยังอ้างโน่นอ้างนี่ ไม่อยากให้ “มีอะไรปิดบังซ่อนเร้นหรือ?”….. ในขณะที่สภา ฯ หลาย ๆ แห่ง เปิดเผย ให้เข้าถึงได้อย่างง่ายดายในเวบไซด์” มีนา จัน สะดุ้ง ตื่น “ฝันไปนี่หว่า นี่มันเรื่องอะไรกันวะ! อ๋อ! ปวดฉี่นี่เอง” เลยลุกไปฉี
กลับมานอน เสือกฝันต่อ “แค่ขอรายงานการประชุมสภาฯธรรมดาๆ ไม่มีวาระลับ ผู้ทรงฯ ที่ทำตัวเป็นขยะสดเหม็นเน่า บอกว่า “ให้สภาฯลงมติว่า จะอนุญาตหรือไม่? หรือให้สภาฯ ออกมติไม่อนุญาต เพราะเกรงจะเอาข้อมูลไปทำให้เสียหาย…..เอ๊ะนี่ ใช้สมองคิดรึ ?” เลิก ไม่นอนแล้ว นั่งดูไลน์ดีกว่า มีเสียงกระซิบที่ข้างหู มีนา จัน เอาโทรศัพท์ส่องดู “อ๋อ! เจ้าจิ้งหรีดหัวทองแดง ผู้สื่อข่าวของเรานี่เอง พรุ่งนี้จะต้อนรับด้วยหญ้าอ่อนนะ มีเรื่องอะไรอีกไหม?”
“รายงานการประชุมสภามหาลัยฉบับสมบูรณ์” (ยกเว้นวาระลับ) และ” สรุปมติสำคัญ” ……ช่างขอยากเย็นเสียนี่กระไร กลัวอะไรหรือ ? ในเวบไซด์สภาฯ ก็มีแค่ถึง ธ.ค.62 นี่มัน พ.ศ.ไหนแล้ว ?…. หรือจะเป็นวัวสันหลังหวะ ?” “เป็นมหาวิทยาลัยปิด “ปิดข่าว” เจ้าหัวทองแดงเสริม และรายงานต่อ
“เรื่องการสอบสวนวินัยร้ายแรงหญิงผู้กล้า พยานปากเอกได้ทำบันทึกยืนยันไปว่า ทุกอาทิตย์ ช่วงพักกลางวัน พยาน ซึ่งเป็นเพื่อนกัน ได้ขับรถไปรับหญิงผู้กล้าไปทานข้าวเป็นประจำ แสดงว่าหญิงผู้กล้ายังปฏิบัติหน้าที่ราชการอยู่ไม่ได้หนีหายไปไหน แต่ที่นางแต้ม รักษาการอธิการบดีใส่ความว่าขาดราชการโดยตั้งกรรมการสอบสวนร้ายแรงนั้น เพราะเสือกไม่มารับหญิงผู้กล้าไปทานกลางวันบ้าง จึงไม่รู้เรื่องว่า เขาอยู่ทำงาน ตรงตามสุภาษิต “โง่แล้วอยากนอนเตียง” พจนานุกรมให้ความหมายว่า” “โง่แล้วไม่เจียมตัวว่าโง่ ไปทําสิ่งที่ตนไม่รู้ไม่เข้าใจ.”
สุดท้าย “สอบแล้ว ขยายให้ส่งเอกสารเพิ่ม อีก 7 วัน” ไอ้กร๊วก! อยากได้กระดาษเพิ่ม
…