วันพุธที่ 1 มิถุนายน 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ลูกชิ้นยืนกิน)
1
มีนา จัน บอกว่า” รู้สึกกลัวกับกรณีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ที่นางแต้มและสภามหาวิทยาลัย รวมเป็นพวกเดียวกัน กลายเป็น “สภาเกาหลัง” ทำให้พวกเขาเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย ไม่ว่าจะคิดจะทำอะไรก็ว่าตามกันไปหมด ไม่สนใจว่าจะถูกต้องหรือไม่ โดยที่ผู้เกี่ยวข้องหรือเจ้า “อ เอ นก” เจ้ากระทรวงบะหมี่สำเร็จรูป “อิ่มไว” ไม่เคยให้ความสนใจ และดูเหมือนว่าเจ้า “อ เอ นก” จะให้การสนับสนุนอีกด้วย ดังจะเห็นได้ว่า มีการเสนอชื่อนางแต้ม ให้ดำรงตำแหน่งอธิการบดี ทั้งๆที่นางมีเรื่องร้องเรียนและมีคดีติดตัวมากมาย สร้างความกังขาให้กับผู้คนที่รักความเป็นธรรมทั่วไป เกิดความรู้สึกสิ้นหวัง เพราะไม่ว่าจะส่งเรื่องอะไรเข้าไป สุดท้ายเรื่องก็จะเงียบหายไปหมด ซึ่งท่าน คม หักศอก เปรียบเหมือนคลื่นขนาดใหญ่ที่ซัดเข้าหาฝั่ง ซึ่งจะสร้างความหายนะให้กับมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์เป็นอเนกอนันต์ ฉันคิดตามแล้วก็กลัวมาก ถามว่า แล้วเราจะทำอย่างไรกันดี? ท่านคม หักศอก”
“555” คม หักศอก หัวเราะ “เราทำอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง จริงอยู่ การจัดการเรื่องนี้มันยากกว่าอะไรทั้งหมด แต่ก็ทำได้ ถึงแม้จะเปรียบพวกมันหรือไอ้สภากับอีแต้ม เป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่จะนำความหายนะมาให้ แต่ก็เป็นเพียงคลื่นหัวแตก ที่เกิดจากลม ไม่ใช่คลื่นที่เกิดจากแผ่นดินไหว หรือภูเขาไฟระเบิด แบบสึนามิ ฉะนั้นการกำจัดคลื่นหัวแตกก็ทำได้ไม่ยาก เพียงแค่ทำเขื่อนหินหรือเขื่อนคอนกรีตกั้นไว้ เมื่อคลื่นเจอเขื่อนมันก็หมดฤทธิ์”
“พูดเปรียบเทียบมันก็ดูงานนะ เอาที่เป็นรูปธรรมหน่อยซิ คม หักศอก”
“เรื่องนี้อาจารย์และพนักงานเขาทำอยู่แล้ว อย่างเช่นท่านปัญเจริญ กีฏาศาลคดีอาญาฯที่เมืองประทายสมันต์ กลางเดือนหน้าก็รู้ผล ถ้าศาลรับฏีกา ก็เลี้ยงฉลองเพื่อปลุกขวัญกำลังใจกันได้เลย พวกมันติดคุกแหงแก๋
แต่ถ้าพลาด ก็ยังมีคดีที่นางแต้มและพวก ซึ่งมีทั้งอาจารย์และกรรมการสภาจากผู้ทรงคุณวุฒิ เอาความเท็จฟ้องผู้อื่น มีความผิดตามมาตรา 175 ผู้ใดเอาความอันเป็นเท็จฟ้องผู้อื่นต่อศาลว่ากระทำความผิดอาญา หรือว่ากระทำความผิดอาญาแรงกว่าที่เป็นความจริง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี และปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท เพียงแค่นี้นางแต้มและพวกก็ร้อนๆหนาวๆจนเยี่ยวแตกเยี่ยวแตนแล้ว
“เซ็น ลูกชิ้นยืนกิน หน้าสถานีรถไฟ ฯ กินได้เลย ชนะแน่ๆ”
…