วันพฤหัสบดีที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (แม่งมันเอาตาย)
15
ทุกครั้งที่ได้ทราบข่าวถึงความเลวร้ายของอีแต้ม อธิการบดี ม.สารขัณฑ์ ตัวละครของผม ที่ตั้งหน้าตั้งตาทำร้ายเพื่อนๆ น้องๆ ที่ไม่มีทางสู้ ผมจะรู้สึกเจ็บแทนทุกๆคน เซ็ง และเหนื่อยหน่าย กับอีเหี้ยนีมาก และผมก็จะบำบัดอาการดังกล่าวด้วยการตะโกนด่ามันดังๆว่า “อีเหี้ยยยยย! ๆๆๆ เท่านั้นแหละ ตวามเจ็ยปวด เซ็ง เหนื่อยหน่ายก็ทุเลาลง กลับสบายอกสบายใจขึ้นมาทันที เหมือนเวลาเตรียมดินปลูกต้นไม้ เหนื่อยมาก ได้นั่งพัก ดื่มเบียร์เย็นๆสักแก้ว มันโปร่งโล่ไปหมด จริงๆ
ดังนั้นเมื่อใครทำร้ายเราให้เจ็บ ทุกข์ยาก เราก็บำบัดด้วยการ แฉ ถึงความชั่วร้ายของมันให้ละเอียดยิบ (บางเรื่องหลังไมค์) และด่าแม่งมันให้สุดๆไปเลย อย่ายั้ง เพื่อจิตใจเราจะได้โปร่งโล่ง มีแรงสู้กับมันอีก และต่อไปนี้ คือ “การบำบัด”
หญิงกล้า บอกว่า “เหตุการณ์..นี้ .เกิดขึ้นกับตัว..เอง ตอน นั้น..จะมีใบแจ้ง…ว่าผู้บริหารให้ไปรายการ..จะติดตรงประชาสัมพันธ์..และแจกไปตามคณะ บัง เอิญ .ว่าเราก็เป็นคนชอบเก็บ..นะ เพื่อทำสถิติว่า..นางแต้มแห่งมหาลัยสารขัณฑ์..ในหนึ่งเดือน..จะไปไหนบ้าง..เป็นเรื่องค่ะ..มีอยู่ว่าไอ้ใบที่บอกว่า..นางแต้มไปราชการ…เรียกทุกคนเจ้าหน้าที่การเงิน..รวมทั้งหญิงกล้า..เขาห้องลีลาดี..โดยมีหมอดูตาบอด..น.ส. อัญญี๋ๆ…ตาบอด..และบอดสนิด..ขู่..ค่ะ..ขู่ .ใครนำเรื่อง..นี้ออกไป..ใครถ่ายออกไป..สารพัดขู่…เรียกหญิงผู้กล้าเข้าไปสอบเดี่ยว…5555 ไม่ได้ทำ .ยังยืนยัน..แต่คิดในใจ..มึงเป็นถึงรองกฎหมายทำไมโง่จัง..คิดตามแบบเมียตำรวจ..นะ..ถ้าเป็นตรู..ตู..เอาพิสูจน์..หลักฐานมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว..5555 อีโง่เอ่ย..ถึงไปสอบที่ไหนก็ไม่ติดเป็นแบบนี้เอง..หลังจากขู่หญิงกล้า..มันคงนอนไม่หลับเป็นหลายเพลา สวดมนต์บทไหน..ก็บอดสนิท..ลืมถามไป..จิตใจคุณบอดสนิทเกินที่จะเป็นนักกฎหมายที่ดีได้..มีแต่ราคาขี้โม้…เอาเวลาหลวงดูหนังสือไปเรียน ไปสอบ..บาปนะ..และหลังจากข่าวเรื่องนางแต้ม รักษาการณ์เถื่อนไปราชการดังไปทั้งมหาลัยสารขัณฑ์..ยังๆ ไม่พอถึงแม่ค้า..ในตลาด..ยากเห็นหน้า .อีคุณยายวรนาถ..จัง..แต่ก็เป็นการดี..ที่สังคมในจังหวัดไม่ตอบรับ..กับการไปงาน..ทุกงาน..ของพวกนาง..ส่วนมากไม่ให้ความสำคัญ..นางไม่เคยไปตรงเวลาแม้แต่งานเดียว..ส่วนน.ส.อัญญี๋ๆ ..ยอมถวายตัว..เป็นข้ารองมือรองตีน..นางแต้ม .เพราะกะ..มาชุบตัว..ที่นี้..คู่หู .กับ .ไอ้ส่งเดช..เป็นกบฏ..เดินไปทางไหน..มีแต่คนถุยน้ำลายใส่..เวรกรรม..จริงๆ อย่าลืมเอา ดร. ปลอม..หนีบไปด้วยนะ..ไอ้..ค่ะ ไอ้..คุกๆ คุกๆ มหกรรมเบิกค่า..พวงหรีด..ก็ตามมา..”
และท่าน PN. บอกว่า “อีแต้มที่ว่าหน้าเหมือนหมูนะครับ ในฝั่งตะวันตก ฝรั่งเขาเปรียบเทียบว่าหมู เป็นสัตว์ โง่ ขี้เกียจและสกปรก ถึงว่าทำไมอีแต้มหน้ามันเหมือนหมู แต่มันดันมีลิ้นสองแฉก กลายเป็นเหี้ยไปซะงั้น เรียกมันว่า “เหี้ยหน้าหมู” ก็แล้วกัน”
ส่วน ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล บอกว่า “คนมันต่างกัน บางคนเขาก็หางานใหม่ลำบาก อาจจะติดครอบครัว หรือพ่อแม่ที่ต้องดูแล เข้าใจเลยค่ะ คงคิดว่าเซ็นๆไป ได้เท่าไหร่ก็ช่างมัน ต้องโทษคนกระทำ ไม่เลิกรา ไม่มีคำว่า อภัย และปล่อยวาง ทะลุทะลวงไปเรื่อย จิตบอดสนิท พูดไปก็เหนื่อยเปล่า คงรอวันสุดท้าย หรือไม่มีวันที่คิดได้ ก็ได้ ขึ้นอยู่กับ จิตใครจิตมัน”
…