วันศุกร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ริบหรี่)
16
วันนี้มีเสียงทวงถามว่า “ท่านคม หักศอก ไหนบอกว่า เมื่อเราถูกกลุ่มบุคคลรุมทำร้าย หนีหัวซุกหัวซุนเพราะไม่มีทางสู้ จนตรอก หมดทางไป ถอยกลับก็ไม่ได้ ไปหน้าก็ไม่ได้ ซ้าย/ขวาก็ไปไม่ได้ มุดลงดินก็ไม่ได้ มีวิธีเดียว คือ “ขึ้นข้างบน” ซึ่งเป็นวิธีสุดท้ายของคนไทยที่จนตรอก และตอนนี้ผมเดาว่า คงมีการทำไปแล้วละ ต่อไปก็รอ รอให้ “ฟ้าผ่า” และพูดเป็นนัยว่า ฟ้าจะผ่านางแต้มในเร็ววันนี้ กลัวแต่ว่า จะเหลือซากให้เห็นหรือเปล่าก็ไม่รู้ คำถามก็คือ เมื่อไรฟ้าจะผ่า?”
ตอบได้ว่า “เรื่องฟ้าผ่านั้น ก็เหมือนฝนตก คือ ฟ้าจะตก หรือฟ้าจะผ่าหรือไม่ก็ต้องเป็นในเวลาของมัน เช่น หน้าฝน ฝนก็ตก ในขณะที่ฝนตก ฟ้าก็อาจจะผ่าด้วย ฉะนั้น เรื่องนี้คงต้องรอเวลา”
“มีเสียงถามต่อ ถ้าเกิดฟ้าไม่ผ่าละเราจะทำอย่างไร?”
ตอบได้ว่า “เรื่องฟ้าผ่า กับเรื่องฝนตก ก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน คือ บางปี ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล เป็นเหตุให้ชาวไร่ชาวนาได้รับความเดือดร้อน ไม่มีน้ำทำนา ในหลวง ร.9 ท่านก็ทำฝนเทียมพระราชทานมาให้ แต่ชาวบ้านก็ต้องช่วยตัวเองก่อนนะ ซึ่งชาวบ้านได้สะสมภูมิปัญญามาจากอดีต คือ สังเกตเห็นว่า เวลาแมวร้อง ฝนมักจะตก จึงหาวิธีทำให้แมวร้อง ด้วยการเอาน้ำไปสาดแมว แมวกลัวน้ำก็จะร้อง ทำให้ฝนตก จนเกิดเป็นประเพณีการแห่นางแมว คือจับนางแมว (ตัวเดียวกับอีแมวสุริยนแห่งสารขัณฑ์) เอาขังไว้ในเข่ง หาบแห่ไปตามหมู่บ้าน เมื่อถึงบ้านใคร ก็จะนำน้ำมาสาด อีแมวสุริยนก็ร้องเพราะเป็นโรคกลัวน้ำ จนเกิดเป็นประเพณีแห่นางแมว ซึ่งชาวบ้านจะสนุกมาก พากันร้องรำทำเพลงแห่อีแมวไปรอบหมู่บ้าน แต่ที่น่าสงสารก็ คือ อีแมวสุริยน ตัวเปียกชุม หนาวสั่น ร้องไม่หยุด”
ทีนี้ถ้าท่านอยากให้ฟ้าผ่า ท่านก็ต้องใช้ภูมิปัญญาซิครับ เรียกกันมาประชุมให้เป็นเรื่องเป็นราว และใช้ความรู้ความสามารถที่ได้ร่ำเรียนมา ซึ่งเชื่อว่า การทำให้ฟ้าผ่านั้น ไม่เกินความสามารถของพวกท่านหรอก
สรุปว่า ถึงเวลาแล้วที่พวกเราจะต้องรวมตัวกันทำอะไรสักอย่างสองอย่าง เพราะคงปล่อยไว้เช่นนี้ไม่ได้ อธิการบดีซึ่งเป็นผู้บริหารสูงสุด วันๆไม่ทำอะไร คิดแต่จะทำร้ายครูบาอาจารย์ แล้วครูบาอาจารย์ซึ่งตื่นตะหนกกลัวว่าจะตกงาน จะมีใจมีเวลาเตรียมการสอนและจัดประสบการณ์ดีๆให้แก่นักศึกษาหรือ? ยิ่งรับครูบาอาจารย์ที่ใช้วุฒิการศึกษาปลอมมาสอนด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ ดูอนาคตของสารขัณฑ์แล้ว ปล่อยไว้อย่างนี้ ไปไม่รอดแน่ ริบหรี่จริงๆ.
“เรากำลังต้องการอธิการบดีคนใหม่ครับ เสนอตัวด่วน!”
…