วันจันทร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ชะตากรรม”)
ตอนนี้ผมสบายครับ ได้นักเขียนมีอใหม่ “หัดขับ” มาช่วย แต่ผีมือสุดยอดครับ แค่จับพวกมาลัยเท่านั้น ขับไม่ยั้ง กรวยจราจร รึ ? 555 กระเด็นกระดอนไปคนละทิศคนละทาง ไม่ว่ากรวยแต้ม กรวยแจ็ดแจ๋ กรวยนางแมวป่า กรวยติ่มซำ ชำแนะ ลูกสะใภ้ บางกรวยแตกละเอียดไม่มีชิ้นดี เริ่มเลยนะครับ ไม่อยากโหมโรงนาน
เธอบอกว่า “มันเป็นเวรกรรม ชะตากรรม” จริงๆ ที่บุคลากรใน ม.ต้องมาเจอพฤติกรรมแย่ๆ ที่ผู้บริหารยุคนี้ได้กระทำไว้.. ใครที่เกษียณหรือลาออกไปก่อนหน้านี้ ถือว่าท่านมีบุญที่ไม่ต้องพบ ประสบเจอกับเหตุการณ์หรือพฤติกรรมของอธิการบดี.. สงสารทั้งตัวเองและนักศึกษา ที่เข้ามาเรียน/ทำงาน แล้วไม่ได้มีชีวิตที่ดี/การเรียนที่ดี ที่เหมือนดั่งรางวัลต่างๆ ที่ ม.ได้รับเลย. ทั้งๆ ที่บางรางวัลก็รู้ว่า ต้องใช้เงินไปซื้อเพื่อให้ได้รางวัลมาก็เถอะ รวมถึงการบริหารจัดการข้อมูลตัวเลขเพื่อให้ได้คะแนนความโปร่งใส หรืออื่นๆ ที่ก็รู้กันดีว่า ได้มาด้วยวิธีการใด ทำงานศพ..ถ้าไม่ใช้คนของตัวเองไม่ไป หรีดไม่ส่ง รถไม่ให้ ทั้งๆ ที่คุณหักเงินเขาทุกเดือน ยากเตือน พวงหรีด ไม่ใช้เงินส่วนตัว กรุณาใส่ “มหาลัยสารขัณฑ์” ไม่ใช้ใส่ ชื่อตัวเอง ได้ใช้แน่นอน จะเอาสีเขียว หรือสีชมพู แจ้งเพชร แปดเหลี่ยมได้ ทุกงานนะค่ะไกล ใกล้ รีดที่หักเงินพวกคุณทุกคนทุกเดือน ส่งบิลมาเบิก ตัดเป็นอย่างอื่น..นะค่ะ มีบิล กินดี อยู่หรู ไหนจะค่าปรับ ไหนจะเด็กฝาก..อนุมัติอยู่คนเดียว .เครือญาติใหญ่พามาพบ..เตะเอง..ชงกินเอง ติ๋มซำ ชำแนะ ลูกสะใภ้..สอบเข้า..คนสมัครเป็นร้อย มาทั้งไกลและใกล้ได้ค่าสมัครมโหฬาร สงสารคนมาจากที่ไกลๆ เสียค่าที่พัก ลางาน…มันคือความหวังของเขาและครอบครัว ลืมบัตรสอบ..ยังได้ ขำๆ น่าละอายไม่มีศักดิ์ศรีหรอก..ลูกรองมือรองตีน..มาสอบใส่หูฟัง ทุกวิชา ต้องมีคู่หูออดิโอ..ในหน่วยสอบ..ผ่านๆ ไปเถอะ..แล้วเด็กคนอื่นเขาเสียเงินคือกัน..มีเจ้าแม่ประจำ ด่านางแต้มโชว์มาหลายรอบ..นางแต้มต้องกลัว..เดียว..วางยา..จะซวย..กับเด็กๆ ขอบพระคุณข้าราชการบำนาญ ผู้เกษียณ ผู้ลาออก ตลอดจนผู้ที่ยังมีลมหายใจอยู่ทุกท่านที่ยังระลึกถึงกัน ร่วมต่อสู้ ส่งกำลังใจให้กัน เพื่อสร้างความยุติธรรม ร่วมสร้างจรรยาบรรณความเป็นครูของ “วิทยาลัยครู”สร้างคนให้เป็นมนุษย์ สร้างจิตสำนึก ฯลฯ ให้คงอยู่ในสังคมต่อไป สำหรับคนอยู่ ก็สู้กันต่อไป คนตายก็เผากันไป.. ก็แค่นั้น
…..