วันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ดาวเหี้ย)
“เรื่องต่อจากเมื่อวาน ควรอ่านเรื่องแรกก่อน”
“ฉันสงสัยว่า ที่แกนำเรื่องผู้จัดการบริษัท เอ เบริต พาลูกทีมไปทัวร์เขมร ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกันเลย อย่างดีก็ได้แค่เตือนความจำว่า เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว มีกลุ่มคนชั่วที่ทำลายกลุ่มบุคคลที่มีความคิดต่างอย่างทารุณโหดร้าย ชนิดฆ่าล้างโคตรเกิดขึ้นที่นั่น ประเทศเขมร”
“ได้แค่นั้นก็ดีแล้ว แต่ที่ฉันอยากจะบอกก็คือว่า ในปัจจุบัน กลุ่มคนชั่วประเภทเดียวกันนี้ รวมตัวกันอยู่ที่ ม. สารขัณฑ์ ถึงแม้จะไม่ขนาดฆ่าล้างโคตร แต่ก็พยายามจะล้างครอบครัวบุคคลที่มีความคิดเห็นต่างอย่างทารุณโหดร้ายเช่นเดียวกัน ซึ่งฉันคิดว่า ไอ้พวกขี้ครอกเหล่านี้โคตรชั่วพอๆกัน…
แต่ประเด็นสำคัญอยู่ตรงนี้ต่างหาก คือ “ตามปกตินั้น คนที่จะคบค้าสมาคมกันและไปไหนมาไหนด้วยกันได้ จะต้องมีจริตคล้ายกัน มีความคิดเห็นไปในแนวทางเดียวกัน หรือศีลเสมอกัน คือถ้าชั่วก็ชั่งเหมือนกัน ถ้าดีก็ดีเหมือนกัน ถ้าต่างกันหรือตรงกันข้ามกัน จะไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ได้เด็ดขาด เพราะพูดกันไม่รู้เรื่อง”
“แกจะบอกอะไรฉัน คม หักศอก”
“แกก็รู้อยู่แล้วว่า นางแต้มหรืออธิการบดี ม. สารขัณฑ์นั้น เลวระยำที่สุด ดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีสักอย่าง กลับกลอก ปลิ้นปล้อน ตอแหล และตอนนี้แกเห็นไหม อีแต้มมันไปเขมรกับใคร ใครเป็นหัวหน้า ใครผู้สนับสนุนมันอยู่ เห็นจะจะอยู่แล้ว คงไม่ต้องอธิบายมาก
ถึงตอนนี้แกก็พอจะเห็นแล้วว่า การศึกษาในระดับอุดมศึกษาของประเทศเรานั้น มีแนวโน้มว่าจะไปทางใด จะเจริญก้าวหน้ารุ่งเรืองหรือฉิบหายวายป่วง ก็อยู่ที่ตรงนี้นี่แหละ”
“คม หักศอก แหงนหน้ามองดูฟ้า เห็นดาวเหี้ยปรากฏอยู่ตรงหน้า ตกใจเกือบช็อกตายห่า โชคดีที่เบือนหน้าหนีทัน ไอ้พวกเหี้ยลากเอ้ย!
…