จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ช้างไม่อารี)
13
เมื่ออาจารย์ที่ ม. ลิกอร์ ประกาศว่า “รบกับสภาหมาลัย แก๊งค์โจร ปล้นเงินหลวง ถึงจะเหนื่อยหน่อย แต่รับรองสู้ไม่ถอย..” มีเสียงลูกศิษย์ขานรับว่า “สู้ครับอาจารย์” และผมขอขานรับด้วยครับ “สู้ สู้ สู้”
มีคำถาม คม หักศอก ว่า สู้กับนางแต้มและบริวารกับสภาหมาลัยสารขัณฑ์ หรือพวกโจรา เหล่านี้มานานมาก “เหนื่อยไหม?”
ตอบว่า “เหนื่อยครับ เหนื่อยมาก ไม่เคยเหนื่อยอย่างนี้มาก่อน เหมือนท่าน Wiwat Rojanawan กัลยาณมิตร เจ้าของร้านหนังสือน้ำพุ บุรีรัมย์ บอก เมื่อวานนี้ “ในและนอกร้านหนังสือคนฮากกา ครั้งที่ 149 : รู้พิษสงของคำว่า ” นอน ซม ” ครั้งนี้เอง – ป่วยครั้งแรกในรอบ 20 ปี” เห็นภาพเลย
ขอให้หายด่วนครับ !
สำหรับผมไม่ถอยครับ ยังจะสู้ต่อไปเรื่อยๆตามวิธีของผม เพราะรู้ว่า หนึ่ง เรื่องสภาโจรา และนางแต้ม ผมชนะแน่ๆ และ สองนางแต้มจะติดคุกแน่ๆ รวมทั้งบริวารบางคนด้วย รับรอง “แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง”
“โม้อีกแล้ว” มีเสียงแทรกเข้ามา “เห็นพูดมากว่าพันครั้งแล้วว่า นางแต้มจะติดคุก” “นางแต้มจะต้องไป” “จะไม่มีการโปรดเกล้าฯ แน่นอน” ฯลฯ แต่ไม่เห็นเป็นอย่างที่ว่าซักที เขียนมั่วส่งเดช ตอนนี้เริ่มไม่มีใครเขาอยากอ่านและอยากเชื่อ จิปาถะ ของแกแล้ว เห็นโพสน์ ใน สภากาฟ BRU มีคนเห็นแล้ว แค่ 5 คนเท่านั้นเอง หยุดโพสต์ได้แล้ว จะแก้ตัวว่าไง?
มันเหมือนกับการพยากรณ์อากาศ ซึ่งไม่ได้แม่นยำไปเสียทุกครั้ง ทั้งนี้เพราะสภาพอากาศแปรปรวนอยู่ตลอดเวลา แต่ส่วนมากจะพยากรณ์ได้แม่ยำ ที่บอกว่านางแต้มจะติดคุก ก็ต้องติดแน่นอน ถึงแม้สถานกาณ์จะแปรปรวน หมายความว่า เมื่อถึงเวลาก็จะต้องติดคุก แต่ที่ช้า เพราะมีปัจจัยหลายอย่าง เช่น
1.เจ้ากระทรวง อุดมสุข มีพฤติกรรมเหมือน ตู้ เอทีเอม ขึ้นจอว่า “Out of order” เครื่องเสีย เครื่องไม่ทำงาน คือ เจ้ากระทรวงมีอำนาจแต่ไม่ทำ อ้างแต่ว่าไม่มีอำนาจ แถมยังแอบลักไก่อีกด้วย นางแต้มจึงยังอยู่ได้
2.สภาหมาลัยสารขัณฑ์นั้น เป็นพวกหน้าด้านหน้าทน ยิ่งเจ้ากระทรวงให้ท้ายว่า ไม่มีอำนาจที่จะจัดการเรื่องของมหาวิทยาลัยได้ เป็นอำนาจของสภา สภาก็เลยกร่างใหญ่ ทำอะไรก็ได้ ผิดถูกไม่สนใจ
3.เจ้าของท้องที่โดยเฉพาะเจ้าของสนามช้างอารี ไม่สนใจ ไม่อารี บอกว่า “เป็นเรื่องภายในไม่อยากยุ่ง” ก็เลยช้า ครับ ยังมีปัจจัยอื่นๆอีกเยอะ วันนี้ขอบ่นแค่นี้ครับผม
…