วันอาทิตย์ที่ 10  กรกฏาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่กำแพง/สารขัณฑ์  (นรกขุมไหน) 

10

คดี (บริหารงานบุคคล) ต้องพิจารณาอย่างรวดเร็ว…เพื่อไม่ให้กระทบกับสิทธิเสรีภาพของผู้ฟ้องคดี..ปรากฎ ปลากะแย้ง..ว่า ผ่านมา 5 ปี..กับความล่าช้าคือความอยุติธรรม..กรรม.. (อาจารย์ฉวีวรรณ มีเคลือบ นิติกร) 

ผมไม่รู้ว่านางแต้ม อธิการตัวดี ม.สารขัณฑ์ ตัวละครของผม จะไปลงนรกขุมไหน? จะพาคุณปอสิต รักษาการอธิการบดีเถื่อน ม.กำพงมณีไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ได้ แต่ที่รู้แน่ๆคือ พฤติกรรมของทั้งสองนาง ไม่ว่าจะเป็น ความโลภ อยากเป็นอธิการจนตัวสั่นงันงก น้ำลายหกเรี่ยราดจนน่าเกลียด  ความโกรธหรือโทสะ นางแต้มนั้น เวลาระเบิดออกมาแต่ละครั้งยังกับการระเบิดของภูเขาไฟกรากาตัว ที่อินโดเนเซีย เมื่อปี 1883 และได้ทำลายล้างทุกสิ่ง อย่างไม่ไว้หน้า ส่วนโทสะของนางปอสิตผมไม่รู้เพราะอยู่ไกล แต่ได้ข่าวว่าระเบิดลงที่บ้านบ่อยๆ ทั้งคู่มีความหลง ที่คิดว่าตัวเองใหญ่โตรโหฐาน และจะอยู่ค้ำฟ้า ไม่กลัวเกรงกฏหมายบ้านเมือง  ทำให้เพื่อน fc ของเราหลายคนเกิดดวงตาเห็นธรรมได้ระดับหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้เห็นความน่าทุเรศของสองนางมนุษย์

และนี่ คือ ความเห็นของคนที่เห็นธรรม “มีทั้งข่าวลวง จะอยากเป็นตำแหน่งนี้ ขนาดนี้เชียวหรือ แต่พอเข้าใจได้ว่า โอกาสไม่ได้มาได้ง่ายๆ ก็ยื้อแย่งกันไปตามกรรม ถ้าไม่กลัวคดีความ ส่วนเรื่องเงิน1.5,1.7 ก็แค่จ่ายเขาแบบตรงไปตรงมา แล้วให้เขาไปจัดการกันเอง ง่ายจะตาย ถ้าไม่อยากโดนย้อนหลัง ก็จ่ายปัจจุบันไปก็ได้ เวลาไปอ้างศาล จะดูสมเหตุสมผลกว่าจ่ายไม่ครบ ตกเลขรึงัย หรือยังอยากขยักไว้ บางส่วน เพื่อ 1.เสียฟอร์ม  2.ได้กลั่นแกล้ง พวกอีชั่งฟ้อง 3. เผื่อจะได้เอาไว้ใช้เองกับบางเรื่อง  #นี่แหละทางพระท่านว่า อะไรที่ไม่ใช่ของเรา  ก็ไม่ใช่ของเรา แม้ของเราบางอย่าง ยังต้องให้เขาไป เมื่อถึงเวลา เช่น ร่างกาย พอถึงวันหนึ่ง ก็ต้องคืนสู่ธรรมชาติไป เป็นต้น” (ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล )

ส่วน ผศ.ดร La Ph บอกว่า “กิเลสตัณหาเข้าครอบงำจิตใจ “ปรสิต” จนนางหลงคิดว่า มหา’ลัยเป็นสมบัติที่สืบทอดทายาทกันได้ จึงปักหลักยึดเอาไว้อย่างเหนียวแน่นซึ่งไม่ต่างจากนางแต้ม ณ สารขัณฑ์..หวังว่าคดีที่กำแพงมณีจะเป็นแบบของ ม.ขอนแก่น จะได้เข็ดหลาบกันเสียที

….