วันจันทร์ที่ 11  กรกฏาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่กำแพง/สารขัณฑ์  (เสือลำบาก) 

11

 “พวกปลวก มข. กับปรสิต..จะมีพวกพ้องเครือข่ายอยู่ทั่วทั้งระบบ..เพราะหาดูด ..แทะกิน ด้วยกันค่ะ”(อาจารย์ฉวีวรรณ มีเคลือบ นิติกร) 

….

ใครก็ตามที่รู้ตื้นลึกหนาบางของผู้บริหารในมหาลัยของรัฐที่ประกอบด้วยสภามหาลัยและอธิการบดี ก็ต้องคิดแบบเดียวกับ ผศ.ดร. La Ph คือ  เห็นด้วยกับ ท่าน Paramatta Nilsang  ที่บอกว่า “โมเดลคล้ายๆกันกับ ม.สุขาวดีแห่งเมืองลิกอร์นะครับ ที่อยากได้ตำแหน่งอธิการบดีจนตัวสั่น น้ำลายไหล ถึงขนาดเสริฟเหล้าไวน์ให้กรรมการสภาสารเลวก็เอา ทั้งๆที่ปล้นเขามา โดยไม่เกรงกลัวกฎหมาย ขนาดศาลปกครองรับฟ้องคดีสรรหาไม่ชอบด้วยกฎหมายและจะตามมาอีกหลายคดี ก็ยังฮึกเหิม ไม่กริ่งเกรงกฎหมายและยังคงท้าทายพระราชอำนาจ คนพวกนี้ถ้าเป็นสมัยโบราณ สมควรจะนำตัวไปตัดหัวเจ็ดชั่วโคตร สมัยนี้ก็อย่าให้พวกนี้มันปล้นเงินภาษีของเราไปเปล่าๆ”

ผมก็เห็นด้วยกับท่าน Paramatta Nilsang  ครับ เพราะมหาลัยแทบจะทุกแห่ง  มีปัญหาอย่างเดียวกัน คือ แย่งกันเป็นอธิการบดี และนายกสภาฯ ต้องการอยู่ต่อ  สรุปว่าอยากทั้งคู่

ดังนั้น ถ้ามหาลัยแห่งไหน สองคนนี่จูบปากกัน ก็จะเกิดสภาเกาหลัง มหาลัยแห่งนั้นก็จะพังพินาศ คือ พวกนี้มีอำนาจมาก เพราะไม่ว่าเรื่องอะไร พรบ.ก็ให้อำนาจสภาฯออกระเบียบและข้อบังคับต่างๆของมหาลัยเอง เพื่อควบคุมพนักงานมหาลัย  เช่น ข้อบังคับของมหาลัย ว่าด้วยการบริหารบุคคล “ข้อ 107 ให้อธิการบดีเป็นผู้มีอำนาจจ้าง บรรจุ และแต่งตั้ง บุคลากรในมหาลัยทุกตำแหน่ง   ทั้งนี้ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กฏหมายกำหนด และ ข้อ 202 มหาลัยอาจย้ายบุคลากรในมหาลัย ผู้ดำรงตำแหน่งหนึ่ง ไปแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอื่นในส่วนงานเดียวกันหรือต่างส่วนงานก็ได้ ทั้งนี้ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กรรมการกำหนด และ ข้อ 400 อธิการบดีหรือผู้ที่อธิการบดีมอบหมาย มีอำนาจเลิกจ้างพนักงานราชการ พนักงานมหาลัย ลูกจ้างชั่วคราว ของมหาลัยโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการ”  เพียง 3 ข้อ ที่กล่าวมา พนักงานมหาลัยก็กลายเป็น “ดั่งเสือลำบาก โดนขวากปักอกติดแจ ใครๆเขาก็ไม่แล นอนเลียแผล สะอื้น (เพลง : คนอกหักพักบ้านนี้ โดย : สายัณห์ สัญญา) ฉะนั้นเวลาพนักงานมีเรื่องฟ้องศาลปกครอง  ก็มักจะแพ้ เพราะข้อบังคับไม่เป็นธรรม แต่ทุกอย่างเป็นคำสั่งทางปกครอง

แต่ถ้าทั้งสองคนนี้คืออธิการบดี และนายกสภาฯหันหลังให้กัน มหาวิทยาลัยก็จะพังพินาศ เช่นกัน  ซึ่งค่อยมาว่ากันทีหลัง  แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าทั้งสองท่านนี้เป็นคนดีมีคุณธรรม (ยากมากที่สุด)มหาวิทยาลัยก็จะเจริญก้าวหน้า ประชาคมก็จะอยู่เย็นเป็นสุข กันเป็นปกติ

“แต่ที่เป็นแบบนี้ ก็เพราะ ไอ้พวกเหี้ย! นี่เอง.. ไอ้ ห้า เอ้ย!” อุทานสองเด้ง

…