วันอังคารที่ 28 มิถุนายน  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์  (wtf 😬) 

28

มีนา จัน เล่าว่า “ได้อ่านเรื่องของหนูน้อย “คารูนะ” ชื่อน่ากลัวจัง ที่แรกคิดว่าเป็นชาวญี่ปุ่นมาจาก

เมืองเอโดะ แต่ที่ไหนได้ อยู่ที่กำแพงมณีนี่เอง หนูคารูนะเล่าว่า ได้มีการประชุม เรื่องการต่อสัญญาจ้างพนักงานมหาวิทยาลัยทั้งสายผู้สอนและสายสนับสนุนการสอน

ผลการประชุมสามารถช็อคประชาคมที่สนใจเรื่องนี้จนน้ำตาซึมและไหลเป็นทาง สะเทือนขวัญมาก เพราะปรากฏว่า มีพนักงานมหาวิทยาลัยสายผู้สอน ไม่ได้ต่อสัญญาจ้าง ทั้งๆที่ทำงานอยู่ที่นี่มาหลายสิบปี มีผลงานด้านการสอนเป็นที่ประจักษ์ ความผิดพลาดของพวกเค้าคือ คะแนนภาษาอังกฤษ บางคนส่งคะแนนช้า บางคนส่งคะแนนที่ไม่ได้อยู่ในกรอบที่กำหนดไว้ คณะกรรมการเลยมีการโหวตว่าปัญหานี้เขาควรที่จะได้ต่อสัญญาจ้างหรือไม่ แล้วผลออกมาโดยที่ไม่ต้องสงสัย คะแนนโหวตที่จากคนไม่เกิน 15 คน คนส่วนมากตัดสินว่าพวกเขาไม่ควรได้ต่อสัญญาจ้าง

น้องคารูนะ แสดงความเห็นว่า ไม่ควรมีใครตกงานด้วยคะแนนภาษาอังกฤษ เพราะพวกเขาเหล่านั้นต่างมีคะแนนที่ผ่านเกณฑ์มายื่น แต่ล่าช้า และ ไม่ตรงตามระบบการทดสอบที่กำหนดไว้ มันสมควรแล้วหรอคะที่ต้องให้อาจารย์ที่สอนด้วยภาษาไทย แต่คะแนนภาษาอังกฤษไม่ถึงเกณฑ์ (ควรมีโอกาสได้แก้ตัว) อีกทั้งยังมีนักศึกษา มีโหลดสอนอยู่มากมายในเทอมนี้ต้องออกจากงาน หรือเป็นเพราะเขาไม่ใช่พรรคพวก หรือเขาไม่มีพรรคพวกเขาถึงไม่รอด

แต่ที่สำคัญ มันเด็ดมากกว่านั้น เพราะปรากฏว่าคนสนิทของผู้บริหารคนหนึ่งในที่ประชุม มีคะแนนการพัฒนาภาษาอังกฤษ ที่ตามกฏใหม่ (ใหม่ครั้งที่เท่าไหร่ไม่ทราบ ทราบแต่ว่าเปลี่ยนตามใจผู้บริหาร ผู้ปฏิบัติไม่เคยทราบว่าเปลี่ยน) ต้องพัฒนาขึ้นทุกครั้ง ครั้งละไม่ต่ำกว่า 10% แต่อาจารย์คนสนิทคนนั้นได้คะแนน 10 10 9.88 ตามลำดับ

ผู้บริหารท่านผู้เชี่ยวชาญด้านคณิตศาสตร์เลยใช้ความรู้ที่มีอยู่ตัดสินว่า “ตามหลักคณิตศาสตร์ 9.88 ถือว่า เป็น 10” wtf ! (แปลว่า เหี้ยอะไรวะ) https://xn--12cl9ca5a0ai1ad0bea0clb11a0e.com/wtf/ มันไม่ใช่แล้ว การวัดคะแนนทางภาษาศาสตร์ แค่ 0.12 ถือว่ามีความสำคัญมาก คณะกรรมการผู้เป็นพรรคพวกเดียวกันก็เออออห่อหมกในประเด็นนี้ ทำให้อาจารย์คนนั้นรอดแบบ wtf!”

คม ศอก รู้สึกสะเทือนใจกับกรณีนี้มาก ถึงกับตะโกนสาปแช่งผู้ที่โหวตให้เลิกจ้าง “ขอให้มันตกนรกหมกใหม้ ลูกหลานเหลนมันถูกเลิกจ้าง ตกงาน  ต้องเจ็บปวด สูญเสียและทุกข์ทรมาน”

และทันใดนั้นเขาก็คว้ากระป๋องเบียร์เปล่ากว้างไปที่คม หักศอก เมื่อมันบอกว่า “เรื่องที่หนูคารูนะ เล่านั้นมัน “เป็นนิทาน” “ไอ้บ้า”คม หักศอก สบถ ในขณะที่มีนา จัน หัวเราะเอิ๊กอ๊าก!

….