วันพุธที่ 9  มีนาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (ครบวงจร)

9

วันนี้ขอนำเข้าสู่บทเรียนด้วยความเห็นของ ผศ.ดร. La Ph ท่านบอกว่า “ตามที่มีผู้ถามท่านคม หักศอก ว่าผู้นำที่ดีหรืออธิการที่ดีควรมีคุณสมบัติอย่างไร ท่านบอกว่าขี้เกียจตอบแบบวิชาการ (ให้ไปหาอ่านเอง อิอิ) แต่ที่ท่านตอบตามสไตล์ของท่านนั้นก็ถูกต้องและเข้าใจง่ายค่ะ : ขออนุญาต comment ในฐานะที่เคยเรียนทางด้านการบริหารการศึกษามา (แต่เขาคัดชื่อออกไม่ให้สอน เพราะไม่ใช่พวกของผู้มากบารมี”

และ ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ได้อธิบายมาว่า “ผู้บริหารที่ดี ควรมีความเป็นผู้นำ  ผู้นำไม่ได้แปลว่าตัวเองเก่งทุกอย่าง ต้องทำเองหมด ผู้นำต้องสามารถบริหารจัดการ ให้ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาเป็นผู้นำไปโน้มน้าวให้คนมีความรู้สามารถ มาร่วมงานแบบมีประสิทธิผลและมีประสิทธิภาพ

การใช้คนเก่งทำงานได้สำเร็จ ที่เรียกว่าการบริหารแบบคู่ขนานหรือแมทริกซ์ (Matrix)ในองค์การสากลทั่วโลก ตอนนี้เขาก็ใช้การบริหารแบบนี้แหละ ตัวอย่างเช่น คน 1 คนไปเป็นหัวหน้าโครงการทีมหนึ่งและไปเป็นผู้ร่วมงานของทีมอื่นๆก็ได้ เขาไม่ได้บริหารแบบบนลงล่างเหมือนข้าราชการไทย มันล้าสมัยไปแล้ว  เคยได้ยินรัฐบาลจัดตั้งคณะบุคคลดูแลโครงการนั้น โครงการนี้ไม๊

นั่นแหละ ใช้คนให้ถูกที่ถูกทาง งานก็จะลุล่วงไปด้วยดี ทุกคนก็จะทำงานแบบมีความสุข

อนึ่ง ผู้บริหารต้องเป็นผู้นำที่ดี มีทศบารมี(อยากรู้ไปหาอ่านเอง) ความมีเมตตาเป็นปัจจัยสำคัญ

ในการบริหารและการเอาใจเขามาใส่ใจเรา เป็นเรื่องที่ผู้บริหารต้องมี เพื่อให้ได้ใจผู้ร่วมงาน ถ้าคนทำงานมีความสุขงานก็จะออกมาดี ผู้บริหารก็รับผลสำเร็จ ไปเป็นธรรมดา ไม่รู้เขียนให้ใครอ่าน

เพราะพฤติกรรมที่เห็น มันคนละเรื่องเดียวกัน”

จากที่นำเสนอมาจะเห็นได้ว่า ทุกคนพากันเอือมระอากับนางแต้ม ตัวละครของผม หรืออธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ถึงกับบ่นดังๆมาว่า “ไม่รู้เขียนให้ใครอ่าน  เพราะพฤติกรรมที่เห็น มันคนละเรื่องเดียวกัน” ก็อ่านกันเองครับ ที่แน่ๆก็คือต้องทนกันต่อไป บ่นกันต่อไป จนกว่าจะตายไปข้างหนึ่ง เพราะ ถึงแม้นว่าจะมีเหตุให้นางแต้มต้องออกไป จะด้วยติดคุกติดตะรางหรืออะไรก็แล้วแต่ เราก็ต้องตกอยู่ในสภาพอย่างนี้ต่อไปและต่อไป

มีเสียงร้องว่า “ทำไมถึงว่าอย่างนั้นล่ะ เท่านี้ก็เซ็งจะตายแล้ว” คำตอบก็คือ เพราะว่าพวกเราต่อสู้เพื่อให้นางแต้มออกไป ไม่ได้ต่อสู้เพื่อเราจะได้เข้าไปแก้ไขความไม่ได้เรื่องได้ราวที่เกิดขึ้น ฉะนั้น เมื่อนางแต้มไป แจ็ดแจ๋ก็เข้ามา (เขียนถึงตรงนี้แจ็ดแจ๋ยิ้มแป้นเลย) หรืออาจเป็นแมวป่าหน้ากลมก็ได้ และเมื่อแจ็ดแจ๋หรือนางแมวป่าหน้ากลมไป นางแต้มก็อาจกลับเข้ามาอีก หากยังพอถ่อสังขารมาได้  ดังนั้น จึงเห็นได้ว่านางแต้มได้เตรียมการไว้แล้ว โดยขยายห้องทำงานให้กว้างขวางยิ่งขึ้น ซึ่งเชื่อเถอะว่า ต่อไปจะต้องมีสถานบริบาลผู้สูงวัย มีห้องหัตถเวชนวดแผนไทย อาจมีซาวน่าด้วย เพื่อบริการนางและกรรมการสภาสูงวัย แบบครบวงจร รับรองมีให้ได้เห็นอย่างแน่นอน เพราะตอนนี้ ทั้งนางแต้ม นายสุชี๋ และกรรมการสภาฯ เห็นเดินเป๋ๆกันแล้ว

ใครอายุมากก็เปลี่ยนข้างได้นะ  เผื่อมีโอกาสได้ใช้รับบริการกับเขาบ้าง

…..