จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (เต้นแร้งเต้นกา)

วันอังคารที่ 8  มีนาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (เต้นแร้งเต้นกา)

8

“มีคนถามว่า ถ้าท่านเป็นอธิการบดี ท่านจะทำอย่างไรให้ครูบาอาจารย์และบุคลากรในมหาวิทยาลัยสมัครสมานสามัคคี ทำงานกันอย่างเต็มศักยภาพเพื่อเสริมสร้างความเจริญก้าวหน้าของมหาวิทยาลัย  ผมตอบส่งเดชไปว่า มหาวิทยาลัยเปรียบเหมือนนาฬิกา มีส่วนประกอยต่างๆมากมายทำงานประสานกันเป็นปกติ สู่เป้าหมายคือสามารถบอกเวลาได้อย่างแม่นยำ เมื่อแบตเตอรี่หมดก็เปลี่ยนแบตใหม่ แต่ต้องเลือกแบตดีๆหน่อยนะ แค่นั้นก็จบ”

“ตัวอย่างยังไม่ชัด อยากได้ที่ชัดกว่านี้”

“ได้   มหาวิทยาลัยเปรียบเหมือนรถยนต์ สามารถแล่นไปไหนมาไหนได้ มีส่วนประกอบต่างๆ เช่น เครื่องยนต์ ช่วงล่าง ตัวถัง ฯลฯ สามารถทำงานประสานกันได้เป็นอย่างดี โดยมีอธิการบดีเป็นคนขับ ถ้าคนขับเป็นคนดี มีเมตตา ก็สามารถขับรถไปถึงเป้าหมายได้โดยปลอดภัย ถ้าคนขับไม่ดี อาจจะขับไปเฉี่ยวชนหรือตกถนนหนทางไปก่อนไม่สามารถไปถึงเป้าหมายได้

ฉะนั้น มหาวิทยาลัยไหน มีอธิการเป็นคนดี มีจิตใจดี มีเมตตา เท่านั้นก็พอแล้ว ไม่ต้องเก่งกาจสามารถอะไรมากนัก เพราะมีหน้าที่สนับสนุน ส่งเสริม  ครูบาอาจารย์และพนักงานให้สามารถทำงานได้เต็มศักยภาพไปตามปกติ มหาวิทยาลัยก็จะเจริญก้าวหน้าไปเอง”

“เอาคำตอบที่เป็นวิชาการหน่อยซิ ว่าผู้นำที่ดีหรืออธิการบดีที่ดีควรจะมีคุณสมบัติย่างไร”

“ไม่รู้ ไม่เคยเป็น ขอตอบตามที่คิดก็แล้วกัน ส่วนที่อยากได้เป็นวิชาการก็หาอ่านเอาเอง เพราะมีคนเขียนไว้เยอะมาก  สำหรับอธิการบดีที่ทุกคนต้องการ นอกจากเป็นคนมีจิตใจดีมีเมตตาแล้ว จะต้อง เป็นคนซื่อสัตย์สุจริต, รับผิดชอบ,ขยันหมั่นเพียรสามารถพัฒนาได้”

“ต้องมีภาวะผู้นำไหม?” อ๋อ! นำด้วยใจ  “แล้ววิสัยทัศน์ละ?” “ ก็ถามครูบาอาจารย์เขาดูซิว่าต้องการให้มหาวิทยาลัยไปทางไหน ไม่เห็นยากเลย”

เรื่องผู้บริหารนี่ ผศ.ดร. La Ph  บ่นมาว่า “เมื่อไหร่จะได้เห็นผู้บริหารของสารขัณฑ์เปลี่ยนจากการใช้พรหมวินาศธรรม มาเป็นพรหมวิหารธรรมในการบริหารเสียที???”

ตอบว่า “คงต้องทนกันอีกนานหน่อยละครับ เพราะตอนนี้นางตั้งหลักปักฐานแน่นหนามากแล้ว ขยายห้องทำงานให้กว้างขวางยิ่งขึ้น เจาะทะลุรวมเอาห้องประชุมดอกสุพรรณิการ์ไว้ด้วยกัน จึงใหญ่โตระโหฐานกว้างขวางมาก พอให้ญาติพี่น้องได้เข้ามาพักผ่อนพบปะสังสรรค์กันได้สะดวกสบายยิ่งขึ้น ข่าวว่าการตกแต่งอลังการสุดๆ หมดไปหลายสตางค์ ความจริงการขยายห้องทำงานควรจะเสร็จไปตั้งนานแล้ว แต่ผู้รับเหมาทิ้งงานไปเสียก่อน เลยช้าไปนิดหนึ่ง

ขอจบด้วยควันหลงจากเรื่องสั้น การเตรียมสถานที่จัดงานพุทธาภิเษก ที่ ม.สารขัณฑ์ ที่ติ่มซำเป็นแม่งาน เมื่อหลายวันมาแล้ว ข่าวว่าอินกันมาก ทำให้คุณนายติ่มซำถึงกับเต้นแร้งเต้นกา   ข่าวว่าถึงวันนี้ยังเต้นไม่หยุด ผอมลงแน่นอน จบควันหลง

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *