วันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (ไอ้บ้า)
23
คม หักศอก หยิบแผ่นปลิวส่งให้ มีนาจัน และบอกว่า “วันนี้ได้แผ่นปลิวมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าใครเขียน แกลองอ่านดูซิ”
มีนา จัน รับไปและคลี่ออกอ่านดังๆ “มันสนใจเฉพาะพวก ปอบ ด้วยกัน เรียกว่า ปอบแดก ตอนนี้หมานายหลายตัวก็เข้าที่ทำหน้าที่ ปอบแดก ต่อไปอีก บางตัวแดกจนป่วยต้องให้สามีมาบันทึกข้อความ ขออนุญาตไม่คุมสอบ!!! (มันมีด้วยหรอ )เนื่องจากปอบเพศเมียป่วยหนักลุกไม่ขึ้น!! ปอบตัวผู้เลยต้องไปเฝ้า เดี๋ยวเมียมันตายจะฉิบหายกันไปใหญ่ เพราะไม่รู้มันเซ็นอะไรไปบ้าง เดี๋ยวเซ็นผิดเซ็นถูกจะมั่วไปใหญ่ แม่ยายยังมาร่วมเซ็นกะเค้าด้วย🤣 ปอบตระกูลนี้ แดก ของมหาลัยไปเยอะ โอ่งอ่างกระถางมังกรต่างๆ มันขนไปบ้านมันหมด มันคิดว่าเป็นการได้มา ” อย่างชอบธรรม”
อ่านมาถึงตรงนี้ มีนา จัน หยุดถามคม หักศอก ว่า “แกรู้ๆไหม เรื่องนี้เขาพูดถึงใครวะ? “ฉันไม่รู้” คม หักศอก ตอบ แล้วบอกให้ มีนา จัน อ่านต่อไป
” คิดระยำๆแบบเดียวกะอีแต้มกะบริวารฝูงหมานายทั้งหลาย ได้แก่
หมานายอันดับต้นๆ (หมาหน้าด้านชอบคิดว่าตัวเองคือหนึ่ง(มีรอยขีดฆ่าทิ้ง)
“ตรงนี้เขาพูดถึงใคร” มีนา จัน ถามย้ำ “ฉันก็ไม่รู้” คม หักศอก ตอบ
หมานายโดเรม่อน(หน้าตาดีเสือกโง่ยอมเป็นหมา)
หมานายครูปีชา(ไม่มีห่าอะไร คน (มีรอยขีดฆ่าทิ้ง) จัญไรรับใช้นายหมาพาพวกมา แดก)
หมานายสายไม้งาม(ข้ามห้วยมาด้วยกริยางามๆ ที่แท้มาช่วยแดก)
หมานายบักแข่ว(หาสังกัดจนหัวหมุน สุดท้ายยอมเป็นหมาสังกัดกรรมการอุทธรณ์)
หมานายสายศิลป(เขาโยนขี้ให้ก็อ้าปากรับ กระโดนกัดทำร้ายพวกกันเอง หมาไม่รู้ประสา)
“คนนี้แกน่าจะรู้นะว่าใคร ?” มีนา จัน ถามอีก คม หักศอก ตอบว่า “ไม่รู้”
หมานายสายพัดลุง(กร่างมาจากไหนไม่รู้เดินคู่อีปากแดง สำแดงฤทธิ์จนผัวเก่าตายแล้วจึงย้ายมาเมืองนี้ แต่อย่ายุ่งกับกูเดี๋ยวเจอถีบ??)
หมานายสายสหกรณ์(บ้าทั้งผัวทั้งเมียกลายเป็นอีติ๋มปากซอย คอยดูต้นทางให้ผัวแดกอย่างสบายใจ ย้ายไปที่ไหน บรรลัย ที่นั่น!!!)
และไอ้หมานายสายดนตรี(สมัยเป็นผัวแ๋วแถวสูญวัตน์ แดกงาน บริค จนไม่มีใครอยากไปร่วมงาน ปัจจุบันได้รับความไว้วางใจจากอีแต้ม เนื่องจากอาสารับหน้าเสื่อหาแดกกับพระ สร้าง รุ่น”เหี้ยสร้างถวาย” นานๆมันจะโผล่หัวมาที แดกแต่ละทีทำเนียนๆ
***เหล่านี้คือสมการความน่าจะเป็นที่เราเห็นกันอยู่ทุกวัน ไม่ว่าจะผสมสูตรไหน เพิ่มเข้ามาหรือย้ายออกไป ล้วนแล้วแต่เป็น สูตรเหี้ย!!! ทำคนดีๆให้กลายเป็ย หมาประจำมหาวิทยาลัยไปได้ เพราะมันสมัครใจไปเป็น”
เมื่อ มีนา จัน อ่านจบ ถามคม หักศอกว่า “แกรู้เรื่องที่เขาเขียนไหม ?”
“ไม่รู้เลยว่าเขาเขียนเรื่องอะไร ” คม หักศอก ตอบ
เท่านั้นแหละ มีนา จัน ก็ระเบิดอารมณ์ “ไอ้บ้า เมื่อไม่รู้เรื่องแล้วแกเสือกเอามาให้ฉันอ่านทำไมวะ”
….