วันพฤหัสบดีที่  3  กุมภาพันธ์  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (อัครบุคคลแห่งชาติ)

3

“ท่านคม หักศอก เมื่อวานแกบอกฉันว่า ปีมะโรง งูใหญ่ เป็น พยายะ หมายถึง “โรคภัยไข้เจ็บ เคราะห์กรรม  คู่อริ ศัตรู พยาบาท” ฉันว่า ตรงนี้แม่นมาก  เพราะนางแต้มตัวละครของแก หรืออธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ นางเป็นคนอาฆาตพยาบาทจริงๆ เล่นไม่เลิก พูดอยู่ตลอดเวลาว่า ต้องจัดการให้ถึงที่สุด นอกจากนั้นนางยังมีศัตรูคู่อริมาก อันนี้ก็แม่นมาก เพราะนางมีเรื่องทั้งครูบาอาจารย์ พนักงานมหาวิทยาลัย ตลอดจนเจ้าหน้าที่และนักศึกษาเป็นศัตรู มีเรื่องฟ้องร้องกันอยู่ในศาลมากมาย  ส่วนเรื่องเคราะห์กรรม ก็ต้องรอศาล เพราะต้องใช้เวลา แต่เรื่องโรคภัยไข้เจ็บนี่ ฉันสงสัยจัง เพราะไม่เห็นนางเป็นอะไรเลย ยังกระตือรือร้น แล่นไปทั่ว แสวงหารางวัลอยู่ตลอดเวลา มากมายก่ายกอง จนอาจต้องสร้างอาคารเฉพาะสำหรับจัดแสดงก็ได้”

 “นั่นแหละ เพราะนางบ้ารางวัล” 

เรื่องนี้ ผศ.ดร. La Ph  แสดงความเห็นว่า “ขอทายว่าปี 65 นี้ นางก็ต้องพยายามเสาะแสวงหารางวัลอะไรสักอย่างไว้ประดับบารมี อาจเป็นเพราะนางไม่เคยได้รับรางวัลอะไรเลยในสมัยที่ยังไม่เกษียณอายุราชการนั่นเอง จึงรู้สึก “ขาด” พอเกษียณอายุราชการแล้วจึงอยากได้รางวัลต่างๆมากมาย รางวัลอะไรที่เขาโฆษณาประชาสัมพันธ์มาก็รีบคว้าไว้ก่อน ซึ่งในจำนวนรางวัลที่ได้มาหลายรางวัลแม้แต่ข้าราชการระดับชำนาญการเขายังเมินเลย

ส่วนผู้สันทัดกรณีแสดงความเห็นว่า “ ปี 65 น่าจะได้หลายรางวัลจากศาลยุติธรรม ชื่อว่ารางวัลครุฑดำ ที่ทางศาลส่งถึงหน้าบ้านบริเวณรั้ว ไม่ต้องออกมารับ ถึงอยากจะรับ เขาก็ไม่ให้รับเพราะเป็นการปิดหมายศาล หลังจากนั้นก็จะไปทำงานที่ศาลเป็นการชั่วคราว และทำงานถาวรที่เรือนจำ หลายปี

…..