วันศุกรที่ 4 กุมภาพันธ์ 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (หายสงสัย)
4
มีนา จัน ถาม คม หักศอก ว่า “ตกลงแกรู้เลขแถว 2 เดือนเกิดของนางแต้ม ตัวละครของแก หรืออธิการบดี ม. สารขัณฑ์หรือยัง?”
“ยัง” คม หักศอก ตอบ
“ว้า ! หมดสนุก เลยทำนายไม่ได้ แล้วจะรู้ดวงชะตานางแต้มได้อย่างไรล่ะ” มีนา จัน บ่น
คม หักศอก เสนอว่า “เราต้องใช้วิธีเสี่ยงทายด้วยคำคล้องจอง ร้องเล่นในสมัยเราเป็นเด็ก คือ ถ้าได้ยินเสียงตดหรือมีกลิ่นตุ ตุ ในกลุ่ม แต่ไม่มีใครรับว่าเป็นเจ้าของ ก็จะใช้บทเสี่ยงทายคำร้องเล่น หาคนตดกัน โดยเริ่มนับเรียงไปทีละคน ครบคนก็นับซ้ำ เพลงจบที่ใคร คนนั้นเป็นคนตด ดังคำคล้องจองว่า “ตด (1) ฉี่ (2) ตด (3) ฉาด(4) ขี้ (5) รด (6) ผ้า (7) ขาด (1) ก้น (2) เน่า (3) ก้น(4) หนอน(5) พระอินทร์(6) ถือ(7) ศร(1) คน(2) นั้น(3) แหละ (4) ตด(5)” ที่นี้ถ้าต้องการรู้เดือนเกิดของนางแต้ม ก็เสี่ยงทายคำคล้องจอง ตามตำราเริ่มที่เลข 1 ที่ เดือนเมษา 2 พฤษภา และ 3 มิย. นับไปที่ละ 7 ก็จะจบคำร้องเล่น ที่ เลข 5 คือ นางแต้มเกิด เดือน สิงหาคม หรือ ราศีสิงห์”
“ตามตำรา คนเกิดเดือนสิงหา เป็น ปุตะ หมายถึง ลูก หลาน เหลน ผู้ใต้บังคับบัญชา”
“เมื่อ ปุตะ เป็น พยายะ ทายว่า “ผู้นั้นกับบุตรจะไม่ค่อยลงรอยกัน หรือมีบุตรมิได้ดังใจ บุตรเป็นศัตรูมากกว่ามิตรในเรือน และเป็นศัตรูคู่อริกับผู้ใต้บังคับบัญชา” ถ้า ตัวเลขที่ได้มาจากการเสี่ยงทายนี้ถูกต้อง นางแต้มจะไม่มีปัญหากับบุตร เพราะนางไม่มีบุตร แต่จะมีปัญหากับน้อง หลาน เหลน และมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นศัตรูคู่อาฆาต” แต่ถ้าไม่ใช่ เลข 5 ตามที่เสี่ยงทายมา คำทำนายนี้ก็ใช้ไม่ได้”
เรื่องความอาฆาตพยาบาทของนางแต้มนี่ ผศ.ดร. La Ph แสดงความเห็นมาว่า “เคยแปลกใจว่าทำไมนางแต้มจึงขยันกลั่นแกล้งและฟ้องร้องคณาจารย์ บุคลากร และนักศึกษาจัง เพิ่งมาได้ข้อสรุปและถึงบางอ้อวันนี้นี่เองว่า เป็นเพราะนางมีดวง “พยายะ มีความอาฆาตพยาบาทอย่างที่สุด”สรุปว่า “เคราะห์กรรมของนางเป็นเช่นนั้น”…