วันพุธที่  2  กุมภาพันธ์  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (พยายะ)

2

คม หักศอก เป็นคนอ่อนเลข กว่าจะคำนวนออกมาได้ว่า นางแต้ม ตัวละครของเขา หรืออธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ เกิดปีอะไร ก็ต้องใช้เวลานาน เท่าที่เขารู้ คือ นางแต้มเกษียณอายุราชการเมื่อ ปี 55 ส่วนเขาเกษียณอายุราชการเมื่อปี 44 แสดงว่านางอ่อนกว่าเขา 11 ปี ตอนนี้เขาอายุ  80 ปี นางแต้มก็ต้องอายุ 69 ปี ฉะนั้นเมื่อเขาเกิดปีมะเส็ง  งูเล็ก นางแต้มก็ต้องเกิดปีมะโรง งูใหญ่  โดยทั่วไป งูใหญ่จะไม่มีพิษ เช่น งูเหลือม ส่วนงูเล็ก เช่น งูจงอางซึ่งเป็นงูเล็กขนาดกลาง มีพิษมาก ดังนั้นจะเห็นได้ว่า นางแต้มไม่ค่อยกล้ามายุ่งกับเขา

นางแต้มนั้น เป็นงูใหญ่ ตามปกติไม่มีพิษสงอะไร แต่นางแต้มคงเห็นรูปนักษัตรทำเป็นรูปพญานาค พ่นน้ำ นางคิดว่าตัวเองเป็นพญานาค เลยเที่ยวพ่นน้ำพิษใส่คนโน้นคนนี้ ทำให้ครูบาอาจารย์และพนักงานมหาวิทยาลัยตลอดจนนักศึกษาเดือดร้อนไปตามๆกัน นี่ขนาดทำร้ายลูกน้องและลูกศิษย์มากมาย ยังอุตสาห์ไปได้รางวัล “พรมหนาคา”  อัครบุคคลแห่งชาติ ปี 64 เชียวนะ

รางวัลพรหมนาคา  เป็นรางวัลที่สมัชชานักจัดรายการข่าววิทยุโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย (สว.นท.) จัดขึ้นตามโครงการปณิธานความดีเพื่อ “แผ่นดินพ่ออัครบุคคลแห่งชาติ (พรหมนาคา) ประจำปี 2564” ให้กับผู้มีความรู้ความสามารถเชี่ยวชาญการพิเศษหรือการปฏิบัติตนและงานหน้าที่ความรับผิดชอบ โดยยึดหลักในวินัย คุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ สร้างและหรือพัฒนาบริหารจัดการ ทั้งการพัฒนาตนเอง พัฒนาชีวิตและวิชาชีพ อีกทั้งยังเป็นแบบอย่างที่ดีต่อสังคมและประเทศชาติ  (น่าอายจัง)

กลับมาที่คนเกิดปีมะโรง ตามตำราเลข 7 ตัวพยากรณ์ คนเกิดปีมะโรง เป็น พยายะ หมายถึง โรคภัยไข้เจ็บ, เคราะห์กรรม, คู่อริ, ศัตรู, พยาบาท

คนเกิดปีมะโรง อัตะ เป็นพยายะ : ทายว่า ผู้นั้นจะต้องเป็นผู้มีโรคร้ายหรือโรคประจำตัวอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือเป็นผู้ที่มีความทุกข์กลัดกลุ้มอยู่เสมอ มีศัตรูมาก มีจิตพยาบาท มีคู่อริ ถ้าเลขในแถวที่ 2 ตกในเกณฑ์พยากรณ์ดี  ก็จะผ่อนหนักเป็นเบาได้  แต่ถ้าตกในเกณฑ์พยากรณ์ร้ายละก็พินาจแน่

 “แล้วเลขแถวที่ 2 คืออะไรล่ะ? มีนา จัน ถาม

“เลขเดือนเกิด”

“แล้วรู้ไหมว่า นางแต้มเกิดเดือนอะไร?”

“เดี๋ยวก็รู้”

….