วันพุธที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (จะไปทำงาน)
8
“การเรียนรู้ด้วยตนเอง” คือการศึกษาค้นคว้าหาความรู้ ในสิ่งที่อยากรู้ จากแหล่งข้อมูลต่างๆด้วยตนเอง จากนั้นนำความรู้ มาทดลองใช้ ฝึกฝน ปรับปรุง จนสามารถนำความรู้นั้น ใช้ประโยชน์ต่อส่วนรวมและตนเองได้ แต่ความรู้ดังกล่าว ก็ยังไม่สมบูรณ์ จะให้สมบูรณ์ก็ต่อเมื่อตนเอง ได้เข้าไปมีประสบการณ์ตรงหรือสัมผัสกับความรู้นั้น เช่น อยากทราบว่า ชีวิตในคุกนั้นเป็นอย่างไร ลำบากยากเข็นขนาดไหน ก็ต้องเข้าไปเป็นผู้ต้องขัง เพื่อจะได้รู้ว่า คุกนั้นเป็นอย่างไร ลำบากยากเข็นจริงหรือไม่
จากที่กล่าวมา จะเห็นได้ว่า นางแต้ม ตัวละครของผม อธิการบดี และกรรมการสภา ม.สารขัณฑ์ รวมทั้งคุณปอสิต ตัวละครผมเช่นเดียวกัน รักษาการอธิการบดี และกรรมการสภา ม. กำแพงมณี กำลังดำเนินการทุกวิถีทางที่จะได้เข้าไปอยู่ในคุก เพื่อศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของผู้ต้องขังให้ชัดแจ้งเห็นจริง และหลังจากกลุ่ม “ภูมิปัญญา” เหล่านี้พ้นโทษออกมา (ถ้าไม่ตายไปเสียก่อน) เราก็จะได้งานวิจัยที่เจ็งมาก ซึ่งจะเป็นงานที่เป็นประโยชน์ทั้งต่อครูบาอาจารย์และนักศึกษาทั่วไป
และด้วยความเสียสละและมุ่งมั่นอย่างแท้จริงของกลุ่มภูมิปัญญา ซึ่งเป็นผู้มีความรู้ มีประสบการณ์ มีตำแหน่งทั้งบริหารและวิชาการ ในระดับ ผศ.รศ. และ ศ. ดังกล่าว เราจึงควรช่วยกันภาวนาขอให้พวกเขาทั้งหลาย จงประสบความสำเร็จดังปรารถนาทุกประการโดยเร็ว เทอญ.
ต่อไปเป็นความเห็นของเพื่อน fc ซึ่งจะเกี่ยวกับเรื่องที่ผมว่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ ทางใครทางมันครับผม ผู้สันทัดกรณี บอกว่า “ที่กำแพงมณี จุดตายอยู่ที่คุณครกกับคุณพวกมาก ซึ่งแกไม่ยอมบอกกรรมการสภาคนอื่นๆ ว่าได้พูดจาเกลี้ยกล่อมอาจารย์คนไหนหรือไปข่มขู่ใครไว้บ้างเพราะหลักฐานต่างๆได้ไปปรากฏในศาลแล้ว ถ้าจำเลยอีก 8 คนเห็นหลักฐานแล้วจะหงายหลังทันที เพราะจะรู้ว่าการประชุมแต่งตั้งอธิการบดีไม่ชอบด้วยกฎหมายเพราะกรรมการคือคุณครกและคุณพวกมากวางตัวไม่เป็นกลางอย่างชัดเจนกว่า มรภ.พิบูลย์สงครามเสียอีก ที่สำคัญจะต้องเตรียมตัวเข้าคุกด้วย อีกต่างหาก ซึ่งก็ไม่นานเกินรอ จึงขอแสดงความยินดีล่วงหน้า”
ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ตอบว่า “ไม่กลัวร๊อก ต้องรอให้ใกล้ติดคุกค่อยกลัว เป็นเรื่องจริง เขาต้องคิดแบบนั้นแน่ๆ เขาถึงกล้าก่อการเช่นนี้”
คม หักศอก “พวกเขาจะเข้าไปทำงาน ครับผม”
…