วันพุธที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (ไม่ได้ชนะ)
24
วันนี้ มี 2 เรื่อง ครับ เรื่องแรกผู้สันทัดกรณีบอกว่า “กรณีการฟ้องข้อหาพนักงานมหาวิทยาลัย 7 คนหมิ่นประมาทนางแต้ม นั้น จะต้องยกฟ้องทั้ง 4 คดี และนางแต้มจะต้องถูกฟ้องกลับทั้ง 4 คดีเช่นกัน รับรองนางแต้มจะต้องติดคุกทั้ง 4 คดี โดยต้องนับโทษต่อกัน ถ้าคดีละปี ก็ต้องโดน 4 ปี โดยติดคุกที่เมืองตักสิลา 1 ปี แล้วที่เมืองสารขัณฑ์อีก 3 ปี
ส่วนพวกสุนัขรับใช้ (เป็นคนไม่ใช่สุนัขจริงๆแต่เป็นคำเปรียบเปรย)ทั้ง 4 คนที่คาบเอกสารไปให้นางแต้ม จะต้องถูกฟ้องศาลที่เมืองบันทายมาศและติดคุกที่เมืองบันทายมาศ สงสารแต่ครอบครัวที่จะต้องเดินทางไปเยี่ยมไกลหน่อย”
คม หักศอก แย้งว่า “ไม่มีใครเขาไปเยี่ยมหรอก ครอบครัวตัดหางปล่อยวัดแล้ว”
ส่วนเรื่องที่ 2 เป็นเรื่องที่นางแต้ม ตัวละครของผม หรืออธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ปล้นเงินเดือน 1.5/1.7 และพนักงาน จำนวน 103 คน ได้ฟ้องและศาลพิพากษาให้มหาวิทยาลัยฯ จ่ายเงินคืนพร้อมดอกเบี้ย แต่นางแต้มไม่ยอมจ่าย อุทธรณ์เพื่อหวังยืดเวลาไว้ก่อน ถือว่านางเลวระยำมาก ปล้นเงินเขาไปแท้ๆ และเอาไปใช้ผิดประเภทด้วย ถูกจับได้ยังไม่ยอมจ่ายคืน
มีเสียงแย้งว่า “แต่นางชนะคดีนะ”
“เปล่าเลย นางยังไม่ได้ชนะคดี ดูคำพิพากษาซิ “ผู้ฟ้องอ้างในคำแก้อุทธรณ์ว่า ผู้ถูกฟ้องหักเงินเพื่อนำไปเป็นเงินประกันสังคม (ส่วนของนายจ้าง) เงินสมทบกองทุนเลี้ยงชีพ (ส่วนของนายจ้าง) และเงินประจำตำแหน่งวิชาการของบุคลากรสายวิชาการ มิใช่การจัดสวัสดิการและประโยชน์เกื้อกูลนั้น เห็นว่า การจ่ายเงินดังกล่าวเป็นการใช้จ่ายเงินกองทุนตามกำหนดไว้ในข้อ 9 วรรค (1) (2) (3) ของระเบียบมหาลัย ว่าด้วยกองทุนสวัสดิการพนักงานฯ 2560 เมื่อผู้ฟ้องมิได้ฟ้องขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือคำสั่งขอเพิกถอนข้อ 9 วรรค (1) (2) (3) ของระเบียบ ศาลจึงมิอาจวินิจฉัยได้”
เห็นไหมล่ะ นางแต้มไม่ได้ชนะ แต่เพราะศาลยังไม่ได้ตัดสินในประเด็นที่เอาเงินไปจ่ายค่า ผศ.รศ เพราะการนำเงินไปจ่ายค่า ผศ.รศ. ไม่ใช่เป็นการจัดสวัสิการเกื้อกูล” ฉะนั้น เรื่องนี้ยังไม่จบ นางแต้มไม่ได้ชนะ ปล้นเงินเขาไปจะชนะได้ไง?
…