วันอังคารที่ 5 เมษายน 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (มันไม่ใช่คน)
5
มีนา จัน บอกคม หัก ศอกว่า ในที่สุกฟ้าดินก็ลงโทษพวกมันจนได้ จึงเป็นเหตุให้คณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงหญิงผู้กล้า ติดเชื้อไวรัสโคโรน่า 19 หนึ่งคน ข่าวไม่บอกว่าใคร หญิงหรือชายไม่รู้ เจ้าส่งเดช เลขาฯกรมการ ที่เสียงแข็งมาตลอดว่าไม่ให้เลื่อน ก็ต้องขอเลื่อนการนัดหมายสอบพยาน 2 ปาก ออกไปก่อนเองโดยปริยายและไม่มีกำหนด เนื่องจากกรรมการไม่สามารถดำเนินการประชุมได้เพราะกลัว” และมีนา จัน เสริมอีกว่า “ฉันว่านางแต้มติดคุกก่อนแหง่ๆเลย กว่า เรื่องจะจบ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” คม หักศอก หัวเราะชอบใจ และพูดด้วยเสียงอันดังว่า “เวรกรรมของกรรมการ เดี๋ยวพวกมันก็ติดเชื้อกันหมด” สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ”
“เบาหน่อย คม หักศอก แกไม่ควรจะพูดแบบนั้น มันไม่ดี ไม่ถูกต้อง”
“แต่ฉันว่ามันดีและถูกต้องที่สูดดด แกก็รู้อยู่แล้วนี่ ว่าตอนนี้เราอยู่ในวาระ “การสาปแช่ง” ฉันก็ปฏิบัติตามวาระ หรือ ตามกาล คือ เมื่ออากาศหนาว ฉันก็ใส่เสื้อกันหนาว ฉะนั้น ที่ฉันว่า เดี๋ยวพวกมันก็จะติดเชื้อโคโรน่า 19 กันหมด เป็นการว่าตามวาระ หรือตามกาล”
“ก็ตามใจ แกมันของถูก ถูกทุกเรื่อง ฉันไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว จะสาปจะแช่งใครก็ตามสบายเถอะ”
“เออ! นี่ จิ้งหรีดหัวทองคำ จากสารขัณฑ์ ทีมข่าวของเรา บอกมาว่า ที่โน่น เขาด่าแกและนางแต้มกันโขมงโฉงเฉงไปหมด จับความไก้ว่า
“นางแต้ม มันไม่ใช่คน มันเป็นปีศาจกลับชาติมาเกิด” ฝ่ายหนึ่งว่าอย่างนั้น แต่อีกฝ่ายหนึ่งว่า “ไอ้ คม หักศอก มันก็ไม่ใช่คน มันเป็นปีศาจกลับชาติมาเกิด” แกจะว่าอย่างไร
“ก็ดี” คมพยักหน้า ยอมรับ และพูดว่า “โลกนี้เป็นอะไรที่สลับซับซ้อน ความดีและความชั่วมีอยู่ในทุกสรรพสิ่ง และในทุกคน เราทั้งหมด เป็นได้ทั้งปีศาจและเทวดา แต่อยู่ที่ใครจะดีจะชั่วมากกว่ากันเท่านั้น……แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ทุกคนมีวาระเป็นของตัวเอง ฉันอยู่ในวาระต้องต่อสู้มาตลอด และจะสู้ต่อไป มันเป็นตัวตนของฉัน เปลี่ยนไม่ได้ จะเปลี่ยนได้ก็ต่อเมื่อถึงวาระสุดท้ายเท่านั้น อีกอย่างฉันจบจากราชดำเนิน”
…..