วันศุกร์ที่ 21 พฤษภาคม 2564 (กรอบบ่าย)
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (สันหลังหวะ)
21
ประเด็นที่สอง คือ กรณีของนางแต้ม ผู้แอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ แจ้งความดำเนินคดีนักศึกษาด้วยข้อหาหมิ่นประมาท ซึ่งผู้สันทัดกรณีได้แสดงความคิดเห็นมาว่า
“เรื่องนี้ศาลจะต้องยกฟ้องแน่นอน เรามาพิจารณาในป้าย “ต้องการอธิการที่โปร่งใส” โดยแยก 2 ประเด็น ดังนี้
1.ถ้านางแต้มเป็นคนโปร่งใส นางแต้มก็ไม่ควรจะฟ้องนักศึกษา เพราะเท่ากับว่านักศึกษาเรียกร้องให้นางแต้มมาเป็นอธิการบดี
2.ถ้านางแต้มเป็นคนทึบแสง(คนชั่วคนเลว) และนางแต้มก็ต้องรู้ตัวว่าตัวเองเป็นทึบแสง(คนชั่วคนเลว) จึงเกิดความไม่พอใจที่นักศึกษาไม่ต้องการนางแต้มเป็นอธิการบดี จึงแจ้งความนักศึกษาในข้อหาหมิ่นประมาท นับว่าเป็นความโง่เขลามากในเมื่อตัวเองเป็นคนไม่ดีจริง ตัวเองก็รู้และนักศึกษาก็รู้ว่าเป็นคนไม่ดี แล้วจะให้นักศึกษา ขึ้นป้ายว่า”ต้องการคนชั่วเป็นอธิการบดีใช่ไหม “นางแต้มจึงจะไม่ดำเนินคดีและจะพอใจมาก มันบ้า..ไปแล้ว
นักศึกษาเขาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุจริตใจและไม่ได้ระบุว่าเป็นนางแต้มเสียด้วยซ้ำ อย่างนี้เขาเรียกว่า”งัวหรือควย (ควายในสำเนียงภาษาอีสาน) สันหลังหวะ”
นักศึกษาจึงไม่มีความผิดในฐานหมิ่นประมาท ตามมาตรา 329 (3) ครับ
มาตรา 329 ผู้ใดแสดงความคิดเห็นหรือข้อความใดโดยสุจริต
(1) เพื่อความชอบธรรม ป้องกันตนหรือป้องกันส่วนได้เสียเกี่ยวกับตนตามคลองธรรม
(2) ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติการตามหน้าที่
(3) ติชม ด้วยความเป็นธรรม ซึ่งบุคคลหรือสิ่งใดอันเป็นวิสัยของประชาชนย่อมกระทำ หรือ
(4) ในการแจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรม เรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลหรือในการประชุม ผู้นั้นไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท”
“ทำเป็นเก่ง ฟ้องส่งเดชไปเถอะ เดี๋ยวหมายศาลสารคามบุรี ฟ้องกลับด้วยข้อหาอันเป็นเท็จ จำเลยทั้ง 7 มาถึง ที่นี้แหละจะรู้สึก ทุด!” อี5
…