cops
จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น
73
“อาจารย์ครับ ที่ผมมานี่วันนี้ ผมอยากปรึกษาอาจารย์ครับ”
“เรื่องอะไรล่ะ ว่ามา”
“เรื่องเรียนกับเรื่องทุนนี่ ผมควรจะทำอย่างไรดี”
“ก็เรียนให้จบตามที่เขาว่าซิ”
“มันทำไม่ได้ครับอาจารย์ กว่าอาจารย์ที่ปรึกษาจะอ่านให้แต่ละบทก็ต้องใช้เวลาทั้งนั้น ใครจะไปเร่งอาจารย์ที่ปรึกษาได้”
“อย่าไปซีเรียส จำคำพูดของ อ.ไหว ได้ไหม “ก็มันไม่จบนี่จะเอาไปฆ่าก็ยอม”
“เขาไม่ฆ่าหรอก แต่เขาจะให้ใช้ทุน”
74
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ต่อสู้ เรียนไปจนกว่าจะจบ ถ้าเขาเรียกทุนคืนก็ให้อธิบายเหตุผลของเราตามที่เป็นจริง ถามกันมาตอบกันไปกว่าจะสรุปได้ เราก็จบแล้ว”
“แต่ถ้ายังไม่จบละครับ”
“เขาก็จะฟ้องศาลปกครองว่าเราผิดสัญญาเรื่องทุน ก็ให้เขาฟ้องไป สู้กันในศาล กว่าคดีจะเสร็จ อย่างน้อยก็ 5 ปี
เชื่อผมเถอะ ถึงตอนนั้นนางแต้มเสด็จไปไหนแล้วก็ไม่รู้”
“ถ้าแพ้ละครับ”
“แพ้ก็ทำเรื่องขอผ่อนส่งซิครับ ให้เขาค่อยๆหักเงินเดือนไป”
“ถ้าเขาไม่ยอมล่ะ”
“เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน สุดท้ายเขาก็ฟ้องเราอีก คราวนี้ใช้เวลาอีก 5 ปี รวมเป็น 10 ปี”
“จริงหรือครับ”
“จริงซิ ก็อย่างที่เขาฟ้องบางคนอยู่ในศาลปกครอง เรื่องเกือบ 2 ปีแล้ว ยังไปไม่ถึงไหนเลย
เอ้า นี่เบอร์ของลูกศิษย์ผม เขาเป็นทนายความ ลองไปปรึกษาดู เขามีคดีตัวอย่างเรื่องนี้เยอะเลย….
และอีกอย่างหนึ่ง กว่าคดีจบก็ 10 ปี ถึงตอนนั้น ใครจะเป็นอย่างไรกันไปบ้าง ท่านคิดเอาเองก็แล้วกัน”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ถากถางหัวเราะเอิกอ๊าค และพูดด้วยเสียงอย่างดังว่า
“การแก้เกมนางแต้ม “ไม่มีความคิดใดจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว”
……………

Comments are closed.