เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์  (เหม็น)

24

ปกตินั้นมนุษย์รับรู้และแยกแยะ กลิ่นเหม็น หรือกลิ่นหอมได้คล้ายๆกัน  และเชื่อว่ามนุษย์ทั่งโลกทั้งชายและหญิงจะชอบกลิ่นหอมมากกว่ากลิ่นเหม็น

ครูวิทยาศาสตร์บอกว่า  สารที่มีส่วนประกอบของกำมะถันหลายชนิดมีกลิ่นเหม็น ทั้งๆที่ตัวกำมะถันเองไม่มีกลิ่น กำมะถัน หรือภาษาอังกฤษว่าซัลเฟอร์ เป็นของแข็ง มีสีเหลืองอ่อน  ตอนเป็นเด็กผมชอบเอามาบดผสมกับผงถ่านทำดินปืนจุดไฟเล่น แต่ไม่ใช่ดินปืนจริงหรอก ดินปืนจริงมีส่วนผสมของสารอื่นๆอีก

เมื่อเผากำมะถัน อะตอมกำมะถันจะรวมตัวกับอะตอมของอ๊อกซิเจนเป็นซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ซึ่งมีกลิ่นเหม็นชวนคลื่นเหียน

ส่วนไฮโดรเจนซัลไฟด์ ซึ่งเป็นสารประกอบระหว่างกำมะถันกับไฮโดรเจน เป็นแก๊สที่มีกลิ่นเหม็นรุนแรง ที่เรียกว่าแก๊สไข่เหน่า

ที่ว่ามานี่ ครูวิทยาศาสตร์บอก

ส่วน คม หักศอก บอกว่า ขณะนี้ นางแต้ม หรือ รักษาการอธิการบดี(เถื่อน)มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์นั้น ชื่อเหม็นที่สุด  ซึ่งเกิดจากนางมีกำมะถันมากโดยไม่ทราบสาเหตุ  และถูกจิปาถะ เผาทุกวัน เลยเหม็นคลุ้งตลบไปหมด  ถือว่านางเป็นมลภาวะทางอากาศสูงมาก

คม หักศอก ยังย้ำว่า ท่านรู้เปล่า เพราะนางมีกำมะถันมาก เวลานางโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อไฟกับกำมะถันเจอกัน จึงเกิดการเผาไหม้  เหตุนี้เวลานางโกรธจึงมีกลิ่นเหม็นรุนแรงมาก เหม็นยิ่งกว่าท้องผูกไม่ได้ถ่ายมา 7 วัน  เป็นเหตุให้พวกหมานายและลิ่วล้อทนไม่ไหว หนีกันกระเจิดกระเจิง

อ๋อ ! อย่างนี้นี่เอง เวร-กรรม

……