เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (กระเจิงไปแล้ว)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์  (กระเจิงไปแล้ว)

5

เสียงกระซิบจากชายเสื้อคลุมดำ “ฆ่าตัวตายซะ  ทำเร็วๆด้วย” รบกวนความรู้สึกของนางแต้มตลอดเวลา  นางครุ่นคิดหนัก รำพึงในใจ ใช่แล้ว “เราต้องรีบ”

เสียงแม่นางแต้มตะโกนมาแต่ไกล หยุดความคิด “เราต้องรีบ” ของนาง ทำให้เสียการไป

“เป็นอะไรหรือเปล่า ลูกแม่” นางหมุนล้อรถเข็นพาตัวเข้ามาใกล้นางแต้ม

“ไม่มีอะไร จ้ะ แม่..คิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยเปื่อย นอนไม่หลับ ปวดหัวมาก แม่”

“พักผ่อนซะ เดี๋ยวก็หาย  เออ!  แล้วคดีความเป็นอย่างไรละลูก” 

“หนักมาก  ดูซิแม่  หน้าแต้มดำไปหมดเลย ” 

 “หนักได้อย่างไรละลูก  ก็ไหนลูกว่าทำดีที่สุดแล้ว” 

“ก็ดีที่สุดแล้วละแม่  ทำตามอำนาจหน้าที่ของลูก”

“ใช่ มันเป็นสิทธิของลูกที่จะทำแบบนั้น”

“ถูกต้องจ้ะแม่ แต่คนอื่นเขาก็มีสิทธิของเขาเหมือนกัน ก็ไอ้พวกนิติกรกระจอกนะซิ  มันบอกว่าทำได้  เป็นอำนาจหน้าที่ของเรา แต่มันเสือกไม่บอกว่า การฟ้องศาลก็เป็นอำนาจหน้าที่ของเขาเหมือนกัน”

“ถึงเขาจะบอกลูกก็ไม่ฟังอยู่แล้ว”

“หยุดเลยแม่ ไป..ไป…ไปนอนได้แล้ว”  แม่นางแต้มหน้าสลด หมุนรถกลับออกไปอย่างว่าง่าย

เมื่อแม่พ้นไปแล้ว นางแต้มตะโกนเรียกแจ็ดแจ๋ลั่นห้อง  “แจ๊ดแจ๋  แจ็ดแจ๋”

 แจ็ดแจ๋วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา 

นางแต้มสั่งแจ็ดแจ๋ว่า “ไป ไปตามนางอัญญี๋ มาเดี๋ยวนี้”

“เขาไม่มาหรอก” พี่แต้ม

“งั้น ตามนางวันนาม มาก็ได้”

แจ็ดแจ๋ทำท่าครุ่นคิด “นางวันนามหนีเตลิดกระเจิดกระเจิงไปแล้วมั้ง !

……

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *