จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ชีวิตหลังความตาย
114
“เรื่อง ฉันเป็นดวงวิญญาณ ผมยังไม่กระจ่างครับ อยากให้อาจารย์ช่วยอธิบายเพิ่มเติมอีกสักนิด
“ขอเปรียบเทียบให้ฟังง่ายๆนะ”
“ครับ อาจารย์”
“ขอเปรียบเทียบว่า “ร่างกาย” เป็นรถยนต์ ส่วน “ดวงวิญญาณ” เป็นเจ้าของรถยนต์
ดังนั้นเจ้าของรถก็ต้องดูแล ให้รถยนต์อยู่ในสภาพที่ดี เพื่อจะได้ขับไปไหนมาไหนได้สะดวกและปลอดภัย ดังนั้น จึงต้องตรวจเช็คอยู่เสมอ เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง น้ำมันเกียร์ ยาง และอื่นๆตามกำหนด เพื่อให้รถนั้นอยู่ในสภาพดี เช่นเดียวกับการดูแลร่างกาย เพื่อให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ไม่เจ็บป่วย ดังนั้น ก็ต้องรับประทานอาหารที่มีประโยชน์และครบหมู่ ตรวจเช็คร่างกายเป็นประจำ ควบคุมไขมัน น้ำตาล ความดัน ให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ และออกกำลังกายสม่ำเสมอ เพื่อให้ร่างกายอยู่ในสภาพดี
115
“ส่วนดวงวิญญาณซึ่งเป็นเจ้าของรถยนต์ ก็ต้องเป็นดวงวิญญาณที่ดี มีสำนึกสาธารณะ รู้กฎจราจรและปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด ไม่ขับรถเร็วเกินกว่าที่กฎหมายกำหนด ไม่แซงซ้ายหรือแซงในที่คับขัน เพื่อให้ทั้งรถและคนขับ เดินทางไปไหนมาไหนได้อย่างปลอดภัย..
และเมื่อใช้รถไปนานๆ รถก็จะเสื่อมสภาพไปตามกาล ก็ต้องซ่อมแซม สุดท้ายเมื่อไม่สามารถซ่อมแซมให้ใช้ได้อีกต่อไป เราก็จะเปลี่ยนรถคันใหม่
แต่ร่างกายของเราไม่ได้เป็นเช่นนั้น เรามีร่างกายเดียว ไม่มีเปลี่ยน จะเปลี่ยนได้ก็ต่อเมื่อตาย เมื่อร่างกายสลาย ดวงวิญญาณซึ่งไม่ตาย เป็นอมตะ ก็จะออกจากร่างกาย ส่วนจะไปไหนอย่างไรก็ต้องว่ากันต่อ เข้าใจหรือยังถากถาง”
“พอเข้าใจครับ เท่าที่ว่ามา “การตาย” ก็ดูดีนี่ น่าจะตายเสียตอนนี้เลย”
“มันไม่ง่ายอย่างที่คิดนะซิ ถากถาง”
“ทำไมละครับ”
“ก็เพราะมันยังไม่ตาย”
……
ทรงยศ เปี่ยมใจ.(2549) ราชโยคะ ศาสตร์เพื่อการรู้แจ้ง.กรุงเทพฯ :โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.