เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 22

kills

จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 22
59
หลังจากปฏิบัติภารกิจอื่นๆเรียบร้อยแล้ว เราก็มานั่งจุ่มหัวกันอีกเช่นเคย
เมื่อนั่งประจำที่กันเรียบร้อยแล้ว ผมเริ่มต้นว่า
“นี่ ถากถาง จะเล่าเรื่องความผิดหวังของผมให้ฟัง”
“อาจารย์ผิดหวังเป็นด้วยรึครับ” ถางถางถามอย่างกังขา
“ก็ต้องมีบ้างละ จะให้สมบูรณ์ไปทุกอย่างได้อย่างไร”
“เรื่องเป็นอย่างไรครับ”
“ผมเป็นคนชอบซื้อของมือสอง หรืออาจจะมือสามมือสี่ผมไม่รู้ แต่ชื่อมันว่าของมือสอง
ผมก็เรียกว่าของมือสอง ซึ่งถ้าเก่ามากๆก็อาจจะมากมือกว่านั้น” ผมบอกถากถาง
“อาจารย์ชอบซื้ออะไรละครับ”
“ส่วนใหญ่ก็เป็นหนังสือเก่า นอกนั้นก็เป็นของใช้ เช่น เครื่องมือช่าง เช่น คีม ไขควง กบไสไม้ เลื่อยอก และอื่นๆ..
แต่จะเน้นหนังสือก่อน เพราะบางที่ก็ได้หนังสือดีๆราคาถูก เช่น เล่นละ 10 บาท 20 บาท อย่างสูงก็ไม่เกินร้อย”
“อาจารย์ซื้อแถวไหนละครับ”
“ผมมีแหล่งซื้อหลายแห่ง เช่น คลองถม ร้านดินอุ้มดาว หน้าพุทธสถานสันติอโศก ถ.นวมินทร์ หรือไม่ก็จตุจักรสอง มีนบุรี ที่ร้านดินอุ้มดาว จะถูกที่สุด ลดถึง 80 เปอร์เซ็นต์ บางเล่ม 5 บาทเท่านั้นเอง”
60
“แล้วประเด็นของเรื่องที่อาจารย์ว่าผิดหวังอยู่ตรงไหนละครับ”
“อยู่ตรงที่จะเริ่มตอนนี้นี่แหละ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา ผมเพิ่งรู้ตัวว่าไม่ใช่นักซื้อของมือสองตัวจริง”
“อย่างไรครับ”
“นักซื้อของมือสองตัวจริง เห็นสิ่งที่ชอบ อยากได้ซื้อเลย ไม่ลังเลใจ ช้าจะอด… ส่วนผมอยู่ในประเภทตัดสิ้นใจช้า ลังเลใจ”
“อาจารย์ก็เลยอดใช่ไหมครับ”
“ถูกต้อง วันนั้นผมไปดูหนังสือที่ร้านแถวหน้าสันติอโศก เลือกไปเลือกมา มีที่น่าสนใจอยู่เล่มหนึ่ง
ผมก็ว่าจะซื้อเพราะ แค่ 40 บาทเท่านั้น ราคาปกตั้ง 200 กว่าบาท แต่ไม่อยากถือจึงวางไว้ก่อน กะว่าตอนกลับค่อยมาเอา
เดินดูเล่มอื่นไปเรื่อยๆ กลับมาจะหยิบเอาไปจ่ายเงิน ปรากฏว่ามีผู้หญิงอ้วนมาอุ้มเอาไปเสียแล้ว
ผิดหวังมาก”
61
“สองวันต่อมาผมไปที่ตลาดนัดจตุจักร 2 มีนบุรี
เจอเล่มหนึ่ง น่าสนใจ ก็แบบเดิม วางไว้ก่อน เพราะคิดว่า คงไม่มีใครเอาหรอก เนื่องจากเป็นหนังสือศิลปะ
ก็เข้าอีรอบเดิม คราวนี้เป็นผู้ชายมาหยิบพลิกดู หนังสืออื่นๆแกก็ไม่หยิบ มาหยิบเอาเล่มที่เราเล็งไว้นี้แหละ ผมเห็นแล้ว ใจก็ภาวนาว่าอย่าเอาไปนะ ถ้าเขาตัดสินใจวางลงเมื่อไร ผมก็จะรีบเข้าไปเอามาถือไว้เลย
แต่ที่ไหนได้ แทนที่จะวาง เขาเดินไปจ่ายเงินเลย
ผิดหวังมากอีกครั้ง”
62
“อาทิตย์ต่อมาไปที่ร้านหน้าสันติอโศกอีก คราวนี้เห็นรถจักรยานถีบออกกำลังกาย ดูแล้วโอเค แค่ 300 บาทเท่านั้นเอง
ซ่อมเสียหน่อยก็น่าจะใช้ได้ดี เดินไปดูหนังสือที่ร้านดินอุ้มดาวก่อน เดี๋ยวค่อยมาเอา ซื้อเลยเดี๋ยวจะเป็นภาระ กลับมาอีกทีมีคนหิ้วเอาไปเสียแล้ว..
ผิดหวังมากอีกครั้ง”
ดังนั้น จึงตั้งใจว่า ต่อไปนี้ต้องตัดสินอย่างรวดเร็ว ไม่ลังเลใจ อย่างไงก็อุ้มเอาไว้ก่อนเลย ถ้าเปลี่ยนใจก็เอาวางไว้คืนได้”
“อาจารย์ครับ เรื่องนี้ผมว่าคงไม่เกี่ยวอะไรกับนางแต้มอย่างแน่นอน”
“อ๋อ ! เกี่ยวซิ ถากถาง เพราะผมกำลังจะบอกนางแต้มว่า จะคิดทำอะไรก็ตามถ้าพิจารณาอย่างถ่องแท้แล้วเห็นว่ามันดี มันถูกต้องเป็นธรรม ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ก็จัดการเลย อย่ารอช้า ที่สำคัญ อย่าลืมว่า การบริหารไม่ใช่การซื้อของมือสองนะ
ถ้าตัดสินใจผิดก็มีแต่ “พังลูกเดียว”
……………..

Comments are closed.