จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 8
22
เมื่ออ่านจบ ถากถางนั่งลง ยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่ม และถาม จานจิน ว่า “มีความคิดเห็นอีกไหม” สายตามองไปที่แผ่นกระดาษที่วางอยู่ข้างหน้าจานจิน
“มีซิ เดี๋ยวเลือกก่อน”
“เอ้า ! นี่ได้แล้ว แก่อ่านบ้าง ถากถาง เสียงแกดีนี่” “ได้ ไม่ต้องยอ”
23
“วาจา ร้อยเล่มเกวียน นั่งจุดเทียนตีดัมมี่ แสวงหายุทธวิธี ได้เปรมปรีสมดั่งใจ….
อิ่มแล้ว ไม่ยอมหยุด จึงสะดุดครั้งยิ่งใหญ่ ถ้ายังโลภหลงต่อไป ระวังไว้ ลงเฟสบุ๊ค!!!!
เงียบเงียบไม่ได้โง่ ไม่ต้องโชว์ว่าใครเจ๋ง เก่ง เก่งเดี๋ยวรู้เอง. อย่านักเลงวิชาการ…
ห้วงเวลา แห่งแมงมอด คลอดโครงการผ่านฉลุย งดงามเพราะได้ปุ๋ย คุยกับคนไม่รู้เรื่อง
ใช้เวลาที่มีค่าอย่างสิ้นเปลือง โกรธแค้นเคือง เรื่องเก่าเก่า เหล้าเมื่อวาน…
ไม่อาฆาต แต่จำแม่น แน่นในอก จิตมันตก สกปรก หมกเอาไว้.
ได้เวลา “เอาคืน” สาแก่ใจ !!ทำได้ไง?ทำลงไปไร้คุณธรรม!!!…
ตระเตรียมการสร้างขุมทรัพย์แห่งอำนาจ กวาดลงโต๊ะ โล๊ะลงถัง หนังปิดฉาก…
กูพวกมาก ลากทางไหน ไปทางนั้น!!
ไม้ต่อไม้ มือต่อมือ ส่งถึงกัน ไม่มีวัน ที่พวกมึง จะเติบโต….
เป็นผู้นำ จงอย่าทำ สันดานถ่อย ทำบ่อยบ่อย เดี๋ยวอีกหน่อย ก็ฉิบหาย มีชีวิตอีกไม่นานเดี๋ยวก็ตาย. หยุดทำลาย หยุดทำร้ายพวกพ้องกัน…
ผมดีใจที่ท่านได้เป็นใหญ่ ใครต่อใครต่างตรงไปมอบของขวัญ ท่านคงปลื้มผมเห็นท่านยิ้มทั้งวัน…..
ดอกไม้นั้น ท่านได้มัน มาอย่างไร????????”
“อาจารย์ว่าอย่างไรครับ”
“โนคอมเมนท์”
………..