วันเสาร์ที่ 30 เมษายน 2565
เรื่องสั้น ซีซั่น 3 อย่าเอาไว้ 3 (เฉดหัวมันไป)
30
ขอขอบคุณ ผศ.ดร. La Ph. ที่ยังมีใจกับ “สภาห่าจิก” แห่งมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ โดยนำ “จรรยาบรรณของกรรมการสภาสถาบันอุดมศึกษา” จากผลการวิจัย (สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา, 2550) มาเป็นข้อเตือนใจให้กับบรรดา “สภาเกาหลัง” ทั้งหลาย ดังต่อไปนี้
1) เข้าใจและยึดมั่นอุดมการณ์ ค่านิยม และวิสัยทัศน์ของมหาวิทยาลัย
2) กำหนดและกำกับนโยบาย ตลอดจนพิทักษ์ธรรมาภิบาลเพื่อประโยชน์สูงสุดแก่นักศึกษา มหาวิทยาลัย และสาธารณะ
3) กำกับดูแลให้มหาวิทยาลัยบริหารอย่างมืออาชีพตามหลักอัตตาภิบาล และหลักธรรมาภิบาล รวมทั้งดำเนินการเรื่องต่างๆ อย่างเป็นธรรมและถูกระเบียบ
4) ริเริ่มการนำประสบการณ์มาพัฒนาสภามหาวิทยาลัยให้ก้าวทันสมัยสมกับเป็นองค์กรสูงสุดของมหาวิทยาลัย
5) รักษาชื่อเสียง เกียรติภูมิ และประโยชน์อันชอบธรรมของมหาวิทยาลัย
6) ละเว้นหรือหลีกเลี่ยงการอาศัยอำนาจหน้าที่แสวงหาประโยชน์โดยมิชอบแก่ตนเอง พวกพ้องหรือผู้อื่น หรือยินยอมให้ผู้อื่นใช้อำนาจหน้าที่ไปแสวงหาประโยชน์มาว่าทางตรงหรือทางอ้อม
7) ไม่ดำเนินการในลักษณะที่เป็นตัวแทนของบุคคลกลุ่มบุคคล เพื่อเรียกร้องหรือต่อรองผลประโยชน์ที่เหนือกว่าผลประโยชน์ของมหาวิทยาลัยและสาธารณะ
8)ไม่ไปทำหน้าที่หรือดำรงตำแหน่งต่างๆ ในมหาวิทยาลัยที่ได้รับค่าตอบแทนเว้นแต่เป็นงานโดยตำแหน่ง หรือตามหน้าที่ หรือตามที่ได้รับมอบหมายจากสภามหาวิทยาลัย
9) ไม่ทำการหรือประพฤติตนเป็นปรปักษ์หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่มหาวิทยาลัย
10)ไม่มีผลประโยชน์ขัดแย้งหรือผลประโยชน์ทับซ้อนกับมหาวิทยาลัย”
“ก็ดีครับ ลองเตือนกันดู แต่ผมว่าป่วยการ เสียเวลาเปล่า เพราะถ้าเป็นมืออาชีพตามหลักอัตตาภิบาลและหลักธรรมาภิบาลอย่าง ศ.ดร.วิจิตร ศรีสอ้าน ว่า สภาคงไม่ร่วมมือกับอธิการบดีผีบ้า ฟ้องอาจารย์,พนักงานมหาวิทยาลัย และ นักศึกษาหรอก ตอนนี้มีวิธีเดียว คือ “เฉดหัวพวกมันออกไปโดยเร็ว”
…