เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 10)

dones

จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 10)
20
กายทิพย์ของนางแต้มและตู้อบค่อยๆเคลื่อนสูงขึ้น สูงขึ้น และค่อยๆเคลื่อนไปในทิศทางต่างๆตามต้องการ จากนั้นจึงค่อยๆเคลื่อนต่ำลงมาใกล้พื้นดิน ทั้งคู่เหมือนอยู่บนภูเขาสูง สามารถมองลงมาเห็นกายทิพย์อื่นๆผ่านไปผ่านมา ทุกกายทิพย์มีแสงออกมารอบกายคล้ายวงแหวน บางกายทิพย์มีแสงสดใส บางกายทิพย์มีแสงขุ่นมัว
นางแต้มถามตู้อบว่า “แสงที่ออกจากกายทิพย์นั้นคืออะไรจ้ะ”
ตู้อบอธิบายว่า “แสงนั้นเป็นกระแสจิตของกายทิพย์ที่หุ้มห่อวิญญาณ บางกายทิพย์ก็มีแสงสว่างสดใจ บางกายทิพย์มีแสงมืดขุ่นมัว” ….
“เธอเห็นแสงของตู้อบไหมล่ะ” ตู้อบ ถามนางแต้ม
“เห็นจ้ะ เพิ่งสังเกตเห็น มีแสงสดใสสวยงามจริงๆ” นางแต้มหันมายิ้มและถามตู้อบว่า “กระแสจิตของแต้มเป็นอย่างไรจ้ะ สว่างสดใสแบบตู้อบหรือเปล่า เพราะแต้มมองไม่เห็นแสงของตัวเอง”
“แสงขุ่นมัวและมืดทึบมาก” ตู้อบตอบ
นางแต้มชักมีอาการถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ว่า “ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ”
“จิตที่บริสุทธิ์มีเมตตาธรรม แสงของกระแสจิตก็จะสว่างสดใส ส่วนที่เธอมีแสงของกระแสจิตขุนมัวก็เพราะจิตของเธอเต็มไปด้วยอวิชชา หรือเต็มไปด้วยกิเลส คือความโลภ โกรธ หลง ถ้าเธอได้ขัดเกลาสิ่ง
เหล่านี้ออกไปเสียบ้าง กระแสจิตของเธอก็จะมีแสงสดใสสวยงามเหมือนกับกายทิพย์อื่นๆ”
“แต้มเป็นของแต้มแบบนี้แหละ อยากได้เยอะๆ ใครจะทำไม”
21
นางแต้มพูดยังไม่ทันขาดคำ ตู้อบก็สะบัดมือนางแต้มออกไป ทำให้นางแต้มตกวูบลงมา ตะโกนร้องโวยวายด้วยความตกใจ มือทำท่าคว้าโน่นคว้านี่ร้องเสียงหลงลั่นบ้านอยู่บนที่นอน น้องสาวต้องรีบเลื่อนรถเข็นของแม่เข้ามาใกล้เตียง แม่เข้าไปเอามือจับแขนลูก ถามว่า
“เป็นอะไรไปลูก..ตื่นแล้วหรือ หลับไปตั้งหลายวัน”
“แต้มกลัวจ้ะ แต้มกลัว”
“กลัวอะไรจ้ะลูก”
“อีนางตู้อบมันใจร้าย มันสะบัดมือทิ้งแต้ม แต้มเลยตกลงมา เกือบตาย ใจหายหมด แต้มไม่ยอม แต้มไม่ยอม
ฮือ ฮือฮือ แต้มจะไม่ไปกับมันอีกแล้ว อีนางใจร้าย อีตัวแสบ” นางแต้มตะโกนสุดเสียง
แม่และลูกสาวคนเล็กมองหน้ากันอย่างเศร้าสร้อยด้วยความหดหู่ใจ
……..

Comments are closed.