เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 9)

dreams
จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 9)
17
“ได้เวลาไปเที่ยวสักทีหรือยังจ้ะ” นางแต้มถามตู้อบ เพราะเริ่มจะหมดความอดทน
“ใช้….เราควรจะไปเที่ยวได้แล้ะละ” ตู้อบตอบ
“จะไปด้วยวิธีใดล่ะตู้อบ ที่ไม่ให้แม่รู้” นางแต้มสงสัย
“เราจะใช้กายทิพย์ของเราท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆตามที่ต้องการ ส่วนกายเดิมหรือกายเนื้อของเราก็จะอยู่ที่นี่ แม่ไม่มีทางรู้หรอก” ตู้อบอธิบาย
“ทำอย่างนั้นได้จริงๆหรือ” นางแต้มรู้สึกตื่นเต้น
“ได้ซิจ้ะ แต่ที่สำคัญ ใจเธอต้องสะอาด คิดดี ทำดีนะ”
“ได้จ้ะ ตู้อบ”สายตานางแต้มเป็นประกาย
“แต้มจะเป็นคนใจสะอาด คิดดี ทำดี จ้ะ แต้มสัญญา”
“ถ้าอย่างนั้นก็ โอเค เราจะไปด้วยกัน”
18
ทั้งตู้อบและนางแต้มขึ้นไปนอนหงายเคียงข้างกันอยู่บนเตียงนอน ตู้อบบอกนางแต้มว่า “จับมือตู้อบไว้”
นางแต้มยื่นมือมาจับมือตู้อบ ตู้อบบอกนางแต้มว่า “หลับตา ทำใจให้สงบ พยายามไล่ความคิดอื่นๆออกไปให้หมด ให้คิดแต่ความว่าง คิดแต่ความว่างเปล่าไม่มีอะไร ไม่มีอะไรเลย มืดสลัว นิ่งสนิทเหมือนท้องทะเลยามค่ำคืนที่สงบเงียบ กำหนดลมหายใจที่ผ่านเข้าออกทางช่องจมูก บางและเบา ท้องพองขึ้นเมื่อหายใจเข้า ท้องยุบลงเมื่อหายใจออก ยุบหนอ พองหนอ พุทโธ พุทโธ และแล้วนางแต้มก็ตกอยู่ในภวังค์หลับไป
19
นางแต้มรู้สึกได้ว่า กายทิพย์ของเธอและตู้อบค่อยๆเคลื่อนออกจากกายเนื้อ นางแต้มสังเกตเห็นว่า ตู้อบนั้นไม่มีกายเนื้อ ที่นอนอยู่บนเตียงเป็นกายเนื้อของเธอคนเดียว
กายทิพย์ที่ออกมาจากกายเนื้อมีลักษณะเช่นเดียวกับตัวเธอทุกอย่าง แต่กายทิพย์เป็นเหมือนปุยเมฆบางๆ มีสายใยเล็กๆติดอยู่กับกายเนื้อ สายใยนี้สามารถยืดหดได้เมื่ออยู่ใกล้หรือไกลจากกายเนื้อ
ตู้อบอธิบายให้นางแต้มฟังว่า “ตัวตนที่แท้จริงของเธอคือสิ่งที่ปรากฏอยู่ในขณะนี้ ส่วนกายเนื้อที่นอนอยู่นั้นเป็นเหมือนเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เมื่อใช้ไปเป็นเวลานานวันก็ชำรุดทรุดโทรมลง และเมื่อกายเนื้อไม่สามารถดำรงอยู่ได้ สายใยระหว่างกายทิพย์และกายเนื้อก็จะขาดออกจากกัน ความตายก็จะปรากฏขึ้น จากนั้นกายเนื้อก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ส่วนกายทิพย์และวิญญาณ ก็จะอยู่อย่างเช่นที่ปรากฏนี้ และเมื่อกายทิพย์หรือวิญญาณสามารถเข้าไปอยู่ในกายใหม่ได้ ก็เท่ากับเป็นการเริ่มต้นใหม่ ดังนั้นความตายจึงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวแต่อย่างใด มันเป็นเพียงแค่การเปลี่ยนแปลงเท่านั้น”
นางแต้มไม่ได้พูดอะไร ทำหน้างงๆ
ตู้อบถามนางแต้มถามว่า “พร้อมจะไปหรือยัง” นางแต้มพยักหน้าพูดเบาๆว่า “พร้อมแล้วจ้ะ ตู้อบ”
เมื่อทุกอย่างพร้อม กายทิพย์ของทั้งสองค่อยเคลื่อนลอยออกจากบ้านไป ค่อยๆลอยสูงขึ้น สูงขึ้น จนนางแต้มรู้สึกกลัวว่าจะตก ซึ่งก็ตกวูบลงมาจริงๆ ตู้อบต้องดึงเอาไว้ และบอกว่า
“ถ้าเธอกลัวว่าจะตกมันก็จะตก แต่ถ้าเธอเชื่อว่าเธอลอยอยู่ได้เธอก็จะลอยอยู่ได้”
…………..

Comments are closed.