จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ทางแห่งการหลุดพ้น)

วันพุธที่ 10   มีนาคม   2564 (กรอบบ่าย)

จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ทางแห่งการหลุดพ้น)

10

(4) ที่นี้ก็มาถึงเรื่องที่เธอทำร้ายพวกเขาไปทั่ว และบางคนเธอถึงกับจะ “เอาตาย” เลยทีเดียว เรื่องนี้เธอจะอธิบายว่าอย่างไร?”

เรื่องนี้ก็เหมือนเดิม เธอสอนฉันตั้งแต่เมื่อ 5-6 ปีที่แล้วโน่น โดยยกตัวอย่างวรรณกรรมเรื่อง “ภควัทคีตา เรื่องแทรกในมหากาพย์ภารตะที่ยิ่งใหญ่ของอินเดียโบราณ มาสอน

ภควัทคีตา เป็นเรื่องของอรชุนซึ่งเป็นฝ่ายปาณฑปกำลังตกอยู่ภาวะวิกฤต เพราะเกิดรู้สึกท้อใจที่จะต้องต่อสู้กับญาติพี่น้องและครูบาอาจารย์ เขาไม่แน่ใจว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง จึงได้ปรึกษากับพระกฤษณะซึ่งก็คือพระเจ้าแต่มาในรูปลักษณ์ของมิตร และทำหน้าที่เป็นสารถีให้เขา พระกฤษณะได้สอนอรชุนให้มีกำลังใจในการรบ คำสอนของกฤษณะ คือ ภควัทคีตา

พระกฤษณะ ชี้ให้อรชุนเห็นความจริงว่า มนุษย์ประกอบด้วยร่างกายและวิญญาณ ร่างกายนั้นเสื่อมสภาพไปตามกาล แต่วิญญาณยังอยู่ เมื่อร่างกายถูกฆ่า แต่วิญญาณมิได้ถูกฆ่า ดังนั้นจึงไม่ควรโศกเศร้าเสียใจถึงผู้ใด เมื่อรู้ความจริงเช่นนี้

ฉะนั้นที่เธอว่าฉันทำร้ายพวกเขา อธิบายได้ว่า เมื่อร่างกายเขาถูกทำร้าย แต่วิญญาณของเขามิได้ถูกทำร้าย นี่คือความจริงที่เธอบอกฉันผ่าน ภควัทคีตา และฉันได้ปฏิบัติตามนั้น

ปรัชญาภควัทคีตา เป็นปรัชญาที่เน้นถึงการกระทำว่าเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ไม่มีใครเลยที่จะอยู่ได้โดยไม่กระทำอะไรเลย เพราะทุกคนย่อมถูกบังคับให้ประกอบกรรม โดยแรงผลักดันของธรรมชาติ ผู้ที่ไม่กระทำด้วยกายแต่คิดกระทำอยู่ในใจ ถือว่าเป็นผู้ประพฤติลวง ส่วนผู้ที่ประกอบกรรมโดยสำรวมใจมิให้มุ่งหวังผลถือว่าเป็นคนดีพิเศษ ฉะนั้น การกระทำจึงดีกว่าการอยู่นิ่ง

เธอรู้และเข้าใจหรือยัง คม หักศอก ว่าสิ่งที่ฉันทำนั้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะมันเป็นหนทางแห่งการหลุดพ้น หรือว่าเธอจะให้ฉันอยู่เฉยๆ อิจฉาฉันใช่ไหมล่ะ!

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *