วันพุธที่ 10 มีนาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (เรียกคืน) คอเรื่องสั้นรอกรอบบ่ายครับผม
10
มีนา จัน เอ่ยขึ้นว่า “ฉันรู้สึกเคลือบแคลงสงสัย กรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ชุดนี้หรือส่วนใหญ่ก็คือชุดที่แล้วจัง ช่าง “หน่อมแน้ม” แปลว่าไร้เดียงสา ปัญญาอ่อน ไม่มีเกียรติ ศักดิ์ศรี และคุณสมบัติของผู้ทรงคุณวุฒิเลยจริงๆ ของเทียมเลียนแบบหรือเปล่าก็ไม่รู้ เสือกเสนอชื่อนางแต้มเพื่อขอโปรดเกล้าได้อย่างไร”
“แกก็รู้อยู่แล้วว่า เขาประวิงเวลา แล้วแกจะให้เขาทำอย่างไร พวกเขาเหมือนลงเรือลำเดียวกันแล้ว กำลังเจอวิกฤตอยู่กลางทะเล ไม่เห็นฝั่ง อย่างไงก็ต้องเลือก “ตายหรือติดคุกด้วยกัน”
“แกยกตัวอย่างแบบนั้นก็เท่ากับไม่มีทางเลือกนะซิ แต่สถานการณ์จริง มันมีทางเลือกอยู่นะ”
“แกอย่าไปสนใจพวกนั้นเลย มันเป็นพวกบ้า นางแต้มจาบจ้วง มันยังเฉย คนไทยหรือเปล่าวะ?
มาฟังความคิดเห็นของผู้สันทัดกรณีดีกว่า
“นายกสภา และกรรมการสภา มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ หลายคน ต่างก็ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ชั้นสายสะพายมาแล้วแต่ก็หามีจิตสำนึก ในพระมหากรุณาธิคุณไม่ ในกรณี ที่รักษา ราชการอธิการบดี ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย มีการกระทำ จาบจ้วง ละเมิดเบื้องสูงโดย เอารูปของตัวเอง ไปปิดทับ พระบรมฉายาลักษณ์และ นำ ประกาศนียบัตรทูลเกล้า เพื่อพระราชทาน แก่บัณฑิต ซึ่งไม่มีความสำนึก ในความผิดที่ได้กระทำลงไป และไม่มีการขอพระราชทาน อภัยโทษแต่อย่างใด เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์กลับมีมติเสนอ บุคคลดังกล่าว เพื่อรับการโปรดเกล้าเป็นอธิการบดี โดยอ้างเพียงแต่ว่า ศาลปกครองสูงสุด มีคำพิพากษาว่าผู้ที่มีอายุ เกิน 60 ปี สามารถ เข้ารับการสรรหา เป็นอธิการบดีได้ แต่ก็ไม่ได้คำนึงถึงความเหมาะสม ด้านอื่นๆ เช่นเป็น ผู้ที่ตกเป็นจำเลยต่อศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบ หรือเป็นบุคคลที่ อยู่ในระหว่างที่ ปปช.มีคำสั่งให้ตั้งกรรมการสอบสวน และผลของการดำเนินการยังไม่เป็นข้อยุติ หรือถึงที่สุด ซึ่งเป็นการขัดกับมติครม. เป็นต้น
การ กระทำของ กรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ เยี่ยงนี้ สมควรที่ จะเป็น กรรมการสภา ผู้ทรงคุณวุฒิ อยู่อีกหรือไม่?”
คม โพล่ง ออกมาว่า “ไอ้พวกนี้มันโลภ มันอยากมีชื่อในราชกิจจาฯ สองครั้ง คือ มีชื่อเมื่อได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ และมีชื่อเมื่อถูกเรียกคืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์คืน.
….