จิปาถะ เรื่องสั้น โจรขโมยเงินเดือน (อี 5)

จิปาถะ เรื่องสั้น โจรขโมยเงินเดือน (อี 5)

1

“ลูกแต้ม เป็นอะไรไปจ้ะ นั่งซึมกระทือ หน้างอเป็นจวักเลย” (จวัก แปลว่า เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว ทําด้วยกะลามะพร้าว มีด้ามถือ กระจ่า จ่า หรือ ตวัก ก็ว่า). แม่นางแต้มเอ่ยถามนางแต้มนั่งผมยุ่งกระเซอะกระเซิง เงยหน้าขึ้น หน้าขาวซีดเป็นจุดๆยังกับผลแก้วมังกรผ่าซีก ตาทั้งสองข้างแดงช้ำเพราะร้องไห้ เสียดายตำแหน่งรักษาการอธิการบดีเถื่อนมาหลายคืน ใช้มือขวากุมค้ำหัว ไม่พูดอะไร แม่นางแต้มจึงต้องถามซ้ำ “มีอะไรหรือลูกแต้ม บอกแม่ซิ แม่อยู่ข้างลูกเสมอนะ” เท่านั้นแหละ นางแต้มก็โพ่งออกมา “ก็ไอ้บ้า จิปาถะ เพื่อนพ่อนะซิ แม่งมัน! “วันๆนั่งแช่งให้แต่ตัวละครติดคุก​ ความคิดมีแค่นี้”​ และแจงว่า “เรื่องที่ผู้เขียนๆมามี 1) แช่งให้ตัวละครติดคุก​ ทั้งที่ไม่ศึกษาหาความจริง​ ถ้าไปเยี่ยมชมศึกษาจะรู้ว่าใครกันแน่ที่ถูกตำหนิอย่างรุนแรง2) ​เขียนถึงตัวละครด้วยคำหยาบคายและ fc ที่วิจารย์ก็พร้อมใจเขียนคำหยาบด้วย​ จะแต่งเรื่องอะไรก็ดูที่อาชีพของผู้แต่งและ fc ที่วิจารย์ด้วย” และพูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า แล้วเสือกตั้ง ชื่อเล่น nickname ให้ลูกว่า “โยนีปีศาจ” ไอ้เปรตเอ้ย!“มันก็แค่อีกชื่อหนึ่งของต้นมะกอกโคก เท่านั้นนี่ลูก” แม่นางแต้มแย้ง“แม่อย่าไปเข้าข้างมันนะ” นางแต้มทำตาเขียวปัด“อีติ่มซำ อีกคน อี 5 เอ้ย ! บอกให้ไปด่ามัน เสือกไปออเซาะมันอีกว่า “ดิฉันชอบอ่านเรื่องที่ผู้เขียนๆมาให้อ่านทุกวัน​ อย่าลบดิฉันออกจากการเป็นเพื่อนนะคะ​ ไม่ได้อ่านไม่หลับค่ะคนอายุ 60 ปี ก็อย่างนี้ค่ะ”แม่นางแต้มเลื่อนรถมาใกล้ๆ ถามลูกแต้มว่า “แล้ววันนี้ลูกไม่ไปทำงานหรือจ้ะ” นางแต้มเอามืออีกข้างหนึ่งช่วยกุมค้ำหัว กลัวหัวจะตกลงพื้น ตอบแม่ว่า“ก็คิดอยู่จ้ะแม่ ว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี เพราะตอนนี้ไอ้พวกนั้นมันรู้หมดแล้วว่าลูกหมกเม็ด ลูกไม่มีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นรักษาการอธิการบดี”“ก็เดินเชิดหน้าไว้ซิลูก อย่าไปสะทกสะท้านพวกมัน นึกว่ามันเป็นพวกหมู,หมา,กา,ไก่ ทำอย่างที่แม่เคยสาธิตให้ลูกดูเมื่อตอนแม่ยังสาวๆ ไง่ จำได้ไหม ไปอาบน้ำแต่งตัวซะลูก แต่งชุดเขียวเก่งของลูกนะ เชื่อแม่เถอะ เพราะตำแหน่งรักษาการอธิการบดีนั้น “มันเป็นลาภของเรา”…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *