วันอังคารที่  25  มกราคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่กำแพง (ยิ้มแหยๆ)

24

มีนา จัน ถามคม หักศอกว่า นางแต้มตัวละครของแก หรืออธิการบดี ม. สารขัณฑ์ มีเรื่องรุมเร้ามากมายก่ายกอง ไม่ว่าจะเป็นคดีหมิ่นประมาทที่ศาลสารคามบุรี ที่นางพ่ายแพ้อย่างหมดรูป รอแต่ “หมายศาล” นัดให้ไปพบในฐานะจำเลย ที่อาจารย์และพนักงานเป็นโจทก์ฟ้องกลับ เพราะนางและพวกนำเรื่องที่เป็นเท็จไปฟ้องศาล อาจจะมีหมายศาลถึง 7 โจทก์  7 คดี  7 ศาล และ  7 จังหวัดก็ได้  หรือคดีฟ้องหมิ่นประมาทนักศึกษา  นางถอนฟ้องนักศึกษาที่ขอโทษ 3 คน ยังเหลือนักศึกษาอีก 2 คนที่ไม่ยอมขอโทษ เพราะมั่นใจว่าตัวเองไม่มีความผิด  จึงตั้งป้องสู้ และมีแนวโน้มว่าจะพาพวกมาถล่มนางแต้มไม่วันใดก็วันหนึ่ง ถามว่านางแต้มเครียดไหม? เพราะเห็นยังยิ้มระรื่นชื่นบาน  ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย

คม หักศอก ตอบว่า นางเครียดแน่นอน เพราะความเครียด เป็นภาวะของอารมณ์ความรู้สึกที่ถูกบีบคั้นจากเรื่องราวต่างๆที่เข้ามากระทบ  เช่น แพ้คดีในศาล อาจแสดงอาการ แค่ยิ้ม เพราะรู้สึกขำตัวเองที่โง่ หรือร้องไห้ เพราะโกรธแค้น หรือ ไม่แสดงอาการอย่างใดเลย เรียกว่าเก็บอาการได้ดี

นางแต้มนั้น มีเรื่องรุมเร้ามากมายอย่างที่แกว่า  นางแสดงออกด้วยการยิ้มระรื่นชื่นบาน  ทั้งๆที่อยากจะร้องไห้ เพราะนางเก็บอาการเก่ง  เหมือนนักมวยที่โดนต่อยเท่าไรก็ไม่แสดงอาการ เดินหน้าสู้อย่างเดียว สุดท้ายก็ช้ำในตาย นางแต้มก็เหมือนกัน นางเก็บอาการด้วยการ ยิ้ม กับ ยิ้ม เดี๋ยวก็กระอักเลือดตาย

ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่า นางแต้มนั้นไม่ได้ยิ้มระรื่นชื่นบานอย่างที่แกเข้าใจ แต่เป็นการยิ้มแหยๆ  หรือการยิ้มแบบเก้ออาย ซึ่งเกิดขึ้นจากการกระทำความผิด เช่น แอบทิ้งขยะในที่ห้ามทิ้ง  เมื่อถูกจับได้ ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ได้แต่ยิ้ม แหยๆ

วิธีจัดการไม่ให้เกิดอาการอาการยิ้มแหย่ๆ ก็คือ ไม่กระทำความผิดทั้งในที่ลับและที่แจ้ง ทั้งเรื่องใหญ่และเรื่องเล็ก จะได้ไม่ต้องยิ้มแหยๆ ส่วนนางแต้มใช้วิธี “ไม่อาย” คือ ทำผิดทั้งในที่ลับก็ไม่อาย ทำผิดในที่แจ้งก็ไม่อาย ผิดน้อยผิดมากก็ไม่อาย เมื่อไม่อายจนเป็นนิสัย สันดาน ก็กลายเป็น “หน้าด้าน”  ดังนั้น ที่นางแต้มยังยิ้มระรื่นชื่นบานอยู่ได้ก็เพราะว่านางไม่อาย นางหน้าด้าน

คุณปอสิต หรือ ซอมบี้ แห่งมหาวิทยาลัยกำแพงมณีก็เหมือนกัน ตอนนี้นางก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ  เก้ออาย เพราะไม่ได้รับการโปรดเกล้าฯ และนางตั้งใจจะทำแบบเดียวกับนางแต้มคือ “ไม่อาย” เป็นรักษาการอธิการบดีเถื่อนก็ไม่อาย นานเข้าก็จะกลายเป็นคนหน้าด้านในที่สุด

“อ่านเรื่องไร้สาระเล่นๆสักวันนะ ครับผม”

….