• 

วันอาทิตย์ที่  2 พฤษภาคม  2564

จิปาถะ  เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (เจ้าประคูณ)

2

ถ้าว่ากันจริงๆแล้ว ปัญหาของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ไม่ใช่เกิดจากนางแต้มเท่านั้น แต่เกิดจากนายสุชี๋ นายกสภาฯและกรรมการสภาจากผู้ทรงคุณวุฒิ,กรรมการสภาจากตัวแทนฝ่ายบริหารและกรรมการสภาจากตัวแทนคณาจารย์บางคน ที่ขาดคุณธรรมจริยธรรม ขาดสำนึกสาธารณะ และขาดความรับผิดชอบต่อส่วนรวม โดยเฉพาะท้องถิ่น ในฐานะผู้บริหารสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นแห่งนี้  แต่พวกท่านได้รวมหัวกันเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ตนและครอบครัว ทำลายสถาบันให้ตกต่ำลง มาเป็นเวลานานเกือบทศวรรษ  ผมถือว่าการที่สภาฯปล่อยให้นางแต้มที่เป็นเพียงข้าราชการบำนาญ แอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดี และทำร้ายมหาวิทยาลัย,ทำร้ายพนักงานมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานของรัฐ อย่างทารุณโหดร้าย เป็นการตบหน้า หรือดูถูกเหยียดหยามทั้งภาครัฐและภาคประชาชน โดยเฉพาะชาวมหาสารขัณฑ์อย่างที่ไม่สามารถจะอภัยให้ได้

ในฐานะที่เคยรับราชการอยู่ที่นั่น ผมขอเรียกร้องวิงวอนต่อนายกสภาฯและกรรมการสภาทุกคน ได้โปรดพิจารณาถึงข้อเท็จจริงที่ว่า การรักษาการอธิการบดีนั้น ตามกฏหมายรักษาการได้เพียง 180 วัน เท่านั้นและไม่ว่าจะอ้างเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเป็นคำสั่ง คสช. หรือ การรอโปรดเกล้าฯ ก็ไม่สามารถรักษาการได้ถึง 4 ปีอย่างแน่นอน  นี่มันผิดกฏหมาย ซึ่งศาลฯก็พิพากษาแล้วว่านางแต้มนั้นเป็นรักษาการอธิการบดีที่ไม่ชอบด้วยกฏหมาย แต่พวกท่านยังปล่อยให้นางแอบอ้างอยู่ได้อย่างไร ทำเป็นเด็กเล่นขายของไปได้ อีกประการหนึ่ง การรักษาการในตำแหน่งใดก็ตาม จะมีข้อจำกัดในเรื่องการใช้อำนาจ บางอย่างก็ไม่มีอำนาจจะทำได้ แต่นี่มั่วไปหมด ไม่สนใจกฏหมายบ้านเมืองกันเลย แล้วจะเรียกที่ตรงนี้ว่า “มหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นได้อย่างไร? 

และผมขอเรียกร้องวิงวอนต่อท่านเจ้าเมืองสารขัณฑ์  หัวหน้าส่วนราชการต่างๆ  ทหาร ตำรวจ สมาชิกสภาผู้แทนราษฏร และพ่อค้าประชาชนชาวมหาสาสรขัณฑ์ที่เคารพทั้งหลาย  ผมขอความกรุณาได้โปรดช่วยปกป้องสถาบันอันทรงเกียรติและเป็นที่รักของพวกเราทั้งหลายสักทีเถอะ เพราะกว่าเราจะได้สถาบันแห่งนี้มา อดีตเจ้าเมืองของเราต้องใช้ความรู้ความสามารถ ความเพียรพยายามอย่างแรงกล้า โน้มน้าวคณะกรรมการจากส่วนกลาง ให้เห็นถึงความสำคัญและความจำเป็น ที่จะให้สถาบันแห่งนี้เกิดขึ้นที่เมืองสารขัณฑ์ ก่อนที่จะเกิดขึ้นที่เมืองประทายสมันต์

สุดท้ายผมขอกราบอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย อันมีสัญลักษณ์ของพระพุทธองค์ คือ พระพุทธรูปประจำมหาวิทยาลัยฯและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่สถิตย์อยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ ได้โปรดช่วยดลบันดาลใจให้ทั้งนางแต้ม นายสุชี๋และกรรมการสภาฯทั้งหลาย ได้ “ดวงตาเห็นธรรม” ละเลิกความโลภ ความโกรธ ความหลง ร่วมมือร่วมใจกันแก้ไขสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้ ให้กลับคืนสู่ความสงบเรียบร้อย บริสุทธิ์ยุติธรรมโดยเร็ว

ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่ าพวกท่านจะยอมละทิฐิสักครั้ง และแสดงความเคารพต่อคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์ของสถานที่แห่งนี้ ด้วยการเลือกหนทางที่ดีงาม เป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมืองด้วยเถิด เจ้าประคุณ

…