วันอังคารที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ใบ้หวย)
7
“มันไม่ใช่” … “มันไม่ใช่จริงๆ” “ผิดหมด” คม หักศอก บ่นกระปอดกระแปด จนมีนา จัน ต้องถามว่า “มันเรื่องอะไร?”
“ก็เรื่องที่เกิดขึ้นในมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ที่ฉันเขียนเป็นเรื่องสั้นนะซิ ผิดหมด “เพราะที่นั่น มันไม่ใช่มหาวิทยาลัย… มันไม่ใช่สถานศึกษา” แต่มันเป็นสนามประลองยุทธ์ทางด้านกฏหมายชัดๆ เพราะทั้งอธิการและครูบาอาจารย์,พนักงาน นักศึกษา ไม่เป็นอันต้องทำอะไร ตั้งหน้าตั้งตาฟ้องกันไปฟ้องกันมาให้วุ่นวายไปหมด (ทนายสบาย) เพราะไม่ใช่แค่อธิการฟ้องอาจารย์ พนักงาน และนักศึกษา เท่านั้น อาจารย์และพนักงานก็ฟ้องทั้งอธิการและแจ้งความดำเนินคดีกับอาจารย์ที่เป็นพยานให้อธิการด้วย ข่าวว่า “อาจารย์ทั้งสองท่านที่โดนฟ้องกำลังหนาวสั่น ซวยตายห่า ดีไม่ดีอาจหมดอนาคต ก็คงหนาวสั่นพอๆกับคม หักศอก ที่อยู่นอกมหาลัยฯ ก็พลอยโดนอาจารย์ที่ไม่เคยรู้มักจี่มาก่อนฟ้องในข้อหาหมิ่นประมาทกับเขาด้วย โดยมีพยานที่เป็นพนักงานสาวสายที่ไม่รู้จักเหมือนกัน ยืนยันนั่งยันและนอนยัน เป็นมั่นเป็นเหมาะว่า “อ่านแล้วต้องเป็นคนนี้อย่างแน่นอน” 555 นิยายไปด้วยกันทั้งคนฟ้อง พยาน และคนถูกฟ้อง สนุกจริงๆ”
“อ้าว ! คม หักศอก” มีนา จัน อุทาน “แกโดนฟ้องก็หนาวสั่นไปกับเขาด้วยรึ?” “เปล่า ฉันหนาวสั่นเพราะไปพักสมองที่เชียงใหม่ 2-3 วัน อากาศที่นั่นหนาวมาก หลังอาบน้ำ หนาวสั่นไปหมด”…
ครับผม.. เปลี่ยนโหมดมาเขียนเล่นแบบสนุก ไม่ต้องมีสาระอะไร ถ้าอยากให้เรตติ้งกระฉูด ก็ต้องเขียนไป บริภาษบำบัดไป แฟนเพจก็จะอ่านเยอะหน่อย แต่เขียนเรื่องคาถาโบราณ เขียนอย่างไรก็ไม่มีใครอยากอ่าน เพราะไม่สนุก แต่ก็มี ผศ.ดร. La Ph ให้กำลังใจมาว่า “จิปาถะ เรื่องสั้นหลายตอนจบ มีทั้งความรู้และข้อคิดดีๆเสมอ วานนี้ได้ความรู้เรื่องคาถา อ สํ วิ สุ โล ปุ ส พุ ภ ส่วนวันนี้ก็คงมีคาถาดีๆอีก…🙏🙏🙏ค่ะ” “ครับ… ขอบคุณครับผม”
แต่นั่นแหละ ถ้าอยากจะเขียนเรื่องคาถาให้อ่านสนุก และมีคนชอบ ก็ต้องเขียนคาถาประเภทส่งเสริมความโลภ เช่น “คาถา รวย รวย รวย”..“รวยเป็นล้าน” แฟนเพจก็จะอ่านกันมาก และถ้าอยากจะให้อ่านกันมากเพิ่มขึ้นไปอีก ก็ต้อง “ใบ้ห่วย” ใบ้ผิดใบ้ถูกผิดก็ไม่เป็นไร ถ้าเกิดใบ้ให้แฟนเพจถูกจังๆซักงวดสองงวด อาจได้ทิป เป็นค่าทนายสู้คดีก็ได้นะจะบอกให้ 555 ต้องลอง ครับผม
…