วันพฤหัสบดีที่ 8  กันยายน  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ไอ้พวกเห้..!)

8

มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ในช่วงเกือบ 1 ทศวรรษมานี้  ถือได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดตั้งแต่ก่อตั้งมหาวิทยาลัยนี้มา ทั้งนี้เพราะมีกลุ่มคนชั่ว หรือคนพาล เข้ามามีอำนาจปกครอง เป็นเหตุให้คนดี อยู่กันอย่างยากลำบาก เนื่องจากมีภัยอันตรายรอบตัว เพราะไม่ใช่เพียงอีแต้ม อธิการบดีที่เป็นคนชั่วเท่านั้น ไอ้สุชี๋ นายกสภาฯและกรรมการสภาทั้งหลาย  ตลอดจนหมานาย ก็เป็นคนชั่ว คนพาลด้วยกันทั้งนั้น เรียกว่าคนพาล,คนชั่ว คนระยำ ครอง ม.

คนพาล นั้น เป็นคนที่อยู่ได้เพียงหายใจเข้าหายใจออกเท่านั้น ไม่เป็นอยู่ด้วยปัญญา เหมือนเดรัจฉาน จึงไม่ควรเข้าใกล้ หรือคบค้าสมาคมด้วย พระพุทธองค์จึงตรัสว่า  “ไม่คบคนพาลเป็นมงคล” ส่วนคนที่คบคนพาล คือคนที่หาความเป็นเสนียดจัญไรใส่ตัว  ดังพุทธสุภาษิต “คนห่อปลาเน่าด้วยใบหญ้าคา หญ้าคาก็พลอยเหม็นเน่าไปด้วยฉันใด  การคบคนพาลก็ฉันนั้น” จึงสรุปได้ว่า สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ เต็มไปด้วยคนพาล คนชั่ว จึงเหม็นคลุ้งไปด้วยอาจม

ถึงตรงนี้ เป็นอันชัดเจนแล้วว่า อีแต้มเป็นคนชั่ว มันจึงหาเรื่องเรื่อยไป อย่างกรณีการเป็นโจทก์ฟ้องอาจารย์และพนักงาน 9 คน ซึ่งศาลยกฟ้องไปแล้ว แต่อีแต้มยังไม่เลิก ศาลก็เรื่องของศาล แต่พวกแกเป็นข้าราชการจะต้องเอาผิดวินัยให้ได้  มันจึงตั้งกรรมการสอบวินัย  ซึ่งก็สามารถทำได้  ไม่ว่ากัน

แต่ขอโทษ!  เมื่อปี 2563  ในขณะที่มึงออกคำสั่งตั้งกรรมการสอบสวนวินัยนั้น มึงไม่ได้เป็นอะไรเลย มึงอ้างว่าเป็นรักษาการ ซึ่งผิดกฏหมาย มึงจึงเป็นพวกมิจฉาชีพ เป็นพวกนอกกฏหมาย แล้วมึงจะมาตั้งกรรมการสอบวินัยข้าราชการและพนักงานมหาวิทยาลัยได้ไง? อีห้า เอ้ย! ไม่เป็นไร ปล่อยมัน เพราะมันวิกลจริต

แต่ไอ้พวกกรรมการสอบวินัย ซึ่งเป็นนักวิชาการจาก ม.อื่น ระดับ ศ. รศ. ผศ. และอาจารย์ รวม 5 คน  ซึ่งคงเป็นอยู่ได้เพียงหายใจเข้าหายใจออกเท่านั้น ไม่เป็นอยู่ด้วยปัญญา จึงเป็นคนพาล เป็นคนชั่ว เป็นมิจฉาชีพ เพราะเถื่อน ผิดกฏหมาย  และกำลังหาความเป็นเสนียดจัญไรใส่ตัวและครอบครัว.  ดั่งพุทธสุภาษิต “คนห่อปลาเน่าด้วยใบหญ้าคา หญ้าคาก็พลอยเหม็นเน่าไปด้วยฉันใด  การคบคนพาลก็ฉันนั้น”  ดังนั้น พวกนี้ก็จะพบกับการสูญเสีย ความเจ็บปวด และต้องทุกข์ทรมาน อย่างแน่นอน

…