วันอาทิตย์ที่  28  สิงหาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ชั่วซำหมา)

เรื่องที่หญิงกล้าร้องเรียนนายกสภาฯ มหาสารขัณฑ์ เพื่อขอความเป็นธรรม แทนที่นายกสภาจะเรียกนางแต้มมาสอบถามและพิจารณาให้ความเป็นธรรม  แต่กลับให้นางแต้มไปชี้แจงกับหญิงกล้าเอง ผมสงสัยว่าตัวเองจะเขียนไม่เคลียร์ ขอยกตัวอย่างเป็นนิทานดีกว่า

นิทานเรื่องกูจะฟาดกบาลมึง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว อีแต้มและหญิงกล้าอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกัน อีแต้มเป็นเจ้านาย หญิงกล้าเป็นลูกน้อง โดยมีไอ้สุชี๋เป็นพ่อบ้าน วันหนึ่งอีแต้มใช้ไม้ฟาดกบาลหญิงกล้าเข้าไป 2 ที เพราะโกรธ หญิงกล้าสู้ไม่ได้  จึงไปฟ้องไอ้สุชี๋พ่อบ้าน ..ไอ้สุชี๋บอกให้หญิงกล้าไปถามอีแต้ม  อีแต้มตอบว่า “กูอยากฟาดกบาลมึง..มึงจะทำไม  มีปัญหาไหม?”

นิทานเรื่อง ฉันไม่ได้เป็นข้าราชการพลเรือน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ท่านปันเจริญ ซึ่งเป็นอาจารย์ ม. สารขัณฑ์ ได้ทำหนังสือแจ้งไปยัง ปปปช. สารขัณฑ์  กล่าวหาว่า นางแต้ม หรือรักษาการอธิการบดี ม.สารขัณฑ์กับพวก ไม่ดำเนินการสืบสวนเกี่ยวกับเรื่องที่อาจารย์ให้นักศึกษาไปมอบดอกไม้ให้อธิการบดีเพื่อแลกกับคะแนนจิตพิสัย คณะกรรมการ ปปปช .ประชุม ให้ส่งเรื่องไปยัง สำนักงานการอุดมศึกษา ซึ่งมีอำนาจหน้าที่ในการดำเนินการทางวินัยกับบุคคลดังกล่าวได้ แต่สำนักงานการอุดมศึกษา ตอบมาว่า “นางแต้ม หรือรักษาการอธิการบดี ม.สารขัณฑ์ เป็นบุคคลที่เกษียณอายุราชการแล้ว และมิได้มีสถานภาพเป็นข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา จึงมิได้อยู่ในบังคับบัญชา อันจะมีอำนาจในการดำเนินการทางวินัยกับบุคคลดังกล่าวได้  แต่เรื่องดังกล่าวอยู่ในอำนาจหน้าที่ของสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ และนายกสภามหาวิทยาลัย ไอ้สุชี๋ ก็เป็นคนเดียวกับพ่อบ้านในนิทานเรื่องกูจะฟาดกบาลมึง แล้วเรื่องก็เงียบไป สาธุ

นิทานสองเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พวกใครพวกมัน

และวันนี้ ผศ.ดร. La Ph บอกว่า “ใครใหญ่ “ตู่หรือแต้ม”…อันนี้ไม่แน่ชัด…แต่ที่แน่ๆคือลุงตู่มีคุณธรรมของผู้บริหารหลายอย่างที่แต้มไม่มี และ “ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน”

 เพื่อน fc บอกมาว่า “มารับเอาส่วนบุญด้วยนะค่ะ…วันนี้กรวดน้ำไปให้แล้ว…อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย..ไม่ว่าชาตินี้และชาติไหน…ยะถา…ฯลฯ  ไปที่ชอบที่ชอบนะ…ค่ะ …น.ส.เลวระยำ   ชั่วซำหมา”

ทราบว่าเป็นวันเกิด ขอให้ได้รับผลของสิ่งที่ทำไว้ โดยเร็ว

….