จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ช่างกู)

วันจันทร์ที่ 15  สิงหาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ช่างกู)

15

            คงต้องเขียน จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ด้วยภาษาโบราณสมัยสุโขทัยต่อไปอีก  เพราะชอบ เป็นนักอนุรักษ์นิยม

เรื่องอีแต้ม อธิการบดี ม.สารขัณฑ์ หลังจากรักษาราชการแทนอธิการบดีมาครบ 180 วันแล้ว ได้แอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดีต่อไปอีกหลายปี  เป็นเรื่องที่คม หักศอก บอกว่า เขารู้สึกคับข้องใจมาก  เพราะ ตาม พรบ ปี 47 ม. 33 วรรคสองระบุไว้อย่างชัดเจนว่า  “ในกรณีที่ไม่มีผู้รักษาราชการแทนอธิการบดีตามความในวรรคหนึ่ง หรือมีแต่ไม่อาจปฏิบัติราชการได้ หรือไม่มีผู้ดำรงตำแหน่งอธิการบดี ให้สภามหาวิทยาลัยแต่งตั้งผู้ที่มีคุณสมบัติตาม มาตรา 29 คนหนึ่งเป็นผู้รักษาราชการแทนอธิการบดีแต่ต้องไม่เกินร้อยแปดสิบวัน”

ดังนั้น ตั้งแต่ วันที่ 16  กย. 2560 ถึง กย. 64 อีแต้มเป็นรักษาอธิการบดีโดยมิชอบด้วยกฏหมาย หรือเป็นรักษาการเถื่อน  หมายความว่าอีแต้มมันละเมิดกฏหมาย คือไม่ปฏิบัติตามกฏหมาย หรือ พรบ. และเมื่อสภาฯไม่ว่าอะไร  มันก็ทำหน้าด้าน เป็นรักษาการเถือนอยู่อย่างนั้นแหละ แต่ช่างเถอะ อยากหน้าด้านก็ด้านไป  หน้ามึงไม่ใช่หน้ากู แต่อย่าทำให้พวกเขาเดือดร้อนแล้วกัน

แต่ที่ไหนได้ นอกจากมันไม่ปฏิบัติตามกฏหมายแล้ว  แต่มันใช้กฏหมายฉบับเดียวกับที่มันละเมิดนั่นแหละ มาเล่นงานคนอื่น สร้างความเดือดร้อนกันทั่วหน้า  อย่างเช่นกรณีหญิงผู้กล้า  อีแต้มตั้งกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรง และออกคำสั่งปลดออก “สรุปว่าหญิงกล้าถูกปลดโดยอีคนเถื่อน”

ตรงนี้เห็นหรือยังครับว่า  คนวิกลจริตคนหนึ่ง ไม่มีอำนาจอะไรเลย และไม่มีสถานภาพอะไรเลยใน ม.สารขัณฑ์ แต่สามารถตั้งกรรมการสอบสวน อาจารย์และพนักงานมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นข้าราชการของรัฐ โดยอ้างอำนาจทางปกครอง ซึ่งอาจารย์,พนักงานจำเป็นต้องปฏิบัติตาม กว่าจะฟ้องร้องพิสูจน์กันในศาลได้ ทุกคนก็เหงือกแห้ง คางเหลืองไปตามๆกัน เพราะเสียเงินเสียทองไปเป็นจำนวนมาก ทำไงได้ เมื่อเรื่องนี้ไม่มีใครรับผิดชอบ ก็ต้องรับผิดชอบตัวเอง” ถึงตรงนี้ คม หักศอก เดินออกไปที่ลานบ้าน แหงนหน้าขึ้นฟ้า ร้องตะโกนสุดเสียง “นี่มันอะไรกันโว้ย! เราจะอยู่กันอย่างนี้รึ?”

และนี่คือเรื่องคับข้องใจ ที่เกิดจากไอ้สภาฯห่าเหว เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่รู้ไม่ชี้ กูจะรักษาแต่ผลประโยช์ ซึ่งถือเป็นลาภของกูเท่านั้น ใครจะเดือดร้อนหรือฉิบหายวายป่วงอย่างไรกูไม่สน กูไม่รู้ด้วย

วิธีที่ทำได้ในวันนี้ก็คือ “ขอให้พวกมึงฉิบหายวายป่วง พบแต่ความสูญเสีย เจ็บปวด และทุกข์ทรมาน โดยเร็ว”

“เป็นบาปนะ คม หักศอก มีนา  จัน ปราม”….  “ช่างกู”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *