วันจันทร์ที่ 8 สิงหาคม 2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์  (Animal lnstitinct)

ในชีวิตการรับราชการครู 35 ปี  เป็นครูโรงเรียนมัธยม 10 ปี อยู่มหาลัย 25 ปี ตอนอยู่มหาวิทยาลัยถูกอธิการกล่าวหาว่าผิดวินัย  ตั้งกรรมการมาสอบสวน 2 ครั้ง ที่สารขัณฑ์ 1 ครั้ง ม. กรุงเก่า 1 ครั้ง แต่ละครั้งมีนิติกรจากกรมมาเป็นกรรมการสอบสวน สอบครั้งเดียวก็เลิกรากันไป ไม่มีอะไรซีเรียส เพราะไม่พบการกระทำความผิด ไม่มีการกลั่นแกล้งกัน แต่เดี๋ยวนี้ ถ้าถูกอธิการบดีตั้งกรรมการสอบสวน ละก็หนักเอาการ เพราะอธิการจะตั้งกรรมการสอบสวนจากพวกพ้องของตัวเอง เพราะมีจุดมุ่งหมายที่จะเอาผิดอยู่แล้ว ถ้าไม่สำเร็จก็ตั้งกรรมการชุดใหม่ อย่างเช่น กรณีหญิงกล้า สอบสวนกันเป็นปี   เปลี่ยนกรรมการหลายชุด ชุดสุดท้ายมาจาก “ ขบวนการ.รับใช้ พวกอธิเกิน ทีมกฎหมา…ที่หากินตามมหาวิทยาลัยเครือข่าย..คนเดิมๆ แถวๆ เมืองเกินร้อยประธานสอบสวนวินัย..” (อันนี้พวกบอกมา) และกรรมการชุดนี้สรุปว่า หญิงกล้า ขาดราชการ 117 วัน ให้ปลดออก    นี่ยังดีนะ ไม่บ้าขนาดหนัก ออกคำสั่งปลดย้อนหลัง ต้องคืนเงินเดือนกันตายห่า! …. “ไม่มีอะไรให้หรอก มีแต่ขี้ กับตด”

ที่โหดสุดๆก็คือ ถูกปลดไปแล้วยังถูกตั้งกรรมการสอบสวนอีก ถูกสอบพร้อมกับพวกที่เกษียณไปแล้ว 1 คน กับพวกที่ยังรับราชการอยู่อีก 7 คน ตรงนี้อาจจถือได้ว่า เป็นกระบวนการเคลื่อนย้ายผู้คนครั้งใหญ่ของสารขัณฑ์ เพื่อเอาพวกตนเข้ามาแทนที่ “ไล่น้ำดีออกไป เอาน้ำชั่วร้ายเข้ามาแทน” เซ็ง! ครับผม

เรื่องนี้ ผศ.ดร.บอกว่า  “ข้าราชการถ้าไม่ได้กระทำผิดจริงตามที่ถูกลงโทษก็จะต้องฟ้องศาล มีค่าใช้จ่าย  เสียโอกาสการทำงาน ที่สำคัญมาก เยียวยาเท่าไหร่ก็ไม่เพียงพอ ต่อสภาพจิตใจของผู้ถูกกระทำ   สัจธรรมจริงๆ การสอบสวนวินัยย้อน เกือบสองปี ก็เกิน 1 ปี สำหรับผู้เกษียณอายุราชการ ที่ไม่สามารถทำได้ และผู้ที่ถูกคำสั่งปลดออกก็ไม่น่าจะตั้งกรรมการสอบสวนวินัยได้อีก

เหลือแต่อาจารย์ ข้าราชการ พนักงาน  เจ้าหน้าที่ ที่ยังปฏิบัติราชการ ต้องกระทำทุกวิถีทางให้ไม่มีคำสั่งลงโทษ มีผลต่อประวัติการทำงาน และจิตใจ.

และ ผศ.ดร.La Ph บอกว่า “การจัดการศึกษา คือ สร้างมนุษยธรรมขึ้นมา และเสริมสร้างมนุษยธรรมให้ก้าวหน้าต่อไป เป็นการประหารเสียซึ่งสัญชาตญาณอย่างสัตว์ (Animal lnstitinct)​ ดังนั้นเป้าหมายของการจัดศึกษา คือการพัฒนามนุษยธรรมขึ้นมาในทิศทางที่ถูกต้อง คือละอหังการ มมังการ ละความเห็นแก่ตัว กิเลสทุกอย่าง สร้างบุคคลและสังคมให้มีสันติสุขและมีสันติภาพ (พระธรรมโกศาจารย์ : ท่านพุทธทาสภิกขุ)….

แต่การกระทำของคนบางคนใน “จิปาถะ” ที่กระทำกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันนั้นเกินกว่าที่มนุษย์ทั่วไปเขาทำกัน มีพฤติกรรมเหมือนไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นนิสัยของเสือหรือสัตว์ร้ายที่เกิดมาเพื่อทำร้ายสัตว์ชนิดอื่นที่อ่อนแอกว่า..”น่าเสียดายงบประมาณที่รัฐใช้ไปเพื่อให้การศึกษากับคนพวกนี้”

….