วันพุธที่ 3 สิงหาคม 2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์  (อย่าให้เสียการ)

3

กรณีนางแต้มอธิการบดี มหาลัยสารขัณฑ์ ออกคำสั่งปลด หญิงกล้า ออกจากราชการนั้น ป่วยการที่จะนำหลักการพิจารณาความผิดและการกำหนดโทษทางวินัยของข้าราชการมาอธิบายให้นางฟัง  เพราะขณะนี้นางแต้มคือ “อีบ้า” ไร้สติที่จะรู้และเข้าใจเรื่องเหล่านี้แล้ว เพราะนางมีแต่โทสะที่เป็น “ธงนำ”โดยมีกรรมการสอบสวนที่หวังประโยชน์ ร่วมมือกันเพื่อสร้างความหายนะให้ผู้อื่น จัญไรคนจริงๆ ฉะนั้น นางจึงไม่สนใจหลักนิติธรรม หลักมโนธรรม หรือหลักความเป็นธรรมและสิทธิของผู้ถูกกล่าวหาว่าเขาควรได้รับสิทธิอะไรบ้าง” เรื่องนี้ ขอให้คนชั่วร้าย ไม่มีความเมตตา ที่มีส่วนในเรื่องดังกล่าว จงพบกับความสูญเสีย เจ็บปวด และทุกข์ทรมาน ครับ ก็ทำได้แค่นั้น

 และตอนนี้ สิ่งที่หญิงกล้าจะต้องทำโดยเร็วก็ คือ การใช้สิทธิอุทธรณ์และร้องทุกข์  “สำหรับสิทธิภายหลังที่มีการสั่งลงโทษทางวินัยไม่ว่าจะเป็นโทษสถานเบา ได้แก่ ภาคทัณฑ์ ตัดเงินเดือน ลดขั้นเงินเดือน หรือโทษสถานหนัก ได้แก่ ปลดออก ไล่ออกจากราชการ คือ มีสิทธิในการอุทธรณ์คำสั่งลงโทษดังกล่าวภายใน 30 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งลงโทษ ตามมาตรา 124 ถึงมาตรา 128 ประกอบด้วย กฎ ก.พ.ฉบับที่ 16 (พ.ศ.2540) นั้น สามารถศึกษาได้จาก แผนภูมิกระบวนการอุทธรณ์ ส่วนการแก้ไขเยียวยาเรื่องการถูกสั่งให้ออกจากราชการตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2535 ด้วยเหตุใดๆ ก็ตาม มีสิทธิร้องทุกข์ได้ตามมาตรา 129 และให้นำหลักเกณฑ์และวิธีการอุทธรณ์ ตามมาตรา 126 และมาตรา 127 ประกอบด้วย กฎ ก.พ. ฉบับที่ 16 (พ.ศ.2540) มาใช้บังคับโดยอนุโลม ส่วนกรณีที่เห็นว่าผู้บังคับบัญชาปฏิบัติไม่ถูกต้อง หรือไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องตามกฎหมายนั้น ข้าราชการผู้นั้นมีสิทธิร้องทุกข์ได้ ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 130 ประกอบด้วยกฎ ก.พ. ฉบับที่ 17 (พ.ศ.2540)” https://www.dnp.go.th/personnel/winai/winai.html  เร่งมือหน่อยนะครับอย่าให้เสียการ

ส่วน ผศ.ดร. La Ph บอกว่า “คนที่มีความสุขที่ได้รังแกลูกน้อง และเห็นความทุกข์ของลูกน้องเป็นเรื่องสะใจ อย่าว่าแต่ไม่คู่ควรกับการเป็นผู้บริหารเลย แม้แต่เป็น “เด็กเหลือขอ” เขาก็ไม่คิดตกต่ำเป็นบัวใต้น้ำขนาดนี้”

…