วันอังคารที่ 2 สิงหาคม 2565
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (หางตก)
2
ตามปกติเราจะไม่กินอาหารที่ระบุว่าหมดอายุแล้ว เพราะอย่างไรเสียมันก็ต้องมีผลร้ายต่อร่างกายอย่างแน่นอน บางครั้งเผอกินอาหารที่บูดเสีย ก็เกิดอาการผะอืดผะอม อาจปวดท้อง หรือท้องไส้ปั่นปวน และถึงกับปู๊ดป๊าดเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน ซึ่งก็เป็นไปได้ทั้งนั้น
คำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอาจารย์และพนักงานฯ 9 ท่าน ที่หมดอายุก็เช่นเดียวกัน ทำให้เกิดอาการผะอืดผะอมมาก มีผลกระทบทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่างสูง แต่เมื่อมันเป็นคำสั่งทางปกครอง ถึงแม้ผู้สั่งจะเป็นรักษาการอธิการบดีเถื่อน เพราะไม่มีคำสั่งแต่งตั้ง หรือไม่มีสถานภาพอะไรใน ม.สารขัณฑ์เลยก็ตาม เราก็ต้องปฏิบัติตามและหาทางต่อสู้ เพราะไม่มีทางเลือก
อย่างกรณี คำสั่งปลด หญิงกล้าก็เช่นกัน รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ถูกต้อง มีการกลั่นแกล้งกันชัดแจ๋ว มีอย่างที่ไหน กล่าวหาว่าเขาขาดราชการถึง 117 วัน แค่ 15 วันก็ลูกไล่ออกแล้ว คนที่จะผิดก็คือ อธิการบดีนั่นแหละ ที่ปล่อยปะละเลยให้หญิงกล้าขาดราชการไปได้อย่างไร แต่ความจริงก็คือ เขาไม่ได้ขาดราชการ แต่คณะกรรมการสอบสวนไม่สนใจ เพราะรับธงมาจากนางแต้มแล้วว่า “ต้องปลดออก”
“คำสั่งปลดออกจากราชการเป็นคำสั่งที่มีผลให้ผู้ถูกลงโทษต้องออกจากราชการทันที การยับยั้งผลของคำสั่งดังกล่าวจะต้องยกเลิกหรือเพิกถอนคำสั่งนั้นด้วยการ พิจารณาอุทธรณ์หรือการฟ้องคดีต่อศาล” ซึ่งนานมาก http://public-law.net/publaw/view.aspx?id=2004
จากที่กล่าวมา จะเห็นได้ว่า นางแต้ง อธิการบดี ม.สารขัณฑ์ เป็นตัวอย่างของความเลวระยำตำบอนที่สุด ใช้ความได้เปรียบทุกทาง ทำร้ายผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไม่มีทางสู้ได้อย่างเลือดเย็นเฉียบ อะไรก็จะใช้คำสั่งทางปกครองทำร้ายเขา อะไรๆก็จะฟ้องศาลเพื่อทำร้ายเขา มันไม่ใช่คน ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตอย่างที่ว่านั่นแหละ อีเวรตะไลเอ้ย!
แต่ที่ชั่วมากพอๆกันก็คือ คณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงนั่นแหละ มันเรื่องอะไรของมึง อยู่ดีๆ มาเป็นเครื่องมือนางแต้มไล่พนักงานฯออกได้อย่างไร ไอ้พวกนี้ไม่รุ่งโรจน์หรอก ดูแล้ว หางตามันตก !
เหนื่อยครับ เหนื่อยหน่ายกับพวกนี้จริงๆ มาฟังท่าน ชัชชน ทิพธนามาศ ดีกว่าครับ “สังคมที่น่าอยู่คนในสังคมโดยเฉพาะผู้ใหญ่ ผู้มีอำนาจรู้จักการให้อภัย มีเมตตากรุณาต่อผู้ด้อยหรืออ่อนเยาว์กว่า ไม่โกรธอาฆาตแค้นให้จิตใจเศร้าหมองเพราะความทุกข์ความแค้นกรรมนั้นจะเกาะติดจิตเช่นนั้นจนตายตาไม่หลับ จิตสุดท้ายนั่นคือนรกสวรรค์ อีกทั้งการเกิดตามบุญกรรมที่ทำไว้”
….