วันพุธที่ 15  มิถุนายน  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์  (ไม่กลัวนรก) 

15

มีนา จัน ตั้งข้อสังเกตว่า “มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ตาม พรบ. นั้น กำหนดให้มีสภาฯทำหน้าที่บริหารงานตาม พรบ. ส่วนรายละเอียดปลีกย่อยนั้น ให้สภาฯออกเป็นข้อบังคับ แต่ปรากฏว่า ข้อบังคับที่สภาฯกำหนดขึ้นนั้น เป็นปัญหา เพราะทำให้อธิการบดีมีอำนาจล้นฟ้า ส่วนพนักงานกลายเป็นทาสรับใช้ เช่น ข้อบังคับว่าด้วยการบริหารงานบุคคล การดำเนินการทางวินัย ของพนักงานมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ข้อ 033 วรรค 2 “พนักงานมหาวิทยาลัย ลูกจ้างชั่วคราว ผู้ใดกระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงให้อธิการบดีสั่งลงโทษหรือปลดออกหรืองดจ้าง

พนักงานมหาวิทยาลัย ลูกจ้างชั่วคราว ผู้ใดมีกรณีถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ถ้าอธิการบดีเห็นว่าเป็นกรณีที่ควรสอบสวน ให้อธิการบดีแต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นมาทำการสอบสวนโดยไม่ชักช้า แต่ถ้าอธิการบดีเห็นว่ากรณีดังกล่าวไม่จำเป็นต้องสอบสวน ให้ดำเนินการสั่งลงโทษตามวรรคสอง”

จากข้อมูลดังกล่าว เราจะเห็นว่า ข้อบังคับนั้นได้แยกอธิการบดีและพนักงานออกจากการเป็นเพื่อนร่วมงาน มาเป็นข้อบังคับของนายทาสที่ปฏิบัติกับทาส  

ฉะนั้น น่าจะถึงเวลาแล้วที่จะได้มีการศึกษาข้อบังคับต่างๆของทั้งมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์และมหาวิทยาลัยกำแพงมณี และ ม.อื่น เพื่อตรวจสอบว่า  ข้อบังคับข้อใดที่ไม่เป็นธรรม ก็ทำเรื่องให้สภาฯปรับปรุงแก้ไข แต่ถ้าสภาฯทำเฉยไม่ยอมดำเนินการให้ ก็จัดการฟ้องศาลปกครองเพื่อดำเนินการต่อไป แต่ถ้าอยากเป็นทาส ก็ตามใจ ไม่ว่ากัน

ส่วน ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล วันนี้บอกว่า “ขอชื่นชมผู้เขียน ที่เข้าใจวิเคราะห์ตนเอง และตัวลคร เรื่องจรืงเลยแหละ ใครจะมีเวลา ค้นหาข้อมูล ติดตามพฤติกรรม ยังเรื่องคดีความอีก เยอะแยะ ตาแป๊ะไก่ขนาดอ่านทุกตอน ยังสับสน คดี คำสั่ง อะไร(วะ) เยอะแยะไปหมด เคยใช้สมองคิดแต่เรื่องมีประโยขน์ ขนาดทฤษฎีคณิตศาสตร์ ทั้งป.ตรี ป. โท และการจัดการ การศึกษาป. เอก ยังจำได้ทุกทฤษฎีแต่นิยายสองแห่ง ทั้งสารขัณฑ์และกำแพงมณี อ่านแล้วไม่จำเข้าสมองเลย จิตผู้อ่านคงคิดว่า เรื่องจริงไม่น่ามีคนประเภทนี้อยู่นะ ทั้งยึดติด อาฆาตแค้น กลั่นแกล้ง แสดงอำนาจ หาเรื่องคนอื่นตลอดเวลา เลยปวดเฮดมากๆ ใคร(วะ) บ้าได้ขนาดนี้ ไม่กลัวบาปกรรม ไม่มีความละอายต่อบาป    ไม่กลัวนรกอีกด้วย เฮ้อ

….