วันอังคารที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ (สัจธรรมของชีวิต)
21
เรื่องการโปรดเกล้าฯ อธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ได้แสดงความเห็นว่า “เขาก็ใช้ข้อมูลการฟ้องคดีที่ต่อสู้เรื่องเกษียณอายุเกิน 60 ปีและได้รับการยกฟ้องจากการอุทธรณ์นั่นแหละ เป็นโจทย์ว่าพ้นมลทิน
#ต่อไปนี้เป็นการแสดงความคิดเห็นที่ไม่ได้เกิดจากอคติใดๆ ถ้ายึดตามระเบียบ กพ. ซึ่งข้าราชการสังกัด เป็นระเบียบหลักที่ครอบคลุม ทุกระเบียบในหน่วยงานราชการว่าสามารถปฏิบัติราชการได้ถึงเกษียณอายุคือ 60 ปี แต่มีการต่ออายุได้ สำหรับสายผู้สอนถึง 65 ปี ส่วนในมหาวิทยาลัยต่างๆก็ใช้ระเบียบย่อยที่ต้องอยู่ในกรอบของระเบียบใหญ่
#ตามหลักการให้เหตุผลเชิงนิรนัย (Deductive Reasoning) ระเบียบ กพ. เป็นเหตุใหญ่ (Major Premise) ระเบียบในมหาวิทยาลัย เป็นเหตุย่อย( Minor Premises) ซึ่งต้องขึ้นอยู่กับระเบียบใหญ่
ภาษาชาวบ้าน วงของระเบียบใน ม.ต้องอยู่ในวงของระเบียบ กพ. แต่พวกอธิการทั้งหลาย ก็ใช้ความรู้ความสามารถแก้ไขระเบียบให้ผู้บริหารที่อายุเกิน 60 ปี ถึงจะเกษียณราชการ ก็ยังคงดำรงตำแหน่งผู้บริหารได้ เราจึงเห็นคนแก่ยักแย่ยักยัน ยังคงดำรงตำแหน่งดังกล่าวอยู่ คงจะมีข่าวบริหารจนตายคาเก้าอี้สักวัน ไม่ได้แช่ง มีใครเกิดแล้วไม่ตายล่ะ นี่แหละมันเป็นดังนี้ วงกลมเล็กดันปลิ้นออกมานอกวงกลมใหญ่ได้ด้วยเล่ห์กลของคนโลภ คนไม่รู้จักพอ
#ส่วนคดีที่ร้องเรียนเกี่ยวกับอายุเกิน 60 ปีเป็นผู้บริหารได้หรือไม่ได้นั้น เมื่อศาลชั้นต้นตัดสินไม่ได้
แต่ศาลอุทธรณ์กลับคำตัดสินให้เป็นได้ (กรูก็งง กฎหมายเมืองนี้) สรุปผู้เกษียณอายุแล้วสามารถเป็นผู้บริหารได้
#ตรรกศาสตร์ก็สอนมาตั้งแต่ จริงเท็จอย่างละ50,50 ที่เรียนกันทั่วไป ใช้จริงได้บางอย่างเท่านั้น
จริงเท็จตามโอกาสที่จะเกิด ใช้ความน่าจะเป็น probability logic ตรรกศาสตร์แบบ fuzzy logic
คือไม่รู้ แม่งจะเกิดอะไรจริงอะไรเท็จ ไอ้อันหลังนี่ เมกันคิด แต่ญี่ปุ่นพัฒนาใช้ในวงการอุตสาหกรรมจนทำให้ ผลิตภัณฑ์ defective แทบไม่เกิดเลยดีกว่า six sigma ไอ้นี่ผลิตแล้วยังมีโอกาสผลิตแล้วเสีย ถึงจะ .000000***% ทศนิยมตั้ง 6 ศูนย์ของใน100 ชิ้นที่ผลิตก็เถอะ
อันหลังนี่สอน OR.ให้เอกคอมฯ ที่จะเรียนไปเขียนโปรแกรม
สรุป ทฤษฎีทางตรรกศาสตร์ในโลกที่มีไม่สามารถนำมาใช้กับ กฏ ระเบียบ หลักการ และกฎหมายในหน่วยงานของรัฐได้ ส่วนธุรกิจ การเมือง ไม่ต้องพูดถึงนั่นมันใช้เหตุผลหลักกูอย่างเดียว แต่หน่วยงานราชการที่ยังถือว่าเป็นข้าของแผ่นดินก็ไม่ถือด้วยนี่สิ ข้าราชการกังฉินถึงเต็มบ้าน
เต็มเมือง นี่มันยิ่งกว่านิยาย ตั้งแต่ยุคหินถึงปัจจุบันจะมีข้าราชการกังฉินที่ ฉ้อราษฎร์บังหลวง โกงกินข่มเหงราษฎร เอาส่วนที่ได้จากความทุกข์ยากของราษฎรไปแบ่งกินกัน กว่าจะล่วงรู้ถึงพระกรรณของกษัตริย์ผู้ครองแผ่นดินก็ช้าเกินการณ์ เพราะพวกตงฉินมีไม่กี่คน คนพวกนี้มักจะสมถะไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น รำคาญนักก็ปลีกวิเวกไปตั้งตนเป็นเจ้าสำนักในป่าไปโน่น ปล่อยให้พวกริยำเล่นบทแย่งชิงกันไป
#อ้าว ว่าเขียนเชิงวิชาการ แล้วมาสำนักเส้าหลินได้ไง(วะ) สงสัยจะดูหนังย้อนยุคมากไปหน่อย
วันนี้ก็จะจบเท่านี้ละ ปรากฏการณ์ต่างๆที่มีบริบทจากคน ทำอะไรคนไม่ดีไม่ได้ แต่กรรมจะจัดการได้เสมอถึงจะช้าหน่อยก็ต้องรอ
#ไม่มีคนดีที่ไหน สั่งสมความดีด้วยคดีความที่เกิดจากความอยุติธรรม ความแล้งน้ำใจ ความอาฆาตพยาบาท ความโลภ นี่คือสัจธรรมของชีวิต
…..