วันจันทร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2564 (กรอบบ่าย)

จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ (ฉิบหาย 2)

11

กรณีสภาเกาเหลา ผู้สันทัดกรณีแสดงความเห็นต่อไปว่า“5.ประธานกรรมการสรรหามีความทุกข์เมื่อรู้ข่าวว่าจะติดคุก ไม่สามารถที่จะปฏิบัติหน้าที่ต่อไปได้จึงต้องลาออกจากราชการ และอาจลาออกจากกรรมการสภา หลังจากประชุมยกเลิกมตื การสรรหาอธิการบดีเรียบร้อยแล้ว6.ส่วนท่านครก ไม่ต้องพูดถึงเพราะทั้งรักทั้งแค้น ส่งเสริมให้คุณปอได้ดีแล้วมาเนรคุณ ทำให้ทุกคนมาด่าว่าเป็นต้นเหตุให้เข้าคุกกันหมด ข่าวแว่วมาว่าสร้างความทุกข์ให้แก่บุพการี จนเกิดอาการเครียดและไปเล่ากับชาวบ้านว่าลูกชายกลัวติดคุกมาก นับว่าบาปจริงๆ ผลประโยชน์ตัวเดียวแท้ๆ7.คุณวรานุช แห่ง ม.หนองโว้งก็เกิดความเครียดเนื่องจากใช้ความรู้ทางกฎหมายช่วยเพิ่มคะแนนให้ ปอเนรคุณเต็มที่ จนประสบความสำเร็จ พอตัวเองจะติดคุก ขอร้องให้ปอเนรคุณสละสิทธิ์ก็ไม่สนใจใยดีอีก มันน่าแค้นใจมาก อธิการบดีหนองโว้งก็ไม่ได้เป็น มิหนำซ้ำจะมาติดคุกอีก8.คุณพวกมาก ถึงแม้จะเป็นพวกเดียวกับปอจอมเนรคุณ แต่เมื่อเดือดร้อนจะติดคุก ไปขอร้องกราบกรานปอจอมเนรคุณ กลับถูกตอกหน้ากลับมา ว่าแต่งตั้งให้เป็นรองอธิการบดีแล้วก็หายกันแล้ว จะมาเรียกร้องและฝากบอก กรรมการทุกคนที่จะติดคุกทุกคนด้วยว่า ได้ผลประโยชน์กันทุกคนแล้วจะมาเรียกร้องอะไรกันอีก9.คุณปอเนรคุณหลังจากมีหนังสือเพื่อแต่งตั้งอธิการบดีแล้วมีการเลี้ยงฉลองกัน มีการร้องรำทำเพลงที่จะได้มีอำนาจเต็มเพราะ กรรมการครึ่งสภาต้องติดคุกและจะได้ตั้งพวกตัวเองเป็นกรรมการสภาต่อไปการเกิด”ซึนามิเกาเหลา”ในครั้งนี้ ต้องขอขอบคุณ ผู้ฟ้องคดีที่มหาวิทยาลัยพิบูลสงครามที่เรียกร้องความเป็นธรรมและสร้างมาตรฐานความเป็นธรรมในวงการศึกษาถึงแม้จะรอความเป็นธรรมถึง 9 ปี และมาตรฐานนี้ จะได้ช่วยกวาดขยะสังคมที่มาสร้างปัญหาและความสกปรกไว้ที่มหาวิทยาลัยกำแพงมณีให้หมดไป ขอคารวะท่านผู้ทรงเกียรติผู้ฟ้องคดีท่านนั้นด้วยความจริงใจ ครับ”….