วันพุธที่  16  กุมภาพันธ์  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต หกห้า (ทางสว่าง)

16

ผู้สันทัดกรณียอมรับว่า “สำหรับที่มหาวิทยาลัยกำแพงมณีนั้นมืดตึ๊บกันอยู่จริง เพราะคิดอะไรไม่ออก เนื่องจากคุณปรสิต หมดสิทธิ์ที่จะได้รับการเสนอชื่อเพื่องแต่งตั้งเป็นอธิการบดีตั้งแต่วันที่ 8 กรกฎคม 2564 อันเป๊นวันที่ ศาลปกครองชั้นต้น ได้ประทับรับฟ้องไว้

ดั้งนั้น การจะรักษาการอธิการบดีได้เกิน 180 วัน โดยอาศัยอำนาจตาม คำสั่งหัวหน้า คสช ที่ 37 /2560 ก็เป็นอันพับไป แต่เมื่อครบ 180 วันในวันที่ 12 ธันวาคม 2564 สภาก็ไม่ได้มีมติแต่งตั้งผู้ใดรักษาราชการต่อ คุณปรสิตก็รักษาราชการต่อโดยไม่มีอำนาจ ก็คือเถื่อนนั่นเอง ทั้งหมดคือคำอธิบายความหมายว่า”มึนตึ๊บ”

ในขณะเดียวกันที่มืดมึนตึ๊บ ก็มีแสงสว่างที่ทำให้ นายกสภาและกรรมการสภา รวมทั้งคุณปรสิต พร้อมคณะผู้บริหารเถื่อน ถึงกับตาลุกวาวและเบิกโพลง เพราะแสงสว่างนั้น ส่องมาจากเรือนจำ เพื่อนำทางทุกคนไปสู่เรือนจำอย่างสะดวกสบายแน่นอนโดยไม่มีอุปสรรคใดๆเหมือนกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ที่ นายกสภาและกรรมการสภาและนางแต้ม กำลังจะเดินทางถึงประตูเรือนจำแล้ว

ส่วน ผศ.ดร .La Ph บอกว่า “นางแต้มจอมขมังตื๊อ” นางเชื่อว่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ซึ่งนางเคยทำได้ผลมาแล้วทั้งในการเข้าสู่ตำแหน่งอธิการสมัยแรก และในเรื่องอื่นๆ นางเคยเกลียดและโกรธคนบางคนมาก แต่ถ้าต้องการผลประโยชน์จากคนเหล่านั้นนางจะตื๊อและร่ำรี่รำไรจนเขาใจอ่อนและรำคาญจนตัดใจให้สิ่งที่นางอยากได้ไป..

ในเรื่องการฟ้องศาล “นางคงคิดว่าจะใช้วิธีนี้ได้ผลเช่นกัน” จึงเพียรพยายามจะอุทธรณ์และฎีกาต่อเพื่อต้องการชัยชนะอย่างเดียว ซึ่งปุถุชนคนทั่วไปเขาไม่ทำกัน”

และ คม หักศอก บอกว่า “สาเหตุที่นางแต้มพยายามจะฏีกา เพราะสันดานของนางเป็นอย่างนั้น มีความอาฆาตพยาบาทเป็นอาภรณ์ นางมักจะย้ำอยู่เสมอในทุกเรื่องว่า “จะต้องเอาให้ถึงที่สุด” ฉะนั้น ถ้ายังไม่ถึงที่สุด จึงไม่มีอะไรจะหยุดนางได้ นอกจากคุกเท่านั้น  และแสงสว่างกำลังส่องมาจากคุกแล้วครับ แสงจ้ามาก ส่องไปถึงทั้ง ม. สารขัณฑ์ และ ม.กำแพงมณี โน่น   

ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล มองในแง่ดีว่า  “การทำศึกสงคราม ถ้ายังไม่ยุติ ไม่ควรนับศพทหาร เหมือนดั่งว่า คดียังไม่สุดต้องรอดูต่อไป ทุกอย่างเป็นกรณีศึกษา ที่น่าสนใจ รอติดตาม”

“ค่าเรียนแพงมาก”

….