จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (ปลาตายน้ำตื้น)

วันพฤหัสบดีที่ 20  พฤษภาคม  2564  (กรอบบ่าย)

จิปาถะ  เรื่องสั้น อีเถื่อน  (ปลาตายน้ำตื้น)

20

ในที่สุด นางแต้ม ตัวละครของผม หรือผู้แอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ มาถึง 4 ปี กว่า  ก็ได้ เปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของนางอย่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เมื่อมอบอำนาจให้ น.ส. เสาหรี๋ แจ้งความจับนักศึกษา ด้วยข้อหาหมิ่นประมาท  เป็นการเผยให้เห็นถึงธาตุแท้ของวิญญาณสถุล (อ่านว่า สะถุน แปลว่า ว. หยาบ ตํ่าช้า เลวทราม (ใช้เป็นคำด่า) เช่น เลวสถุล มักใช้เข้าคู่กับคำ ไพร่ เป็น ไพร่สถุล.) ให้ได้เห็น เหมาะเจาะกับความเห็นของเพื่อน fc ที่ว่า “แจ้งความลูกศิษย์ว่า หมิ่นประมาทฯ”…โถ ๆๆๆ แค่นี้ ก็บ่งบอกอะไรได้มากมายแล้ว”

และตอนนี้ ดูเหมือนว่า นางแต้มซึ่งได้กระทำความผิดมากมายก่ายกองมาเป็นเวลานาน แต่ไม่มีใครสามารถทำอะไรนางได้ จนทุกคนเกือบจะอ่อนล้าไปหมดแล้ว อยู่ดีๆนางก็สร้างเรื่องที่ทำให้นางต้องพบจุดจบแบบง่ายๆ ตรงตามสุภาษิตไทยที่ว่า  “ปลาตายน้ำตื้น”

จากหมายเรียกของตำรวจ ที่นางแต้มแจ้งความจับนักศึกษา ที่โพสต์ในสื่อออนไลน์ ทั้งหมายเรียก,รูปและเรื่อง  ที่โชว์ให้เห็นและรับรู้กันทั่วไปนั้น ได้ดับความหยิ่งยะโสโอหัง ของนางที่มีพฤติกรรมกักขฬะ เลวระยำ ต่ำช้า ไร้ยางอาย ลงได้อย่างสิ้นเชิง

เสียงกรนด่าอย่างสาดเสียเทเสียจากทุกซอกมุมของผู้คนทุกสาขาอาชีพในเมืองสารขัณฑ์  และทั่วประเทศ ทำให้นางเจ็บปวดอับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ผมไม่สามารถบรรยายอารมณ์ความรู้สึกของนางแต้มที่คงจะหงอยเหงาเศร้าซึมกับความโง่เขลาเบาปัญญา เพราะคิดว่านักศึกษาเป็นเพียงฝุ่นผง โดยลืมคำปราชญ์ที่ว่า “มดแดงยกช้างได้” เพราะตอนนี้สภานักศึกษากำลังเดินเครื่องแล้ว ไม่มีเบรคเสียด้วย

นี้ไม่ใช่การจินตนาการที่ไรสาระ เพราะนักศึกษาที่ตกเป็นเหยื่อจากความไม่เป็นธรรมของนางแต้ม กำลังได้รับเสียงสนับสนุนจากนักศึกษาด้วยกันเองและจากผู้คนในท้องถิ่นที่กำลังดังก้อง ปลุกเร้าจิตวิญญาณของความรักพวกพ้อง รักท้องถิ่น รักสถาบันการศึกษาที่เป็นศักดิ์เป็นศรีของตน เป็นเหตุให้เรื่องสั้นของผม ทำท่าจะจบลงอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ซะแล้ว

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *