วันอังคารที่ 15 มิถุนายน 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (อีเปรตเอ้ย!)
15
เมื่อไอ้เวรตะไล Kovid หรือท่านโค มาถึงประตูทางเข้าหน้าอาคาร 15 คุณแวนประชาสัมพันธ์ รีบนำคำสั่งแต่งตั้งมาให้ และยังยืนพินอบพิเทารออยู่ เขาเหล่ตามอง ยกมือใช้ปลายนิ้วปัดไปข้างหน้า ทำนอกอนุญาตให้ไปได้ เขานึกในใจ “มีบุญวาสนามันก็ดีอย่างนี้แหละ เดินผ่านใครก็มีแต่คนอยากทักทาย หมดบุญวาสนาเดินผ่าน มันแสร้งมองหาหมาเฉยเลย”
เขาหยุดความคิดเตลิดด้วยการเปิดคำสั่งออกอ่าน ตรวจดูชื่อเพื่อความแน่ใจ จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนห้องทำงานอธิการบดี หน้าห้องสาวสวยถามว่า “มาหาท่านอธิการหรือคะ ให้บอกท่านว่า ใครมาหาคะ?”
“นี่เธอไม่รู้จักฉันรึ? หน้าห้องทำหน้างงๆ “เขาขมความรู้สึก บอกท่านว่าอดีตอธิการมาหา”
“รอสักครู่ค่ะ”
นางแต้มเดินออกมาต้อนรับ เพราะนางเห็นแล้วว่าใครมาในกล้องวงจรปิด นางยิ้มกว้าง เอ่ยทัก “มีอะไรรึ ท่านโค มาแต่เช้าเลย นั่งก่อนซิ”
เขา ไม่ตอบ คิดในใจ นางคงรู้เรื่องแล้วแต่อาจทำเป็นไม่รู้ เขาส่งคำสั่งของนายกสภามหาวิทยาลัยให้นางแต้ม นางเปิดออกอ่าน ทำตาเขียวปัด หยิบหินทับกระดาษทุบโต๊ะอย่างแรง กระจกปูโต๊ะแตกร้าวเป็นรูปตาข่ายเล็กๆ ท่านโคนั่งนิ่ง เพราะรู้ว่านางขู่ สักครู่พายุแสร้งร้ายก็สงบลง
“ไม่ได้ สภาฯทำอย่างนี้ไม่ได้ ตอนนี้ฉันยังรักษาการอธิการบดีอยู่นะ ถ้าจะให้ฉันออกก็ต้องมีคำสั่งให้ออกก่อน จึงจะมีคำสั่งแต่ตั้งท่านได้” นางแต้มชี้แจง
“สภาฯไม่ต้องสั่งปลดเธอหรอก เพราะเธอเป็นรักษาการอธิการบดีเถื่อนอยู่แล้ว” ท่านโค เถียง
“อย่าพูดอย่างนั้นนะ” นางแต้มขึ้นเสียง
ความเงียบเกิดขึ้นชั่วครู่เมื่อหน้าห้องเอากาแฟมาเสิร์ฟ
นางแต้มเอ่ยขึ้นหลังจากนำคำสั่งแต่งตั้งท่านโค สอดเข้าไปในกระเป๋าถือ
“เอาอย่างนี้แล้วกัน” นางแต้มเปลี่ยนท่าที “เราน่าจะรอมชอมกันได้ โดยแบ่งกันรักษาการอธิการบดีคนละ 3 เดือน” นางใช้ลูกไม้เก่าที่เคยใช้กับท่านประภู่ คู่แข่งเก่า
“ไม่” ท่านโค เสียงแข็ง “ฉันมีคำสั่งที่แต่งตั้งถูกต้องตามกฏหมาย”
“ไหนล่ะ ฉันไม่เห็นเลย อยู่ไหนล่ะ” นางแต้มทำหน้างง
“ก็เพิ่งส่งให้เธอเมื่อกี้ไง” เขาคิดในใจ “ยายนี้อมของกูอีกแล้ว”
“เอางี้แล้วกัน นางแต้มทำเสียงอ่อนลง เราผลักกันรักษาการคนละช่วง ฉันเป็นช่วงเช้า เธอเป็นช่วงบ่าย พรุ่งนี้เธอเป็นช่วงเช้า ฉันเป็นช่วงบ่าย ค่าตอบแทนก็คนละครึ่ง แต่เพื่อให้ได้มากขึ้น ในขณะที่ฉันเป็นรักษาการ เธอก็เป็นรอง เวลาเธอเป็นรักษาการฉันก็เป็นรอง เอาเงินทั้ง 2 ตำแน่งมารวมกัน หารครึ่ง เคลียร์ไหม? ตกลงตามนี้นะ ตอนนี้ฉันรักษาการ ฉันจะให้เด็กพาเธอไปดูห้องรองฯ เดี๋ยวบ่ายโมงเธอก็มารักษาการ ฉันก็จะไปทำหน้าที่รอง…เดี๋ยวฉันจะทำคำสั่งให้
ท่านโค เจอะไม้นี้พูดไม่ออก “เอาก็เอาวะ ดีกว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย” เขาคิดในใจ และเดินตัวงอออกจากห้องไป
บ่ายโมงตรง เขากลับมาที่ห้องอธิการอีกครั้ง เมื่อพบกันนางแต้ม นางส่งคำสั่งให้ท่านโค 2 ฉบับ และพูดด้วยเสียงดังฟังชัดว่า
“ในฐานะรักษาการอธิการบดี คำสั่งแรกฉันแต่งตั้งให้ท่านเป็นรองอธิการบดี ส่วนคำสั่งที่สอง ฉันสั่งปลดท่านออกเรียบร้อยแล้ว เชิญกลับบ้านได้”
ท่านโคเดินคอตกเข้าบ้าน “ฉันถูกนางปีศาจร้ายต้มอีกแล้ว” เขาแหกปากตระโกนร้องลั่นบ้าน “อีเปรตเอ้ย!”
จบ