วันพุธที่ 19 พฤษภาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (“เอลิซา แลม”)
19
มีนา จัน ถาม คม หักศอก ว่า “แกได้อ่านข่าว รักษาการอธิการบดี ฟ้องนักศึกษา ในข้อหาหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา แล้วใช่ไหม?” คม หักศอก ตอบว่า “อ่านแล้วแต่ไม่อยากจะเชื่อ ครูฟ้องลูกศิษย์ เป็นไปไดอย่างไร ไม่มีหรอก”
“มีซิ เชื่อฉันเถอะ มันเกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์แล้วเหมือนกัน คือ นางแต้ม รักษาการอธิการบดี (เถื่อน) สวมวิญญาณปีศาจร้าย เป็นผู้เสียหาย มอบอำนาจให้ น.ส. เสาหรี๋ ขี้ข้ารับใช้ แจ้งความดำเนินคดีกับนักศึกษา ข้อหาหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา โดยร่วมกันติดป้ายที่มีข้อความหมิ่นประมาทผู้เสียหาย…
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อต้นปี 2546 นักศึกษากลุ่มหนึ่งได้เขียนป้ายผ้าติดตามรั้วและบนป้ายประกาศด้วยข้อความ “เราต้องการอธิการที่โปรงใส” “ม.สารขัณฑ์ อันดับ 1 แห่งภาคอิสาน “ค่าเทอม นศ ก็โกง” ซึ่งตามข่าววงในแจ้งมาว่า นางแต้มได้เรียกนักศึกษาเข้าพบ พูดคุยตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สามเดือนผ่านไปแล้ว นางแต้มเพิ่งไปแจ้งความดำเนินคดีกับเด็ก”
“ฟ้องนักศึกษาแบบนี้ แล้วต่อไปจะเรียนจะสอนกันอย่างไรล่ะ ประสาทจริงๆ”
“ฉันว่า มันเป็นปกติของนางนะ เพราะนางเป็นโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว (bipolar disorder) เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เช่น ตกลงกันอย่างหนึ่ง แต่ทำอีกอย่างหนึ่ง ยิ่งตอนนี้น้องเฮลบลูบอย ป่วย ยิ่งหงุดหงิด ซึมเศร้า สังเกตดูหน้านางซิ หมองคล้ำหมดสง่าราษีไปเลย..
อย่างไง ก็ภาวนาขออย่าให้นางแต้มทำแบบ “เอลิซา แลม” (Elisa Lam) นักศึกษาสาวชาวแคนาดา เชื้อสายจีน ที่เดินทางไปพักที่ โรงแรมเซซิล (Cecil Hotel) ลอส แองเจลิส สหรัฐอเมริกา และหายตัวไป คดีนี้ดังมาก เกิดขึ้นเมื่อปี 2013 สุดท้ายตำรวจพบเธอเสียชีวิต สภาพเปลือย ในถังน้ำบนดาดฟ้าโรงแรม ตำรวจพยายามสืบหาหลักฐานการฆาตกรรมแต่ไม่พบ สุดท้ายสรุปว่า การเสียชีวิตของเธอน่าจะเกิดจากอาการซึมเศร้า ของโรคไบโพล่าร์”
ผมดูสารคดีเรื่องนี้จบ รีบโทรไปถามพวกกันที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ว่า “บนดาดฟ้าอาคาร 15 ชั้น มีถังน้ำหรือเปล่าท” เขาบอกว่ามี แต่ผมยังไม่ได้เตือนไป วันนี้จึงขอเตือนว่า “ใส่กุญแจประตูทางออกไปดาดฟ้าและฝาถังน้ำให้ดีนะ “อย่าได้ประมาทเชียว”
…